Hepimiz Suskunuz

Hepimiz Suskunuz Yazısı - Hepimiz Suskunuz Tuna Kiremitçi - Tuna Kiremitçi Yazıları

Suskunlar dizisine hemen ısınmamızın sırrı, 32 yıllık bir olayda yatıyor


Her şey Murat Belge’nin 4 Ocak 1980’de Demokrat Gazetesi’ne yazdığı “Bir Poster” yazısıyla başlar


Yazı, 70’lerde Türkiye’yi sarmış gizemli “ağlayan çocuk” posteri hakkındadır


Der ki Murat Bey: “Toplumumuz, genellikle çocuklarına karşı suçlu bir toplumdur Vicdan azabımızdan ötürü bu posteri severiz”


İlginçtir, bu yazıdan sonra ortadan kaybolur ağlayan çocuk Sırra kadem basar Ta ki 1999’da bir banka reklamında tekrar belirene dek


Bu tekrar beliriş, Serdar Turgut’un aklına Murat Belge’nin yazısını getirir 14 Temmuz 1999’da, “Reklamdaki Ağlayan Çocuk” yazısını yazar Hürriyet’te


“Neden ‘ağlayan çocuğu’ bu kadar sahipleniyoruz? Çünkü galiba hemen herkes, çocuklarımıza bir güzel gelecek hazırlayamadığımızın bilincinde”


Ağlayan çocuğun bir sonraki ortaya çıkışı ise, 2000’lerde Yer, “Avrupa Yakası”ndaki Burhan Altıntop’un evi


Artık dramın değil, mizahın parçasıdır Burhan Altıntop’un nasıl bir sanat zevkine sahip olduğunu gösterir


Ama çocuktur nihayet, kaşla göz arasında yine arazi olur


Tam yırttık derken, “Öyle Bir Geçer Zaman ki” ile, ansızın geri döner Sene 2011


Küçük Osman’ın aşırı acıklı hikâyesi, Bragolin adlı İtalya’nın çizdiği posteri bir kez daha hayatımıza sokar


Bu sefer Ece Temelkuran, Habertürk’te yazmıştır: “Ülke ne zaman dermansız bir hastalığın pençesine düşse, ne zaman eline yüzüne bulaştırsa işleri, ağlayan bir çocuğa bakıyor belki Bir suçu var besbelli”


Ve tam Osman şokunu atlattığımızı sanırken, şimdi de “Suskunlar” dizisi girdi hayatımıza


Hemen alıştık diziye Çünkü zaten yabancısı değildik Ağlayan çocuğun hayaletiydi ekrandan bakan


Artık kabul edelim: 1970’lerden beri peşimizi bırakmayan bu çocuktan kurtuluş yok


İstediğimiz kadar yazalım, istediğimiz kadar acıklı diziler çekelim, nafile


Bilgisayardaki hata mesajı gibi, tekrar tekrar çıkıyor karşımıza Bizimle saklambaç oynuyor


Tek çare, suskunluğu bozup hatayı gidermek Çocuklarımıza ne yaptığımızı bulmak


“Suskunlar” yayına girdiği sırada Kanat Atkaya’nın Adana’dan geçtiği haberler, tokat gibi çarptı yüzümüze


Hatta ne tokadı, resmen uçan tekme gibi


Pozantı M Tipi Cezaevi’ndeki çocuk mahkumların anlattıkları, duvarları ağlatacak cinsten: Ne siz sorun ne Kanat söylesin


Posterdeki çocuğun yaşlı gözü ise üstümüzde Aynı umutlu kederle bakıyor, belki bir şey söyleriz diye


Alo, “büyüyen” Türkiye Suskun kalacak mısın?


tatlı Sözlük


Çocuk: Büyüklerin dünyasındaki tutuklu


Tuna Kiremitçi