Hazret-i Âdem Cennetten dünyaya neden geldi?

ADEM Aleyhisselâm ilk insan, ilk peygamber Allah onu yoktan var etmiş

İlk insan olduğu için de annesi babası yoktur, zaten olamaz da







İkinci insan olarak da Havva annemiz yaratıldı

İkisi de Cennette yaşıyordu Hayatlarını orada geçiriyorlardı

İblis de Cennetteydi Hani şu bizim bildiğimiz şeytan Her gün şerrinden Allah’a sığındığımız şeytan

Cenab-ı Hak ilk yaratılış maddesi olarak şeytanı ateşten, Hazret-i Âdem’i topraktan yaratmıştı

Yüce Allah, şeytana Hazret-i Âdeme secde etmesini, önünde eğilmesini, onu üstün bir varlık olarak kabul etmesini emretti

Fakat şeytan buna yanaşmadı “Ben ondan daha iyiyim Çünkü beni ateşten, onu da topraktan yarattın” diye itiraz etti



Emre karşı geldiği, söz dinlemediği için Cenab-ı Hak şeytanı Cennetten kovdu

Bunun üzerine şeytan Hazret-i Âdem’e düşman kesildi Onu da Cennetten çıkarmak için bir tuzak kurdu

Cenab-ı Hak Hazret-i Âdem’le Havva’ya Cennetteki bir ağacın meyvesini yemeyi yasakladı

Şeytan da arayıp durduğu böyle bir şeydi Bir zaman geldi, bu yasaktan istifade etti Cennetin dışından Âdem babamızla Havva annemizin kalbine vesveselere verdi

“Bu ağacın meyvesinden yerseniz, devamlı olarak Cennette kalırsınız” diye fısıltılar gönderdi



Şeytanın bu sözüne Havva annemiz ve sonra da Adem babamız o yasak meyveden yediler


Bunun üzerine Cenab-ı Hak her ikisini de Cennetten çıkardı, dünyaya gönderdi

Dünyaya gelen bu ilk insanlar, dünyayı şenlendirmeye, dünyayı Cennete çevirmeye başladılar


* * *

Âdem babamızın ve Havva annemizin Cennetten dünyaya gönderilmesi, Allah’ın dilemesi ve takdiri sonucu oldu


Şeytanın kendilerine musallat olması, onların şeytana uyup yasak meyveden yemeleri hep birer sebepti Yüce Rabbimiz, onları dünyaya göndermek için böyle bir vesile yaratmıştı


Bunun için Hz Âdem ile Havva’nın dünyaya gönderilmeleri bir ceza değildir, tam anlamıyla bir görevlendirmedir


Daha açıkçası Cennetteki görevleri bitmiş, yeni bir görev için dünyaya inmişlerdi


Eğer Hz Âdem Cennette kalmış olsaydı, melek gibi manevi makamı sabit kalırdı, aynı olurdu Kabiliyetleri ve yetenekleri gelişmezdi Onun şahsında bütün bir insanlığın da…


Bu ne demek?


Melekler sürekli tek bir iş yapan, tek bir görev yapan varlıklardır İşleri belli, görevleri belli, yaptıkları, yapacakları hep belli

Dünyadan örnek verecek olursak, bir meyve ağacında görevli melek hep aynı işi yapar

Bir bulutta görevli melek hep orada çalışır Bir insanda görevli olan meleğin başka insanlara ilgisi olmaz


Melekler devamlı ibadet halindeler Bir kısmı devamlı rükû halindedirler, bazıları devamlı secde yaparlar, bir kısmı da sürekli Kur’ân dinler


Bunun yanında bazı melekler sevaplarımızı yazar, bazıları günahlarımızı kaydederler, bazıları da var ki, bizleri çeşitli tehlikelerden korumaya çalışırlar


Yani bir melek hangi görev için yaratılmışsa, hangi iş için var edilmişlerse, başka hiçbir iş yapmaz, devamlı o işi görürler İşleri aynı, makamları aynı, dereceleri aynıdır Hiçbir şekilde değişmez, hep öyle kalır


Ama insan öyle mi?


Haliyle değil İnsanın o kadar yetenek ve kabiliyetleri var ki, ne sayıya gelir, ne saymaya, ne hesaplamaya gelir, ne hesaba…


Cenab-ı Hak insana birbirinden farklı ve üstün binlerce yetenek ve kabiliyetler vermiştir Bunun içi insan da her konuda aklını kullanarak, kendini tanıyarak, her an yeni bilgiler elde ederek sürekli kendini geliştirir ve yeniler

Kalb yönüyle de insanda binlerce duygu, gelişmeye açık binlerce his mevcut Bu duygu ve hislerin de manevi alanda aydınlanması ve parlaması gerekir

Böylece insan hem akıl ve bilgi yönünden, hem de kalb ve duygu yönünden sürekli gelişmeye ve ilerlemeye uygun bir yapıdadır


Bu yetenek ve kabiliyetlerin gelişme yeri de Cennet değil, dünyadır Çünkü Cennette her şey son noktada ve en ileri uçta, her şey mükemmel ve eksiksiz, yeniliğe ve yenilenmeye ihtiyaç da yok, gerek de yok zaten

Cennette bulunan ve yaşayan melekler sürekli orada kaldıkları için hep aynı noktada, aynı görevde bulunurlar Makamları sabit, görevli değişmez ve aynı

Oysa insan oğlunun gelişmesi, kendini geliştirmesi, manen yücelmesi, üstün bir dereceye çıkması, Allah’a daha yakın bir makama yükselmesi gerekir Buna da çok ihtiyacı var

Bunun yeri ise dünyadır

Yüce Allah Âdem babamızı dünyaya göndermeden önce, ona lazım olacak bütün bilgileri vermiş, bütün ilimleri öğretmiştir

En önemli bilgi de Allah’ı tanıma bilgisidir Kur’ân’ın bildirdiği üzere, “Allah bütün isimleri Âdem’e öğretti”

Yani, Allah’ın isimlerini…

Âdem Aleyhisselâm varlıklara bakarak onların üzerinde Allah’ın isimlerini okudu ve anladı Bu bilgileri de önce evlatlarına, daha sonra bütün insanlığa ulaştırdı Tarihin akışı içinde gelen her peygamber ümmetine bu iman bilgisini anlattı ve öğretti

Allah yaratıcıdır, Allah rızık verendir, Allah nimetleri verendir, Allah rahmet ve şefkat edendir Allah her şeyi bilendir, Allah her şey işitendir, Allah her şeyi görendir… Böylece yüzlerce, binlerce isim ve sıfatlar…

Bu isimleri anlayarak insan iman bakımından yüceldi, yükseldi, nurlandı, aydınlandı, ilerledi ve terakki etti

Üstelik şeytana kulak vermedi, nefsine uymadı, heveslerine kapılmadı, kötü yollara sapmadı, günahlardan uzak durmaya çalıştı, haramlardan kendini çekip çevirdi Bu yolla da içindeki güzellikleri keşfetti

Böylece sahabiler yetişti, evliyalar yetişti, ilim ve mana büyükleri yetişti Onlara talebe olan, onların izinden gidenler de, seviyelerine göre, yetenek ve kabiliyetleri ölçüsünde üst derecelere yükseldiler


Bu arada kendilerine verilen özellik ve kabiliyetleri, yetenek ve duyguları yanlış yolda kullananlar da oldu Şeytana uyanlar, nefislerinin peşinden gidenler, zevklerinin peşine düşenler, günahlı ortamlarda yaşayanlar da imtihanı kaybettiler

Bunlar kendilerine yazık ettiler Hem dünyalarını yıktılar, hem de Cennetlerini kaybettiler Cehenneme layık bir hale geldiler