06-21-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Mâna anahtarı
İnsanlar değişik dönemlerden geçerek, bu günlere geldiler Önce hiç bir şey bilmiyorlardı İçlerine doğru derinlemesine nazar ettiklerinde, alabildiğine karanlık, alabildiğine belirsizlik ve alabildiğine hüzün gördüler İçten içe zamana sesleniyorlar, “artık dur! Bu kadar hızlı akıp gitmen nedendir? Sana ne oluyor bilinmez ama, sen kanatlarını takıp durmadan uçarken biz yaşlanıyoruz Bizim gençliğimiz uzaklaşıyor, rengimiz donuklaşıyor, gülümüz soluyor” diye feryad ediyorlardı
Mânâ derindir Mânâ özeldir Mânâ hemen vermez kendini Sen ümitsiz olma “Ben anlayamam” deme “Benden olmaz” deme Çünkü, iyi bil ki, mânâ oraya konmuşsa, senin için konmuştur Onu anlayabilecek, ona yönelebilecek yalnız sen varsın varlıklar arasında
Mânâ işçiliği sanattır Sultanlık değildir, ama sultanlık verir sonunda Şimdi işin ne ise, bu işi sen yapacaksın Bey mi arıyorsun, sensin Köle mi arıyorsun, sensin Bilmenin ve öğrenmenin kölesi olman saltanattır Öğrenci mi arıyorsun, sensin
Büyüklenme Küçüklenme Unutma ki, senden büyüğü de vardır âlemde, senden küçüğü de Sen, kıymet bilmezlik etme Kendini basit ve kıymetsiz görme Sana verileni ve sana verilecek olanı düşün Bu kıymetinin de hakkını ver Kendine de bakarken, kalbindeki ve yaptığındaki mânâya bak
Dostum;
Sıkıldın mı, bunaldın mı, karardın mı? O halde genişlet içini Ferahlat kendini Kararan odana pencereler aç, güneşler dolsun içeri İçeri güneşler açan penceren, mânâdır Mânâya bakarsan için genişler Yüreğin ferahlar Çünkü, kapıları açan, sınırları yıkan, ruhuna özgürlük veren, mânâdır
Bir sor, şevk bulan kalbi kırıklar nasıl buldu? Bir sor, gözünü açamayan hastalar, nasıl uyandı? Bir sor, bîzâr olan yolcular nasıl yol buldular? Kalbi kırılan, onu mânâyla tamir etti Hastalar gözlerini mânâyla açtı Yolcular, yollarına mânâyla gitti Maddenin kilitlediği kapıyı, mânâ açtı
Ey sözlerimi işiten dostum;
Sen kendini kilitleme Enginlere dal, yüz derin sularda Uç geniş ufuklarda Ben bir gün dünyadan göçersem, bil ki, maddenin kilidi açıldı Mânâya göçtüm Sende hüner varsa, ben gibi olma Hayatın bitmeden mânâya göç Kilitlerini aç Yüz engin sularda Uç geniş ufuklarda Mânânın parlak kanatlarıyla  
|
|
|