Okyanus Yürekli Dostlar

SU, kendine SIRDAŞ arıyordu Önce BULUTA verdi sırrını
Ağır geldi sır buluta Sağanak sağanak döktü suyun tüm sırlarını

Sonra GÖLE gitti su Ona anlattı derdini Bu arada bulut suyun sırrını yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için, zaman zaman taşıyordu göl ve çıkıyordu suyun sırrı iyice açığa

Sonra NEHRE verdi su sırrını Nehir de aldı suyun sırrını çekti gitti

DEREYE verdi Dere biraz daha yavaş olsa da nehirden, o da götürdü suyun sırrını bir başka bilinmeze

ÇAĞLAYANLAR, ŞELALELER, AKARSULAR Hepsi kayboluyordu bir anda

Sonra bir gün su takip etti dereyi Dere okyanusa kavuşunca farketti su: bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla, ırmaklarla OKYANUSA taşındığını


Karar verdi su Sırrını okyanusa verecekti Öyle de yaptı zaten

Tüm sırlarını okyanusa verdi Artık suyun sırrını okyanustan başkası bilmiyordu Ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını, ne de kurudu

Geçenlerde karşılaştık suyla Bir bardaktaydı Suskundu
Çok uğraştım konuşturamadım
Ben tam giderken ''Dur !'' dedi su Durdum!

''Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma!
Taşıyamazlar, kaldıramazlar senin yükünü, canını yakarlar, utandırırlar'' dedi

Çevrenizde hep "okyanus yürekli" dostlarınızın olması dileğiyle