Sanıkların Beraat Ettiği Yerde, Hakimler Hüküm Giyer...

Ben bir türlü anlamadım anlayamadım…
Biz hangi yasağı çiğnerken kim suçüstü yakaladı bizi
Hangi mahkeme neyle yargıladı ? Hangi zindan hapsetti ümitlerimizi
Şimdi kaç yaşındadır acaba acılarımız ve ne zaman azat edilecek hiçbir günahı olmayan masum rüyalarımız ?
Zulamızda hırçın bakan bir “yâr” resmi bulunmuş cebimizde “sevgi”ye dair yasak şiirler doluymuş dostluğun ve sevdanın en eylemkar militanıymışız yani şimdiki çağa göre sakıncalıymışız
Oysa sevmek hiçbir canlı varlığa uzak değil hiçbir kanun maddesinde yasak değil
Biz neyin bedelini ödüyoruz? Dostlukların darbesini hırçın bakan yarin gitmesini ve hayatın zehir edilmesini gerektiren şey neydi ?
Neydi beni İstanbul’a küstüren hiç görmediğim annemi babamı benden alıp götüren sebep neydi ?
Şimdi üretilen hangi saçma kelime açıklayabilir cevapsız kalan bu soruları hangi gelişmiş teknoloji hangi ilaçla dindirir ciğerime saplanan sancıları ?
Bizi neden bu kadar çok yorma gereği duydu hayat ?
Oysa biz… Hani en çok sevdiklerinin vurdukları; biz… Karşılıksız kalan iyi niyetlerin mağdurları
Hep savunmasızken yapıldı umutlarımıza suikastlar
Hep zamansız ve sebepsiz gitti ömrümüzden gidenler
Bize bütün sonlarda ağlamak kaldı
Oysa masumiyetimiz bizi yargılayan bütün hayat mahkemelerince biliniyordu ama bir türlü söylenemiyordu

Çünkü … Çünkü

SANIKLARIN BERAAT ETTİĞİ YERDE HAKİMLER HÜKÜM GİYER …




ALINTI