Şengül'ü Tanır Mısınız?

yenişafak yazarları - ayşe böhürler yazıları - ayşegül kimdir
Şengül'ü tanır mısınız? Şengül'ü tanır mısınız?
Şengül'ü tanıdığımda Almanya'da Heidelberg Tıp Fakültesi'nde beşinci sınıf öğrencisiydi Hayatta tek amacı vardı; o da doktor olmak İHL'yi birincilikle bitirmiş İstanbul'da Tıp fakültesini kazanmıştı Ancak öğrenim hayatı bir yıl bile sürememişti Başörtüsü yasakları nedeniyle okulundan yaka paça dışarı atılmıştı Tam anlamıyla yaka paça ama çekiştirilerek, sürüklenerek Direniş, umutsuzluk, dualar, gözyaşları ile dolu bir yılın ardından kendisi gibi mağdur kız öğrencilerle birlikte Avusturya'ya gitmiş, iki yıl süren Almanca ve yanında İngilizce eğitimin ardından müracaat ettiği Heidelberg Tıp Fakültesi'ne girme hakkını kazanmıştı Almanya'da kadın belgeseli çekimleri için onunla buluştuğumda (2007) yarı zamanlı çalışarak kıt kanaat geçimini sağlıyor, zor şartlarda Almanca Tıp eğitimini sürdürmeye çalışıyordu Henüz umudunu yitirmemişti Mavi gözleri, güzel yüzü hem tavizsiz duruşu, mücadelesi, doktorluğa olan tutkusu ile beni kedisine hayran bırakmıştı
Şengül - "Daha çocukluğumda karar vermiştim doktor olmaya Bu yönde elhamdülillah çok çalıştım Niksar İHL'yi birincilikle bitirdim Tek hedefim üniversite okumaktı Ve hiçbir zaman da kararımı değiştirmedim Sadece tıp okumak istiyordum, hangi şartta olursa olsun Yani bu şartlar içinde tabi inançlarımdan taviz vermek yoktu,,
AB- Başını ne zaman örttün? Başını örtmende ailenin, çevrenin bir baskısı oldu mu?
Şengül- "Babam zorlasaydı, tam tersi örtünmezdim Kendim inanarak, isteyerek ve bunun bir görev olduğunu düşünerek başımı örttüm "
AB - Burada yaşarken özellikle hiç kızgınlık öfke hissetmiyor musun? Kahretmiyor musun kimseye?
Şengül -"O kadar karışık duygular oluyor ki insanın içinde Kızmıyorum, en çok hasret ve özlem hissediyorum Zaten yeni bir üniversiteye başlamak zordur, hele yabancı bir ülkede başlamak çok daha zor Ama yinede Türkiye'de kampüsten bile içeri giremezken burada üniversiteye başvurduğumda benimle ilgili sadece üniversite ile alakalı meselelere dikkat edilmesi sevindirici Daha 19 yaşındaydım buralara gelmek zorunda aldığımda Üniversiteyi bitirdiğimde uzmanlığımı yapmayı düşünüyorum Eğer Türkiye de sorunlar çözülürse Türkiye de okumak isterim Ama yok yapamazsam da yine de işini iyi yapan bir doktor olarak ülkeme dönmek istiyorum Gerçekten tek amacım bu"
Ondaki bu meslek tutkusunu ve azmini görünce hayalleri benim de hayallerim oldu Başaracağına çok inandım Onu hep bir bilim kadını olarak hayal ettim Mesleğinin en iyisi olacağına inandım
Bundan iki yıl önce Şengül'ün ablası bir toplantıda beni buldu ve konuştuk
Şengül şimdi ne mi yapıyor?
Zorluklara daha fazla dayanamamış, okulunu son sınıfta yarım bırakarak Türkiye'ye dönmüş
10 yıldan uzun süren tıp eğitimi sürecinin ardından iyi derecede iki dil bilen birisi olarak BİR ANADOLU ŞEHRİNDE TEZGAHTAR OLARAK ÇALIŞIYOR
Doğan medyası zirvesindeki, bakanları bırakın başbakanlara emir verdiği söylenenlerin, operasyonların baş aktörlerinin açıklamalarını izlerken Şengül'ü düşündüm Şengül'den hiç birisinin haberi olmuş muydu acaba? Kendi kızları böyle durumlarda kalsaydı ne hissederlerdi? Hiç empati yapabiliyorlar mı? Keşke bir araya gelip bir de Şengül'ün hikayesini ondan dinleseler İktidara bakarak değil, ona bakarak ne yaptıklarını çok daha iyi anlayabilirler
Şengül ve binlerce kadının 28 Şubat öncesi ve sonrası süreçleri içinde gasp edilen hiç bir hakkı hala geri verilmedi Başörtülülerin eş dışında bir şey olmasının risk olarak algılanması iş dünyasından siyasete, hala devam edip gidiyor
28 Şubat'ın hikayesi yine aynı güce tapıcı zihniyetin kodları ile günah çıkarma ya da ihbar ayinine dönüştürüldü Oysa bu hikaye, ismi bilinmeyen mazlumları ve mazlum kalanlar cephesinden yeniden okunmalı Şengül'e ne olduğuna bakmalıyız Sadece kadınlar değil, erkekler için de bu geçerli İBDA*C davası mahkumları gibi
Şengül ve binlerce insanın ahının yerde kalmadığını tarih bize gösteriyor Bu yönüyle süreç değerlendirmeleri suçlama değil, aynı zamanda ders alma günü de olmalı Yaşadıklarımız mazlumların, kimlikleri ne olursa olsun, yanında durmanın değerini bize hep hatırlatmalı Bu nedenle o dönemlerde bizim dünyamızdan olmasalar da, yanımızda duranlar bugünün ihbarcılarından çok daha fazla önem taşıyor
Ne yazık ki bugün onların bazılarını okuyamıyoruz Bu günlerde bu muhasebeyi yapmamanın bize çok şey kaybettireceğine inanıyorum
Önemli olan taraftarlık değil, tutarlılık olmalıydı Çünkü kötücül karakterli olmanın şifası yok Bugünün ihbarcıları - ne yazık ki birçoğu bu kesimin muteber gazetecileri oldu - o dönem de gücün emrindeydi, bugün de! Güç odaklarının değişmesi taraflarını değiştirse de karakterlerini değiştirmedi Onlara karşıt fikirleri nedeniyle değil; iftira atmaları, tuzak kurmaları, yalan söylemeleri, umursamazlıkları, bencilikleri kısaca vicdansızlıkları nedeni ile tepki gösteriyoruz Bu karakter özelikleri ise kolay kolay değişmez
Diğer taraftan TUSİAD'ın kızların eğitimi konusundaki duyarlılığı hiç samimi değil Yukarıdaki olaylar yaşanırken destek veren TUSİAD'ın şimdiki duyarlılığı 4+4+4 sistemine karşı çıkanların eğitim odaklı haklı gerekçelerini de gölgeliyor Bu ülke kadınlarının haklarını TUSİAD dışında savunacak çok yer var ayrıca
Çocukluğumda bizim evde asılı bir tabloda yazanları hiç unutmam
"Ya hayır, söyle yahut sus"


Ayse Bohurler