Evvel Benem Ahir Benem

Evvel Benem Ahir benem


Evvel benem, ahir benem

Canlara can olan benem

Azıp yolda kalmışlara

Hızır meded eren benem


Bir karara tuttum karar

Sırrıma benim kim erer

Gözsüz beni nerde görür

Gönülde gizlenen benem


Kün deminde nazar eden

Bir nazarda dünya düzen

Kudretinden han döşeyen

Aş nöbetin vuran benem


Düz döşedim bu yerleri

Baskı kodum bu dağları

Sayvan gerdim bu gökleri

Göğü tutup duran benem


Dahi acep aşıklara

ikrar-u din, iman oldum

Halkın gönlünde küfr ile

İslam ile iman benem


Halk içinde dirlik düzen

Dört kitabın doğru yazan

Ak üstüne kara dizen

O yazılan Kur'an benem


Dost ile birliğe yeten

Buyruğu ne ise tutan

Mülk bezeyip dünya düzen

O bahçevan heman benem


Diller damaklar şaşıran

Aşk kazanını taşıran

Hamza'yı kaftan aşıran

O ağulu yılan benem


YUNUS değil bunu diyen

Kendiliğidir söyleyen

Kafirdürür inanmayan

Evvel ahir heman benem



Yunus Emre