Islık Çalıyorum Zamana

Bir ıslık çalıyorum zamana, vakit üstüme yıkılıyor
Suyun çağıltısını dinliyorum
Boğazın kenarına oturup akıntıya bırakıyorum gözlerimi Suyun kimisi aşağıya akıyor, kimisi yukarıya; beynim dönüyor bu akıntıların hızından Şaşkın bir ördek gibi dönüyorum ıslığıma
Hayat, bir sabah, herkesin üzerine ölü toprağı gibi örtülen yorganın altından kaçıp suyun çağıltısını dinlerken dinç ve güzel
Uyuyan bir güzeli seyretmek gibi alımlı ve tarifsiz İnsanların telâş içinde koşturmalarına bakarak avârelik yapıp güzellikleri yudumluyorum
Bir kır kahvesinde kekikle içimi ısıtıyorum
Dünya, seni seviyorum güzelliklerinin yakasını bana açtığın için
Dünyanın açılan yakasında lekesiz güzellikler görüyor, orada duruyorum öylece
Ellerim karanfil, yasemin, zambak
Sabah ise açılmamış bir hazine Onu araladıkça zenginleşiyor kalbim