İmanı Olmayanın Hayrı

Cüneyd-i Bağdadî (ks) bir kış gününde bir mecûsînin kuşlara yem dağıttığını görür ve aralarında şöyle bir konuşma geçer:

- Sen hayır yapıyorum diye kendini boşuna aldatıyorsun Allah evvelâ îmanı farz kılmış, geri kalan hayır-hasenatı ondan sonra emretmiştir İman etmedikçe senin bu yaptığın iyilik Allah indinde makbule geçmez
- Ben de biliyorum kabul olunmıyacağını Fakat Allah bu yaptığımı görmez, bilmez mi? dedi
- Elbette görür ve bilir
- Öyleyse o da bana yeter, der ve bildiğine devam eder

Aradan zaman geçer Cüneyd-i Bağdadî Hazretler bir hac mevsiminde Mescid-i Haram'ı tavaf ederken bir adamın ellerini açmış Allaha yalvarmakta olduğunu, hatta gözlerinden sel gibi yaşlar akıttığını görür İyice dikkat eder, o zatın karlı bir havada kuşlara yem veren mecûsî olduğunu anlar Tavaftan sonra yanına yaklaşıp hemen kollarından yakalar Mecûsîde onu tanır ve şçyle der:
- İşte Allah gördü ve bildi, deyip kelime-i şehadet getirip ruhunu oracıkta teslim eder

O anda Cüneyd-i Bağdadî (ks) Allah tarafından şöyle hitap olunur:
- Ya Cüneyd! Sen Beytimi arzu ederek geldin ona kavuştun O ise beni arzu ederek geldi bana kavuştu

Bir mecûsînin bile mubarek bir ayda Allah rızası için hayırda bulunması nelere vesile oluyor
Allah cümlemizin sonunu hayreyleye!