Yaşayan Ölülerin Gecesi

Yaşayan Ölülerin Gecesi - Night of the Living Dead- Nostaljik Filmler - Konusu

Tür : Gerilim / Korku / Zombi
Yönetmen : George A Romero
Senaryo : George A Romero , John A Russo
Görüntü Yönetmeni : George A Romero
Müzik : Scott Vladimir Licina
Yapım : 1968, ABD , 96 dk

Oyuncular
Duane Jones (Ben) , Judith O'Dea (Barbra) , Karl Hardman (Harry Cooper) , Marilyn Eastman (Helen Cooper / böcek yiyen Zombi) , Keith Wayne (Tom) , Judith Ridley (Judy) , Kyra Schon (Karen Cooper / yukarı kattaki ceset) , Charles Craig (haber sunucusu / leş yiyici adam) , S William Hinzman (mezarlıktaki adam) , George Kosana (Şerif McClelland) , Frank Doak (bilim adamı) , Bill 'Chilly Billy' Cardille (aktüel haber sunucusu) , Mark Ricci (bilim adamı) , Vincent D Survinski (Zombi peşindeki sivil) , John A Russo (Askeri muhabir / evdeki zombi) , George A Romero (Washington muhabiri)

Zombiler ve yamyamlık, 1968'e kadar korku filmlerinin iki farklı donesi olarak kalmıştı Fakat George Andrew Romero'nun küçük bir bütçe ile çektiği Yaşayan Ölülerin Gecesi, insan eti yemeye şartlanmış Zombi'leriyle ve kişilikli anlatımıyla yeni bir çığır açtı ve arkasından gelen nice yeni yapıma da "korkutma ve germe garantili" bir formül sunmuş oldu



Renkli filmlerin hayli yaygın olduğu bir dönemde çekilmesine rağmen, neden siyah beyazdı bu film? Bu sorunun cevabı, filme dair sorulabilecek birçok sorununkiyle aynı: Parasızlıktan!



Yukarıdaki oyuncu listesinde yer alan kimi isimlerin farklı planlarda bambaşka karakterlere bürünmüş ve yönetmen ve senarist dahil herkesin bir biçimde kamera önüne geçmiş olmaları fantazi hevesinde değil, mecburiyetten



Monster Flick, Night of Anubis ve Night of the Flesh Eaters ayrı tellerden çalan alternatif isimlerinin uyandırabileceği izlenimin aksine, rahatlıkla söyleyebiliriz ki Night of the Living Dead gayet "kararlı" bir sinemacının elinden "tutarlı" bir tavırla çıkmıştır:




Richard Matheson'un romanı I'm Legend (Milliyet Kara Dizi’den çıkmış tek Türkçe edisyonundaki adıyla Hepimiz Vampiriz), filmin yönetmeni ve senaristlerinde biri olan (kısaca yaratıcısı desek de olur) Romero'ya ilham kaynağı olmuş gibidir Yemek karşılığı figüranlık yapan Pittsburgh sakinlerinin canlandırdığı kasılmış ve çürümüş ölüler, ta filmin sonlarına doğru anlaşılacağı üzere, bir uydunun dünyaya düşmesi sonucu yayılan radyasyonun kurbanlarıdır Fakat bu, filmin yapısı içinde pek de sürpriz sayılmaz; çünkü "Zombi" olma durumunun "sebepleri"nden ziyade "hatırlattıkları"dır yapımı ilginç kılan





Çıkarcı karakterlerin arasındaki çatışmalar ve ölüm fikri karşısında insanın ansızın parlayıveren direnme dürtüsü, en başında beri bu siyah beyaz filme görünmeyen "renkler" katar Çoğu kez, çaresizlik ve umut arasındaki kontrastı yansıtan renklerdir bunlar Tabii, Zombi'lerin kuşattığı evde beyazlarla birlikte mahsur kalmış siyahi bir adamın konumu da enteresan bir ton farkı oluşturur




Mezarlık ziyaretine gitmiş olan orta yaşlı iki kardeşten birinin civardaki Zombi'ye kurban gitmesi, filmin ilk dehşet anını oluşturur Ağabeyinin ölümüne şahit olan kadının peşisıra gittiğimiz ev, Zombi istilası altındaki Amerika'da yaşanmakta olanların küçük bir modeli gibidir


Öldürmek pahasına olsun hayatta kalmaya çalışmak, bilinmeyen ve akıl almaz bir tehlikenün üzerine mantıkla gitmek, ve tüm bunlar olup biterken insani ilişkiler kurup bir tür "yaşayanlar cephesi" oluşturabilmek



Görsel vurgularıyla ve başarılı senaryo mimarisiyle olduğu kadar, tok finaliyle de enteresan bir film Yaşayan Ölülerin Gecesi



Romero'nun istikrarsız fakat verimli kariyerini başlatan yapım, sadece filmlere değil, korkutmayı, daha doğrusu, korku üzerinden insanlara yeni deneyimler yaşatmayı amaçlayan her tür üretime esin kaynağı oldu

Romero'nun kariyerinindeki diğer önemli virajları Kâbuslar Matinesi'nde aktarmaya devam edeceğiz