HAZRETİ ŞAHI NAKŞBEND Kuddise Sirruh / HAZRETİ ŞAHI NAKŞBEND Kuddise Sirruh

Adıyaman Menzil Köyü – Nakşibendi Tarikatı – Menzil Grubu
Adıyamanın Kahta ilçesine bağlı menzil köyü bir haç merkezi gibi Heryıl inanan ve merak eden milyonlarca kişiyi ağırlıyor Şifa verdiğine inanılan köyü ve içindeki oluşumu sizler için araştırdık



MENZİL

Adıyaman iline 80 km Kahta ilçesine 50 km uzaklıktadır



Köyde ilköğretim okulu vardır Köyün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır PTT şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır Sağlık ocağı vardır ve 2008 yılı içinde 15 yataklı bir hastahane inşaatına başlanacaktır Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır Ayrıca çok güzel ve bilinen bir yerdir İnsanları sıcak ve misafirperverdir

Yaygın kanı; Çorbası suyu ve ekmeği bütün hastalıklara şifadır Kanser Verem Tifo ve Dizanteri gibi amansız hastalıklara da şifadır Gidip yenildiğinde ve içildiğinde daha iyi anlaşılır

2004 yılından beri Medeni Gündüz ( 2008 seçimleri ile birlikte Erkan KILIÇ ) muhtarlık yapmaktadır Yaklaşık 500 Kişilik yerli halk bulunmasına rağmen günlük 1000 kişilik turizm potansiyeli vardır Bu rakam hafta sonları 10000 i bulabilmektedir
Köyün ekonomisi Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır Kahta ilçesinde seracılığın başlatıldığı ilk köydür Aynı zamanda köyde süt ve süt ürünleri fabrikası var Süt peynir yoğurt ayran vs üretimi yapılmaktadır Bu haliyle ilçedeki tek ve en modern tesistir Ayrıca nar ve nar ekşisi üretimi yapılmaktadır Turizm elbette ki önemlidir
Nakşibendîlik
Menzil köyü Nakşibendîlik tarikatının merkezlerindendir
Nakşibendilik (Nakşbendiyye Osmanlıca: ﻪﻴﺪﻨﺒﺸﻘﻧ) Abdulhalik-ıl Güjdevani tarafından sistemleştirilen Muhammed Bahauddin Şah-ı Nakşibendi'nin isim babası olduğu İslam dini tarikatı
"Nakış yapan" anlamına gelen Nakşibend; Nakşibendi mürşitlerinin kalbi dünyadan ahirete bağladığı düşünüldüğü için bu adı almıştır
Nakşibendi tarikatında sessiz zikir uygulanır


Abdulhalik-ıl Gücdevani'nin tespit ettiği tarikat prensibleri

• 1- Vukuf-ı Zamanî: Müridin zamanı çok iyi değerlendirmesidir
• 2- Vukuf-ı Adedî: Dersin adedi ve gerçek manası düşünülmelidir
• 3- Vukuf-ı Kalbî: Kalbi uyanık tutmak gerekir
• 4- Hûş der-dem: Nefes alıp verirken gaflette olmamak
• 5- Nazar ber-kadem: Başkasına değil kendine bakmalıdır
• 6- Sefer der-vatan: Halktan ayrılıp Hakk'a gitmesidir
• 7- Halvet der-encümen: Halk içinde de olsa halvet hali olmalıdır
• 8- Yâd kerd: Şeyhin verdiği zikri kalb ve dil ile daima tekrarlamak
• 9- Bâz geşt: Zikirle Allah'a dönüş vuslât düşünülmelidir
• 10- Nigah-daşt: Kalbi zararlı düşüncelerden korumak
• 11-Masivâyı bırakarak sadece Allah'ı düşünmektir

Adıyaman Menzil GrubuGünümüz Nakşibendîliğinin en yaygın kollarından biri Adıyaman Menzil Grubu Menzil grubu siyasete yakınlığı ile biliniyor Menzil kolunun başında 1993'e dek Şeyh Seyyit Muhammet Raşit Erol bulunuyordu Muhammet Raşit Erol Hz Hüseyin soyundan geldiği için kendisine ''El Hüseyni'' deniliyordu Menzil kolunun lideri Erol'un 1993'te ölmesiyle yerine kardeşi Şeyh Seyyit Abdülkadir Raşit Erol geçmiştir
"Muhammet Raşit Erol Hz leri vefatından sonra yerine GAVSI sani Abdülbaki Erol hz leri geçmiştir" ( Raşit isimli ziyaretçimizin ikazı ile 160908 tarihinde düzeltilmiştir )

Adıyaman'ın Kâhta ilçesi Menzil köyünde örgütlenerek adını alan cemaatin üyelerinin İstanbul Ankara Kütahya ve Sakarya'da olduğu biliniyor
UlaşımBirçok ilde var olan Semerkant otobüs firması direkt gidiyormuş Olmadı Adıyaman'dan aktarmalıda gidilebiliyor Günlük 1000 e yakın ziyaretçi ağırlayan bir köyede doğal olarak turlar düzenleniyor Bu turlar araştırılabilir

HAZRETİ ŞAHI NAKŞBEND Kuddise Sirruh
:: 1 ::
Tarikatın imamı samedânî gavs rabbânî âlim sıddîkıyet sırlarının madeni hak ve hakikatin bahası Şâh-ı Nakşbend Muhammed el-Üveysî el-Buhârî kuddise sirruh hazretlerinin bazı menkıbeleri hakkındadır
Reşehât'da naklolunduğuna göre hicrî 718 yılının muharrem ayında dünyaya geldiler Hâce Ali Râmitenî hazretlerinin zamanıydı Doğuşu ve vefatı Kasr-ı Ârifan'da vuku buldu Kasr-ı Ârifan Buhârâ'ya bir fersah mesafede bir köydürVelayetinin nişanları ve keramet nurları çocukluk çağlarından itibaren sîmasında belirdi
Bahâeddin Hâce Muhammed Baba Semmâsî hazretlerinin elinde yetişti Emir Külâl hazretlerinden da aynı şekilde terbiye gördü
Hâce Mahmud Fağnevî hazretlerinin zamanından Seyyid Emir Külâl hazretlerinin zamanına kadar bu tarikat mensubları cehrî zikir için toplanırlardı Hâce Bahâeddin Nakşbend hazretleri gelince cehrî zikri terkedip hafî zikri ihtiyar etti Çünkü Hâce Abdülhâlık Gucdüvânî hazretlerinin rûhâniyeti tarafından ona azimetlerle amel etmesi ruhsatlardan gücü yettiği kadar sakınması cehrî zikirden de sakınması emredilmişti
Hatta Emir Külâl hazretlerinin etrafında cehrî zikir için halka çevrildiği zaman Bahâeddin dışarı çıkar ve iştirak etmez bu hareket onlara ağır gelir ve öfkelerine aldırmaz havatırlarını düzeltmek için de teveccüh etmezdi Bahâeddin Emir Külâl hazretlerinin hizmetinden geri kalmaz ona karşı olan âdabında zerre kadar kusur etmez onun bütün emirlerine karşı müstesna bir teslimiyet gösterirdi Emir Külâl hazretleri de ona her zaman iltifat eder bu iltifatı gün geçtikçe artardı Hatta bazan ihvanı huzuruna gelip Bahâeddin'in bazan gördükleri hareketlerini anlattıklarında onları kaale almazdı Çünkü onu kıskanıyorlardı Emir Külâl hazretleri onlara cevabını tehir edip büyük küçük bütün ihvanı mescidde topladıkları vakit onlara dedi ki:- Hâce Bahâeddin hakkında bazı yanlış zanlara kapılmışsınız Allah Teâlâ onu kabul etmiştir Fakat siz onu tanıyamadınız Benim nazar kılıp iltifat edişim Cenab-ı Hakk'ın onu kabul buyurmasındandır
Bu sözünü bitirdikten sonra Hâce Bahâeddin'i istedi Bahâeddin o zaman imarete süt taşıyordu Bahâeddin gelince ona iltifat edip:
- Oğulcuğum Hâce Muhammed Baba Semmâsî'nin senin hakkındaki vasiyetini yerine getirdim (Göğsüne işaret ederek): Göğsüm senin terbiyen için kurudu Artık sana verebileceğim bir şey kalmadı Senin istidadın fevkalade yüksektir Var git bundan sonra kendine şeyh ara istidadına göre onlardan istifâde et!" dedi
Hâce Bahâeddin bundan sonra yedi sene Mevlânâ Arif hazretlerinesonra Şeyh Halil hazretlerine hizmet eyledi
İki defa hacca gittiler İkinci yolculuklarında Hâce Muhammed Pârisa beraberinde idiler Hosarasan'a vardığı zaman Hâce Muhammed Pârisa ve beraberindekileri Pâvend yoluyla Nişabur'a gönderdi Kendisi Mevlânâ Zey-nüddin Taybâdî hazretlerini ziyaret için Taybad'a gidip üç gün onunla kaldı Hac dönüşüyle ihvanıyla Nişabur'da toplanıp sonra Merv'e gitti Bir müddet orada kaldı Emir Külâl hazretleri son hastalıklarında bütün ihvanına vasiyet etti Emir Külâl hazretlerine:
- Hâce Bahâeddin Nakşbend cehrî zikir yapmıyor ona nasıl tâbi olabiliriz? dediklerinde Emir Külâl:
- Allah ona ne vermişse hepsi hikmettir Ona muhalefet etmeyin! buyurdu
Şeyh Ahmed bin Allan Makâmât'ında der ki: Hazret-i Hâce Alaeddin Attar kuddise sirruh Hâce Bahâeddin Nakşbend hazretlerinin kudsi sözlerinden nakletmiştir: "Çocukluk günlerimde Cenab-ı Hak bana büyük şeyh Hâce Baba Semmâsî hazretleriyle şereflenmeyi müyesser kıldı ve beni evladlığa kabul ettiler
Hâce Bahâeddin Nakşbend hazretlerinin muhterem dedeleri anlatıyor: "Oğlum Bahâeddin'in doğumundan üç gün sonra Hâce Baba Semmâsî ihvanından bir topluluk ile Kasr-ı Hinduvan'a geldiler Kendisine intisab etmek istiyordum Ona tam bir muhabbetim vardır Aynı şekilde onu etrafımızdaki pek çok insan da seviyordu Gönlüme öyle geldi ki "ona şu oğlumu göstereyim onun hakkında bir de adak adayayım" Kemâl-i tazarru ile ona gittiğimde buyurdular ki:
- Bu benim oğlumdur Onu evladlığa kabul ettim
Bundan sonra yüzünü ihvanına çevirerek -ki bu meclisde Seyyid Emir Külâl hazretleri de bulunuyordu- ona hitaben:
- Buralara uğradığımda bu güzel kokunun ne kadar arttığını size kaç defa söylemiştim İşte o güzel koku bu mübarek çocuktan geliyordu Ben bu çocuğun muktedâ-yı alem yani cümle alemin tâbi olacağı bir zât olacağını ümid ediyorum
Hâce Alaeddin Attar hazretleri anlatır:"Ben onsekiz yaşlarındaydım Dedem de benim bir an önce evlenmem için gayret ediyordu Beni Semmâs'a Hâce Baba Semmâsî hazretlerine rica etmem için gönderdi Ben o mübarek beldeye varıp mübarek simasıyla şereflendiğim gün akşam vakti kendileriyle sohbet ettim Sohbetinin bereketi hasıl oldu İçimde tam tazarru ve meskenet duydum Gecenin sonunda kalkıp abdest aldım İçinde cemaat bulunan bu mescide girdim iki rekat namaz kılıp başımı secdeye koydum Birçok dua ve tazarru ederken bu esnada dilime geldi ve: "Ya Rabbi bana belalara tahammül kudreti muhabbet mihnetine dayanma kuvveti ver" dedim
Sabah olunca Hâce Muhammed Baba Semmâsî hazretleri bana teveccüh edip firasetiyle benden sâdır olanları bana haber verdi Dedi ki:
"Evladım dua ederken Ey Rabbim bu zayıf kuluna razı olacağın şeyi ver" de Çünkü Hak Teâlâ'nın rızası kulunun belaya uğramasında değildir Eğer Osevdiğine bir bela gönderirseondaki hikmetini de bildirir İnsanın kendi ihtiyarıyla belayı istemesi çok tehlikeli bir iştir Sabretmek zordur Kulun edebde kusur etmesi yakışmaz" dedi Bundan sonra sofra serildi Yemekten sonra Hâce Baba Semmâsî hazretleri bana sofradan bir çörek verdi Onu almak istemedim Bana: "Bunu al sana faydası olur" buyurdular Ben de çöreği aldım
Hâce Hazretleriyle beraber Kasr-ı Ârifan yoluna koyulduk Yolda ben onun bineğinin arkasından ihlasla gidiyordum Bazan da gönlüme havâtır geliyordu İçime her tefrika geldikçe bana dönüp: "Gönlünü muhafaza etmen gerekir" diyordu Bu hallerin müşahedesinden sonra bana yakîn hasıl oldu Hazretine muhabbetim arttıkça arttı Yolda Hâce Hazretlerinin sevenlerinin bulunduğu bir yere uğradık Menzile varınca Hâce Hazretlerinin bir talebesi güleryüzle ve teslimiyetle karşılayıp oraya indirdi Hâce hazretleri o menzile inince o mürid birdenbire muztarib oldu Hâce hazretleri ona: "Bu halinin sebebi nedir? Doğruca söyle!" dedi O da: "Evimde süt var ekmek yok" diye cevap verdi Hâce hazretleri bana dönüp: "O çöreği şimdi getir Gördüğün gibi şimdi faydası oldu" buyurdular
Bu geliş ve gidişlerimizde beni devamlı murakabe eder her an kendilerine muhabbetim artardıYine Hâce Alaeddin Attar hazretleri naklederler: "Hâce Bahâeddin Nakşbend Hazretleri şöyle anlatmışlardı: Hâce Muhammed Baba Semmâsî hazretleri vefat edince dedem beni Semerkand'a götürdü Orası sayısız dervişle dolu bir ehl-i kâlb diyarıydı Beni onların yanma götürüp gösterince onlara karşı tazarru ve muhabbetim çoğaldı Her biri bana iyi gözle ve halisane bakıyorlardı Bundan sonra beni Buhara'ya getirdi Orada evlendirdi
Kasr-ı Ârifan'da ikamet ediyordu (Bu esnada Hâce Bahâeddin hazretleri buyurdular ki): "Buhârâ'da Kasr-ı Ârifan'da iken Hâce Ali Râmitenî hazretlerinin tâc-ı şerifleri bana ulaşıp geldi O taç bana geldikten sonra halim iyileşip başkalaştı Kalbimde muhabbet dolup taştı ümidim kuvvetlendi Sonra Emir Külâl hazretleri Kasr-ı Ârifan'a teşrif ettiler ve buyurdular ki:
"Hâce Baba Semmâsî hazretleri bana "Oğlum Bahâeddin'den terbiye ve şefkatini esirgeme! Eğer onun terbiyesinde kusur edersen sana terbiye hakkımı helal etmem" demiş Hâce Emir Külâl de "Eğer Hâce Hazretlerinin vasiyetini bırakıp da senin terbiyende kusur edersem namerd olayım" diye adamıştı
Hâce Bahâeddin Nakşbend hazretleri anlatıyorlar:
Bir gece rüyamda Hakim Atâ'yı gördüm Türk şeyhlerinin büyük-lerindendi Rüyamda bana bir dervişi vasiyet etti Ben de o dervişin simasını daima hatırımda tutardım Kendisiyle görüşmek isterdim Rüyamı nineme söyledim "Oğlum sana Türk şeyhlerinden bir fütuhat olacaktır" diye tabir etti
Bir gün Buhârâ'da gezerken o derviş ile buluştum İsmi Halil idi Fakat sohbetinde bulunmak nasib olmadı Kederli bir vaziyette evime döndüm O akşam birisi gelip: "Derviş Halil seni çağırıyor" dedi O zaman çok sevindim ve bir mikdar hediye alıp hemen tazarru ve teslimiyetle gittim Sohbetiyle şereflendim Bana iltifat buyurdular Rüyamı söylemek istedim Bana Türkçe olarak: "Senin gönlündeki malûmumdur Beyana hacet yoktur" dedi Bu sözü işittiğimde bana bir hâl gelip muhabbetim arttı Hizmetlerine devam ettim
Bir müddet sonra Maveraünnehir sultanı vefat etti Saltanatı veraset yoluyla o dervişe intikal edip kendisine Sultan Halil denilmeğe başlandı O dervişi Buhara'dan götürdüler O da beni bareberinde götürdü Saltanatından önce kendisinde nasıl güzel haller gördümsesaltanatından sonra da o halleri gördüm Bana kâh yumuşak kâh sert muamele ederek tarikat âdabını öğretirdi Marifet âdabı hususundaki terbiyesinin seyr ü sülûkde çok faydasını gördüm Altı sene saltanat sürdü Bütün sırlarına mahrem oldum Her işini de ben idare ederdim Ama zahirde hademe gibi zahir hizmetine koşardım Çok kerre has ihvanı toplandıklarında derdi ki: "Her kim bize Allah rızası için hizmet ederse halk içinde aziz Allah katında ise mukarreb ve mükerrem olur" Bu sözünden beni kastettiğini anladım Zira benden başka kimse ona Hakk rızası için hizmet etmezdi Bu sözünden maksadı şu idi: Sultana hizmet saltanatından dolayı olmayıp doğrudan doğruya Allah'ın azametinin gölgesi olduğu için layıktır
Altı sene sonra saltanatı zeval buldu Bundan sonra kalbim dünyadan tamamen söğüdü Ondan sonra Buhâra'ya gidip Zivertun köyünde ikamet ettimHâce Alaeddin Attar hazretleri Hâce Bahâeddin Nakşbend hazretlerinin şöyle anlattıklarını nakletti: "Benim uyanıp tevbe ve inabe etmeme sebeb şu hadise olmuştur: Birisiyle bir evde yalnız oturuyordum Gönlümde onunla sohbet arzusu belirdi Ona döndüm konuşmaya başladım O anda kulağıma bir ses geldi diyordu ki: "Her şeyi bırakıp bütün kalbinle hazretimize yöneleceğin vakit gelmedi mi?" Bu sesi duyduktan sonra bana başka bir hal geldi O evden çıktım Kararsızdım Yakınlarda bir su buldum O su ile guslettim Elbisemi de yıkadım Bu mahviyet içinde iki rek'at namaz kıldım seneler geçti bir daha bu namaz gibi namaz kılmak istedim fakat muktedir olamadım"Şâh-ı Nakşbend Hazretleri buyurdular ki: "Cenab-ı Hak'dan üç şey istedim Hatifden ses gelip "Onlar nelerdir?" dedi Ben dedim ki:
Birincisi: Buhara'daki kabristanda ne kadar yatan varsa cümlesine şefaat edeyim senin rahmetine nail olsunlar