Erkek Olmanın Dayanılmaz Hafifliği!...

çoğu zaman yaşlı amcaların ve onların çevresini mesken edinmiş kedi misali işsiz gençlerin kahvehane muhabbetleri olan konuların gereği ortaya çıkmış, bir erkeğin hayatı çerçevesince kadınlara nazaran daha özgür ve istediğini yapabilme hareketini ortaya koyan, günden güne çevrede artan etkileriyle görülen "ben erkeğim" lafının yaratıcılarının ve ona iltimas gösterenlerin ortaya çıkardığı saçma sapan şeydir, nedense bu döneme kadar [ki bak insanlık ne badireler geçirdi? ne buzul çağları, ne isyanlar, ne savaşlar gördü] dönemsel değişikliklere uğrasa da özünü korumuş, özünü koruya koruya bir hal olmuş bir çeşit hafifliktir, garip bir şeydir

misal, şimdilerde internette dolaşan cinsel içerikli siteler olarak diriliyor bu hareket ki bence aslı erkek egemen toplumların oluşturduğu bir geyikten doğmuştur yıllar yılı, zamanın kıraathanelerinde konuşulan geyiklerinde tüketilen aşırı tütün[kanıt mı istiyorsunuz? tüm kanıtlar sizin olsun anasını satiyim, ama elle göstermek gerekirse, cem karaca bir şarkısında[bindik alamete] aydın şivesiyle köylüleri konuşturur:"esas bu tütün tütün meselesi, tütün tütün baş fiyatları noolcek"] ve alkolün etkisiyle adeta kaplan kesilen yaşlı amcalar, kıraathanenin yabancı misafirlerinin yavaş yavaş mekanlarına çekilmesiyle cinsel yaşamları hakkında konuları dışarıdaki soğuğun mahal verdiği atmosferle içleri titreyerek anlatmaya başlamanın hazırlığını yapar önce kendilerine ve çevresindekilere asla ödenmeyecek çay söylerler bu işi yaparken ağızlarını şapırdata şapırdata gülerler kahvehanenin de kepenklerinin kapanmasından sonra sahibin de çembere girmesiyle kahvehane halkı arası adeta bir voltran oluşturulur ki vurgulayarak diyorum, orada bundan sonra bir kamuoyu olmuştur, değişik bir etkiyle insanlar birbirlerini dinlerler neyse işte, bazen sabaha kadar, bazen de birbirlerine sataşan bu aciz insanların arasında kavga çıkmasıyla kesilen bu konuşmalar, kadınları aşağılamaz bu konu yanlış anlaşılmasın bu noktada sadece erkeği adeta çölde bulunan bir su gibi gösterir, onu kahvehanenin her tütün çekişinde, ciğerlerinden çıkan her hırıltıda ilahileştirir ve bildik lafları sarf ederek keskin rakı kokan ağızlarına kadehlerini götürürler bu olaylar gelişirken bir hata olarak görülen ve tarih boyunca ezilmekten alıkonunmamış kadın, evinde işlerini bitirmiş, çocuklarını okul için yatırmış, arsız kocası ile ilişkilerine bağlı olarak ya pencerenin önünde beklerken dışarıda yağan karı izlemektedir, ya da daha geçen akşam kavga edip kötek yediği kocasını beklemeden yatmıştır[tabii bu da işin acıklı kısmıdır]

temelinde erkeklerin iç güdüleri gereği yaptığı bu hareket sanki aslan-kaplan peşinde günlerce koşan ve eve yemek getirip haklı olarak egosunu güçlendiren adem atadan bir görev gibi sokakların ve dünyanın bilimum köşesinde yaşatılır, bile bile muhabbetler tekrar tekrar döndürülür erkek olarak her şeyi yapabilmenin dayanılmaz hafifliğini yaşayan erkek, bünyesinde aslında adem babanın avını yakaladıktan sonraki duygularını, yani koskocaman aslanı kaplanı yakalamanın gururunu barındırır kendini dünyanın efendisi, ortamların vazgeçilmezi olarak görür gitmediği yerleri hakkında kendini şanssız saymak yerine "ortamın kaybı bu, yapabileceğim bir şey yok güzelim" diyerek durumu geçiştirir, kendisini kandırır ki bu halde, kendisini kandırmadığını da bilemiyorsa, vah haline diyelim

işte bu hafiflikle başlamıştır birilerini yarattırma arzusu tanrı sanki bir hatadan ötürü kadını yaratmışcasına konuşulur "ve tanrı kadını yarattı" denilerek kahkahalar atılır bu dayanılmaz ve layıkıyla taşınamayan çaplı hafifliğin üzerine işte, kendinin bu dünyaya gelmesini dünyanın bir şansı sayan erkek, kimseye muhtaç olmaz, herkese yardım eder ama kendisi her işini görebilir onlar için dişiler olmasa da olur, ama olsa güzel olur denir

sonra bizim gibi aslında feminist olmayan ama şartlar gereği bu lafları edenler "olm neden lan?" diye sorarlar

çünkü hilmicim, erkek için erkek olmak bir şeref, dünya için ise bir şanstır