Zamana Boyanan Kar Tanesiyim

deneme örneği kısa - deneme yazıları - birkan askan yazıları - yaşama dair - yaşamın içinden


Zamana Boyanan Kar Tanesiyim

Sanki gördüğüm ile, görmediğim arasında mekik dokuyorum zamana Birkan ASKAN

Daha çok penceremden sana uzattığım bembeyaz hayallerime Su kenarına izinsiz düşen kar tanelerinin ayakta kalma çabası yada diğer bir tabirle suyun soğukluğuna karışmaması için verdiği savaşın içine bırakıyorum kendimi


Kar yağıyor şehrime Babası tarafından elma şekeri ile ödüllendirilen bir çocuk sevinci gibi bir anda şaşırıp bir anda normale dönen ifade ile dışarı bakıyorum

Sanki gördüğüm ile, görmediğim arasında mekik dokuyorum zamana Kar beyazdır biliyorum,kar soğuk, kar tüm yüküne rağmen sessizdir

Burnumu yasladığım penceremin camından, kaldırımları kaplayan kar üzerinde koşturan, çocukları seyrediyorumAyakizleri nasılda çamurlanıyor beyazın teninde Şimdi şehrin en merkezi yerinde,geceyarısı ışıkları altında yürümek vardı yol boyunca Ve kar üzerinde ayaklarımın çıkarttığı karton yırtılmasını andıran sese tanık olmak

Araçların farlarında kaybolmak Soğukluğunda sıcağın değerini anlamak gibiKar tanelerinin ezikliğini içine çeker yollar Bir rüzgarla gelir,bir rüzgarla gider gibi

Gri rengi gökyüzümde hiç bu kadar gri görmemiştim Ve beyazı yeryüzümdeGözlerimle noktasal olarak takıldığım uzaklıkları yakına getirmeye çalışıyorum Söylediklerimle anlaşılanın aynı olması gerektiğini savunuyorum Cümlelerimin içinden kelimelere bölünerek karşıma çıkan ifadelerin soyutluğuna takılabileceğimi sanmıyorum ama yinede bu beyazlığı seviyorumKar tanesi olmak masraflı olurmu acaba

Sen ne zaman diye sor şimdi banaHadi sorNe zaman Hemen söylüyorum sanaNe zaman yazıyorum bunları, ne zaman vakit buluyorum kendime

Daha çok penceremden sana uzattığım bembeyaz hayallerime Su kenarına izinsiz düşen kar tanelerinin ayakta kalma çabası yada diğer bir tabirle suyun soğukluğuna karışmaması için verdiği savaşın içine bırakıyorum kendimi

Bakıyorumda suya dayanabilen hiçbir kar tanesi yok İşte bende böyle dayanamıyorum sana Hani suyun içine düşen kar tanesinin eridiği gibi ve her düşen kar tanesinin sonrasında suyun yükselerek kendinden taşması gibiYada bu beyazlık altında kökten toprağa bağlanmış bir çiçeğin rüzgarlı bir havada,kar tanelerini öpüşü gibi

Ne zordur ona dayanmak,şayet can taşıyorsa can bildiği toprağın içinde

Kar yağıyor şehrime Havada rüzgarla dans edip kim nereyi uygun görürse oraya kendini konumluyor Ama tahmin ettiklerim istisnasız kaderlerinin kurbanı Suyun çekiciliğine dayanamayanlar bunlarVe belkide şizofreni kesilen bir ruhun,kendine yazmaya çalıştığı paranoya öykülerinde sıkışan cümleleri için,ne bir eksik, nede fazladan anlaşılma çabalarına anlam katmak isteyen sessiz çoğunlukOlsa olsa ölümün yorgunluğu

Herşey kelimelerde bitmiyor gibi değil işte Bitiyor Her yaşanılan bitiyor sonuçta Yaşam koşmaksa hep birşeylerin peşinde, durmakta ölüm kalıyor geriye Ki ben,kendimden yada senden yeryüzüne bir kar tanesi gibi bembeyaz düşüyorum ilk defa,su kenarına varmadan, herhangi bir bacanın sıcak ve siyah dumanına kapılmadan, uluorta yakılan ateşlerin üzerine pike yapmadan yeryüzüne alışıyorum

Sonrasında mevsimin kanatları altında rüzgarla yarışıyorum Zaman yine aynı zaman Herşey için, herkes için zaman, yine o zalim zaman Anlatıyorum, anlaşılamıyorsam eksiklik ya bende, yada beni kendine doğru çekende Yeryüzümde

Her kimde olursa olsun sonuçta dışarıda kar yağıyor Ne zaman bu cümleler bahar'a veya yaz'a düşer,işte o zaman bende suya bir kar tanesi

Bulutların mevsimi yok asla Nereye gitsem peşimdeler Kar yağıyor şehrimeVe ben penceremin dışındayım Yem arayan kuşların ayakları altında, toprağın üstünde, çiçeklerin renginde, ağaçların sessizliğinde, gecenin içinde, en çokta yüreğinde zamana boyanıyorum Dudaklarının sıcaklığında eriyorum Sana karışıyorum
Seninde şehrine kar yağıyor Ve ben gördüğün ilk kar tanesi
Seni mevsimsiz seviyorum