Bilmelisin...

Öpüyorsam ayrılı gözünden,
Söküyorsam yüreğimi göğsümden,
Geçiyorsam gözlerinin içinden,
Sana olan sevdamdandandır bilesin
Geçiyorsan bir çiçeğin özünden,
Sana olan sevdamdandandır bilesin
Meğer ne yalnızız, insan olmuşsak
Yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak
Yeri gelmiş acıya da gülmüşsek
Sana olan sevdamdandır bilesin
Yeri gelmiş ayrılığa gülmüşsek
Sana olan sevdamdandır bilesin

Biliyorum, sen yine parmak uçlarında üşüyorsun
Aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat,
Ayaklarınla kasıklarının kasırgasını,
Ellerinle yüreğimle yaktığın ateşi düşlüyorsun
Sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta
Ve çırılçıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda
Apansız penceremde gülümsüyor güneş ne güzel
Bütün parmakların tıkır tıkır işliyor
İştahla biliyorsun yaşamaktır aşk
Geceyle gündüzün sessiz geçişimidir bir uyku boyunda
Delice bir yangın parmaklarının buzulunda
Ah şarut her yanımız nasılda şaşırıp kalmaya istekli

Karşılıksız sevebilmekse sevda
Gerçek seven küle dönmüş her çağda
Elim kolum bağlanmışsa kıyında
Sana olan sevdamdandır bilesin
Seydunayım gebermişsem kıyında
Sana olan sevdamdandır bilesin