ÇOCUKTA ZİHİNSEL GELİŞİM hakkında bilgi

J Piaget, çocuğun zihinsel gelişimini, onun fiziksel davranışlarıma göre açıklıyor Deney ve gözlem bu psikologda ön plandadır
Piaget gelişimi 6 evrede incelemiştir Bu evreler:

1-Refleksler evresi yada kalıtsal montajlar ve böylece ilk güdüsel (beslenme) eğilimleriyle ilk heyecanlar

2-Birinci devinim alışkanlıkları ve birinci örgütlü algılamalar evresi ve bunun gibi birbirinden ayrılmış ilk duygular evresi

3-Duyusal devinim yada pratik zeka (dil öncesi), ilkel sevgi düzenlemeleri, sevginin ilk dışta yoğunlaşmaları Bu ilk üç evre

4-kendi başına süt çağı dönemini oluşturuyor (1,5-2 yaşa değin, diğer bir değişle, gerçek anlamda dil ve düşünce gelişiminin ön evresini oluşturuyor)

5-Sezgisel zeka ve bireyler arası kendiliğinden duygular evresi, yetişkine uyulan toplumsal ilişkiler evresi (2-7 yaş arası yada “küçük çocukluğun” ikinci bölümü)

6-Somut zeka işlemleri (mantığın başlangıcı) ve ortaksal davranışların ahlaksal ve toplumsal duyguları evresi (7-12 yaş)

7-Soyut zeka işlemleri, kişiliğin oluşumu ile yetişkinler topluluğuna duygu ve zekayla bağlanma evresi (delikanlılık)

Süt çocuğunun dikkati çeken en belirgin eylemi, davranışı, emme eylemidir Bu eylemi çocuk doğduktan sonra otomatik olarak gerçekleştirir ve bu eylemi daha sonra otomatik refleks halinde parmak emme alır Bu dönemde nesne seçimi genelde hareketli nesneler üzerindedir Nesneler arasındaki seçim ise ancak bu evrenin sonlarına doğru gerçekleşir İlk duygusal seçim genelde annenin tanınması şeklinde olmaktadır

İki-yedi yaş arasındaki çocukların genel özelliği, algılamalarının somut nesnelerle sabit kalmasıdır Bu yüzden bu döneme somut işlemler dönemi denir Bu dönemdeki çocuklarda maddeler arasındaki eşitlik kavramı da görsel uygunlukla alakalıdır Mantıksal bir uygunluk aranmaz Görsel bir uygunluk olduğu müddetçe bir uygunluk vardır yoksa yoktur Bu dönemdeki sezgilerde mantıksallıktan ziyade görsellik önemlidir
Yedi-oniki yaş arasındaki çocuklarda ise görselliğin yerini yavaş yavaş mantıksallık almaya başlamıştır Bu evredeki çocuklar, bireyler arası ilişkilerde gerçekte işbirliği yapacak yeteneğe kavuşuyor, çünkü kendi görüşlerini artık başkalarınkiyle karıştırmıyor,ama eşgüdüm isteyen bir çalışma için bu görüşleri ayrıştırıyor

İlk gençlik çağında soyut düşünebilme gelişmeye başlar Bir şeyler hakkında düşünüp kararlar alabilmeye ve bunların amaçlarını anlamaya başlar Bu dönemde kendi düşünceleri de oluşmaya başlar , böylece toplum içerisinde de yer edinme, kendi düşüncelerini kabul ettirme çabaları da başlar
Kişilik, bu dönemin sonunda kuralların ve değerlerin özerk örgütlenmesiyle, ayarlama olarak ve eğilimlerin ahlaksal aşamalandırması olarak istencin onaylanmasıyla başlar

Adaptasyon: Uyum: Çevreye uyumdan ileri gelen elverişlilikle özümleme arasında bir denge

Animizm: Nesnelere bilinç verme,onları canlı sanma

Anomie: Doğal örgütlenme eksikliği

Asimilasyon:Özümleme: Var olan şemaların içine yeni nesneleri ve deyimleri katma

Ben Merkezcilik: Bireyin kendi şemalarının terimleri içinde diğer insanların deneyimlerini ve davranışlarını yada kişilere ve nesneleri çarpıtarak yorumlama


Duyumsal Devinim: Algının ve hareketin eş zamanlığı

Fiat: Düşünüp taşındıktan sonra bilerek karar verme

Heteronomie: Türedışılık: Davranış üzerine etkili olan buyrukların dıştan alınması Özerk olmama

İçe Maletme: dış dünyanın bellekle, imgelerle, dille ve simgelerle temsili

Operasyon: İşlem: İmgelemde yer alan bir hareket

Temsil: Representation: Bir imgenin duyulara sunulması süreci