Japon Edebiyatı

Japon Dili ve Edebiyatı


Uzakdoğu'da konuşulan üç önemli dilden biri Japonca'dır

Japonca
Japonca, Japonya'da yaşayan 122 milyon ve Japonya dışında yaşayan 1 milyon insanın konuştuğu bir dildir Belli bir Japon lehçesini konuşanlar başka bir Japon lehçesini konu­şanları her zaman anlayamaz Oysa ülkenin her yerinde ve okullarda öğretilen resmi Japonca'yı herkes konuşup anlayabilir
Japonca Altay dil ailesi içinde yer alan ve en çok Kore diline yakın olan bir dildir Ama aralarında Moğol dilleriyle Türkçe'nin de bulunduğu öbür Altay dillerinin birçoğuna benzemez
Birçok Japonca sözcük birkaç heceden oluşur Japonca'da toplam olarak yalnızca 100 hece vardır Sözcükler belirgin bir vurgu olmadan söylenir Japonca yazı dili dünyanın en karmaşık yazı sistemidir 1500 yıl öncesine kadar Japonca'yı yazıya dökmenin olanağı yoktu Daha sonra, Çin'den ve Kore'den gelen Budacı keşişler bir yazı sistemi geliştir­diler Bu sistemde kanci denen binlerce Çince karakter kullanılarak Japonca yazı dili oluştu­ruldu Her iki dilde de "erkek", "insan" anlamına gelen karakter Çince'de rın, Japon­ca'da ise hito olarak okunuyordu Kökeni Japonca olan ve Çin harfleriyle yazılan söz­cüklere kun sözcükleri denir Zamanla, Ja­ponlar Çince'den yalnızca karakterleri almak­la kalmadılar, birtakım Çince sözcükler de aldılar, ama çoğu zaman bu sözcüklere yeni anlamlar yüklediler Çince kökenli bu sözcük­lere Japonca'da on sözcükleri denir
Japonca Çince'den çok farklı olduğu için yalnızca Çince'den alınan karakterlerle yazıl­ması olanaksızdı Sözcüklerin bazı bölümleri, özellikle de sözcük sonlarında kanci kullanıl­mıyordu Böylece, 8 yüzyılda Japonlar, ken­di dillerine özgü bu sözcük parçalarını ve hecelerini kancf den yararlanarak yazabilecek­leri bir yazı sistemi geliştirdiler Birer hece belirten bu yeni işaretlere kana deniyordu Kana, zamanla, hiragana ve katakana denen ve her biri 50 karakter içeren, birbirine paralel iki hece sistemine dönüştü Japonca batı dillerine göre çok daha az heceli bir dil olduğundan, sözcüklerin yazımı için yalnızca 50 harf yetiyordu
Başlangıçta hiragana'yı kadınlar, katakana' yı ise din adamları ve resmi görevliler kulla­nıyordu Bu ikinci gruptakiler genellikle ka­dınların bilmediği arı Çince ile de yazıyorlar­dı Günümüzde ise hiragana genellikle bütün metinlerde, katakana ise yalnızca (televizyon anlamına gelen te - re - bi gibi) batı kökenli sözcükleri yazmak için kullanılmaktadır Ay­rıca kana ile birlikte birçok kanci karakteri de bulunabileceğinden bir sözcükte hem kana, hem de kanci karakterleri olabilir
II Dünya Savaşı'ndan sonra Japon yöneti­mi yazı sistemini değiştirerek sadeleştirdi Kanci (Çin) karakterlerinin sayısı gerek res­mi, gerek günlük kullanım için 2000'den daha aza indirildi, biçimleri de yalınlaştırıldı Japonca'da her şey, çocukların daha ilkoku­lun ilk yıllarında öğrendikleri kana yazısı ile yazılabildiği için, kanci yazısının büsbütün bırakılmasını isteyenler de oldu Bugün kanci gelişmesini sürdürürken, halkın okuduğu ki­taplarda olsun, ders kitaplarında olsun, kanci ile kana karışımı bir yazı kullanılmaktadır Yalnız çocuk kitapları kana karakterleriyle basılmaktadır