Kötüler hep kazanır...

bütün gıcırtılarından yataklar durur
ne zaman bir çim kokusu
konuşmaya karar vermişse belânın dilinden
katanalar arka ayakları üzerinde zıplar durur
nerede gözlerini yere indirmişse bir kadın
ve siyah saçları yanlarına düşmüş
bir çim uğultusu
başlar titremeye derinden ve bu
bu susması sarssıllann koltukları tribünlerin
bu bir virüs tarafından ele geçmesi bir bedenin
konuşmaya karar vermişse bir yağma
boşalmaların dininden
bu kadar olur
bir vapuru iskeleye bağlayan ipler bir bir atarken
ve açık susunca nasıl korkunç bir sessizlik olur
korkunçtur hedefini bulamamış on bir adam
yenilgisini öpmeye eğilir en ağzından
terli bacakların ucundan ters güllerdir krampon
eksik dişleriyle


yenilmekle
ve bir kadının gözlerini bir köşede bırakmasıyla
başa çıkmayı beceremeyen bir dünyaya
ayakta durmaya karar vermişse
on bir adam
çağlar bütün kılıklarını atmış durur
ve sonuncusunu soyunmaya birazdan
çok eski bir zamandan uzayan saçlar çözüldü
fabrika düdüğü ötmeye hazırlanıyor
siyah giysiler içinde bir adam saatine bakıyor
en büyükler ve başka en büyükler
ve sevinmeye zaman bulamamış büyükler ve
ve en
sadece en ve kötüler
hakedecekse kötülüklerini ve ve
ve bir kadın gözlerini gizlemeye karar vermişse
en azından
ve kaşları kara
bir golden başka kaybedecek bir şeyi olmayan bu bu
bu adamların sevinmesi korkunçtur bu bu
bu kadınların memeleri korkunçtur o zaman o zaman o
zaman korkunçtur bir babanın sarssıla sarssıla ağladığı


siyahlı adam elini havaya kaldırdı
hep susmaya ezberletilmiş bir hayat geriniyor
artık almıyor kavanozlar
bir yağmur çatlakları doldurmaya
maç başladı


alintidir