İlhami Emin

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-19-2012

Makedonya Türk Edebiyatı

İlhami Emin 1931 yılında Radoviş’te doğdu

Kısa bir süre Üsküp Tefeyyüz İlkokulu’nda öğretmenlik yaptı, ardından Nova Makedoniya gazetesinde gazeteciliğe başladı

Sonra Birlik gazetesine geçti

İlk sayısı Aralık 1965’te yayımlanan Sesler Aylık Toplum Sanat Dergisinin kurucularından biri, derginin ilk yayın yönetmenidir

Sonraki yıllarda Üsküp Radyosu Türkçe Yayınlar Sorumlusu, Birlik Gazetesi Sorumlu Yazı İşleri Müdür Vekili, Üsküp Halklar Tiyatrosu Genel Müdürü, Makedonya Kültür Bakanlığı Müsteşarı görevinde bulundu

Şimdi Zaman-Makedonya gazetesinde yazarlık yapmaktadır

Önce Makedonca yazan İlhami Emin edebiyata şiirle girdi

İlk şiir kitapları Makedonca yayımlandı

Edebiyatın diğer türlerinde de eser verdi

Bunlar arasında tiyatro oyunlarıyla başarı sağladı

Başarılı bir film eleştirmeni de olan İlhami Emin’in Türkçe’den Makedonca’ya yaptığı birçok çevirisi de vardır

En önemli şiir kitapları Taş Ötesi, Gülkılıç, Yörükçe, Güldeste’dir

x

Terkedilmiş Olan Yörük Köpeklerinin Türküsü

bizi bırakıp gitti sahiplerimiz ardlarına hiç dönmeden

ne vardı acaba gözlerinde o an gözyaşı mı sevinç mi

önemli olan biz onların en sadık dostları kaldık sorulmadan

bizimle ne olacak bize kim bakacak soruları yok gibi

kaldık elliden çok köy köpeği sahipsiz hem de gereksiz

evlerde kilit ocaklar dumansız pencerelerde yeller

açlığımız bir yana köpek uzun süre yaşar ekmeksiz

ancak bize en ağır düşen yok olan bizi okşayan eller

çünkü okşanan tatlı sözlerle karşılanan acıkmaz

acıksak dahi açlığımız daha da sadık kılar bizleri

şimdi aradığımız yollar kapalı pencereler açılmaz

sahiplerimizden tek kalan onların çarık izleri

ne yapsak kötü beklesek kaç gün sürer acaba bekleme sonları

sahiplerimiz geri dönerler diye ayrılırken okşamadılar ki başımızı

bize düşen her gün ucdan uca boylamak bayırlardaki dar yolları

ancak karanlık basınca yollar dahi çeker bizden aklığını

yolsuz bile kalırız artık ovaya uzanan bakışsız umutsuz

tanağartısına dek açlıklara bakmadan uzanıp bekleriz

biz dayanıklıyız sadık köpeğe ağlaşmak düşmez uykusuz

yeniden sürüne sürüne yol başına gözlerimizle olsun geliriz

nereye çıkar bu bekleyiş ne olur sonu beklemenin

sahiplerimizden bir ses gelecek mi hayırları canlatan

açlıktan çok bizi yıpratır acısı sayısız soruların

korular ise hoşlanmaz yoksa eğer sadıklığımızı anlatan

yalnızlığın en çekilmezi bizimkisi daha kötüsü düşünülemez

gücümüzü kendimize değil sahiplerimize devrettik

hep sevildik diye dedik sahiplerimize asla dokunulmaz

kurtlardan daha kurt olduk çocuklardan dövüldük

köy keçileri bizlerin ne hayvanı var koruyacak ne insanları

biz artık bekçilerizdir kendi kendilerini koruyan

kurtlar bile köyümüzden uzak arar nafakasını

nasıl koruyucuyuz aya baka kala kime karşı uluyan

köyü terketti sahiplerimiz geri döneceklerini umduk yollardan

meğer yollar da kendilerini olduğu gibi bizleri de avutur

köy yakınındaki ağaçlarda yuva saran kuşlar bile kaçtı yuvalardan

yeller gelip bir an olsun başımızdaki yorgunluğu savurur

ne var ki yeller geçince yeniden başlar çözülüşü yalnızlığın

yeniden başlar açlık ile yalnızlığın ortak acısı

acaba sonu mu geldi sınırsız inanç ile sadıklığın

dağ köylerinin ölümüyle ne olur acaba ormanların yazgısı

biz sahipsiz köpekleriz kimsesiz köyü bekliyen

bize acıyan çıkarsa gelsin köyümüze yerleşsin

burdaysa kimseyi karşılamaz hazır ne çiftlik ne çiftlik ne gökdelen

gelecek olan sadık köpeklerin köyünde gerekir yeşersin

yeşermiyen kayaların öyle de değmez sözünün edilmesi

gerçek sahip taş taşlık tanımadan yeşilliği bulmalı

bize çıkan yolların daha da zordur geçilmesi

çünkü ellerin teri sayesinde sahip geniş bir soluk almalı

yugoslavya makedonyasında radovişin kılavuzlusudur sesimiz

daha nice kılavuzluların sahipsiz kalan köpekleri de uğursuz

afrika olsun asya ya da amerika sadıklığı terkeden herkes düşmanımız

aklı başında olan vaktinde aşmalı bu yolu korkusuz

bekliyoruz beklemelerin boşunalığı vız gelir gözümüze

bekleye bekleye zayıflıya zayıflıya iskelete dönüşür vücudumuz

bu böyle sürerse yarın kimse inanmaz olur sadıklığımıza

bu yüzden öldükten sonra bile beklemekte olur ulumamız

kurtlara karşı kurt oluruz ancak köyümüzü de vermeyiz kolayca

sahipsiz kaldıksa biz hem sahip oluruz hem de bekçi evlere

öldükten sonra dahi vücuda geliriz yeniden dağlarca

kükreriz bu ders olsun diye köylerini tüm terkedenlere

İlhami Emin

(Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi 7, Suat Engüllü, Makedonya-Yugoslavya (Kosova) Türk Edebiyatı, Kültür Bakanlığı, Ankara, 1997, s

213-214)

[Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilir ÜCRETSİZ Kayıt olmak için tıklayın]

x

1956 yılına kadar Makedonca yazan İlhami Emin’in, bu tarihten itibaren Türkçe yazmayı da tercih etmesi, elbette ki Makedonya Türk şiiri için büyük bir kazanç olmuştur

Geçmiş ile şimdi arasındaki bütünselliği, insanın gelişiminin genelinde ele alan şair, eskinin eleştirisini yaparken, dünden bugüne uzanan, günümüz şartlarında önem kazanan meseleleri okuyucunun dikkatine sunar, onu düşünmeye sevk etmeyi amaçlar

1971 yılında yayımlanan “Gülkılıç” şiir kitabıyla girdiği bu şiir lâbirentinde, hâlâ, kendini aşmasını sağlayacak yeni değerlerin izini sürmektedir

Balkanlar’da Türk Şiiri - Balkan Türklerinin Kimlik Destanı

Suat Engüllü

1

Karşıyaka Şiir Kurultayı

19-21 Mart 2004/ İzmir

[Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilir ÜCRETSİZ Kayıt olmak için tıklayın]

07-19-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İlhami Emin Makedonya Türk Edebiyatı İlhami Emin 1931 yılında Radoviş’te doğdu Kısa bir süre Üsküp Tefeyyüz İlkokulu’nda öğretmenlik yaptı, ardından Nova Makedoniya gazetesinde gazeteciliğe başladı Sonra Birlik gazetesine geçti İlk sayısı Aralık 1965’te yayımlanan Sesler Aylık Toplum Sanat Dergisinin kurucularından biri, derginin ilk yayın yönetmenidir Sonraki yıllarda Üsküp Radyosu Türkçe Yayınlar Sorumlusu, Birlik Gazetesi Sorumlu Yazı İşleri Müdür Vekili, Üsküp Halklar Tiyatrosu Genel Müdürü, Makedonya Kültür Bakanlığı Müsteşarı görevinde bulundu Şimdi Zaman-Makedonya gazetesinde yazarlık yapmaktadır Önce Makedonca yazan İlhami Emin edebiyata şiirle girdi İlk şiir kitapları Makedonca yayımlandı Edebiyatın diğer türlerinde de eser verdi Bunlar arasında tiyatro oyunlarıyla başarı sağladı Başarılı bir film eleştirmeni de olan İlhami Emin’in Türkçe’den Makedonca’ya yaptığı birçok çevirisi de vardır En önemli şiir kitapları Taş Ötesi, Gülkılıç, Yörükçe, Güldeste’dir x Terkedilmiş Olan Yörük Köpeklerinin Türküsü bizi bırakıp gitti sahiplerimiz ardlarına hiç dönmeden ne vardı acaba gözlerinde o an gözyaşı mı sevinç mi önemli olan biz onların en sadık dostları kaldık sorulmadan bizimle ne olacak bize kim bakacak soruları yok gibi kaldık elliden çok köy köpeği sahipsiz hem de gereksiz evlerde kilit ocaklar dumansız pencerelerde yeller açlığımız bir yana köpek uzun süre yaşar ekmeksiz ancak bize en ağır düşen yok olan bizi okşayan eller çünkü okşanan tatlı sözlerle karşılanan acıkmaz acıksak dahi açlığımız daha da sadık kılar bizleri şimdi aradığımız yollar kapalı pencereler açılmaz sahiplerimizden tek kalan onların çarık izleri ne yapsak kötü beklesek kaç gün sürer acaba bekleme sonları sahiplerimiz geri dönerler diye ayrılırken okşamadılar ki başımızı bize düşen her gün ucdan uca boylamak bayırlardaki dar yolları ancak karanlık basınca yollar dahi çeker bizden aklığını yolsuz bile kalırız artık ovaya uzanan bakışsız umutsuz tanağartısına dek açlıklara bakmadan uzanıp bekleriz biz dayanıklıyız sadık köpeğe ağlaşmak düşmez uykusuz yeniden sürüne sürüne yol başına gözlerimizle olsun geliriz nereye çıkar bu bekleyiş ne olur sonu beklemenin sahiplerimizden bir ses gelecek mi hayırları canlatan açlıktan çok bizi yıpratır acısı sayısız soruların korular ise hoşlanmaz yoksa eğer sadıklığımızı anlatan yalnızlığın en çekilmezi bizimkisi daha kötüsü düşünülemez gücümüzü kendimize değil sahiplerimize devrettik hep sevildik diye dedik sahiplerimize asla dokunulmaz kurtlardan daha kurt olduk çocuklardan dövüldük köy keçileri bizlerin ne hayvanı var koruyacak ne insanları biz artık bekçilerizdir kendi kendilerini koruyan kurtlar bile köyümüzden uzak arar nafakasını nasıl koruyucuyuz aya baka kala kime karşı uluyan köyü terketti sahiplerimiz geri döneceklerini umduk yollardan meğer yollar da kendilerini olduğu gibi bizleri de avutur köy yakınındaki ağaçlarda yuva saran kuşlar bile kaçtı yuvalardan yeller gelip bir an olsun başımızdaki yorgunluğu savurur ne var ki yeller geçince yeniden başlar çözülüşü yalnızlığın yeniden başlar açlık ile yalnızlığın ortak acısı acaba sonu mu geldi sınırsız inanç ile sadıklığın dağ köylerinin ölümüyle ne olur acaba ormanların yazgısı biz sahipsiz köpekleriz kimsesiz köyü bekliyen bize acıyan çıkarsa gelsin köyümüze yerleşsin burdaysa kimseyi karşılamaz hazır ne çiftlik ne çiftlik ne gökdelen gelecek olan sadık köpeklerin köyünde gerekir yeşersin yeşermiyen kayaların öyle de değmez sözünün edilmesi gerçek sahip taş taşlık tanımadan yeşilliği bulmalı bize çıkan yolların daha da zordur geçilmesi çünkü ellerin teri sayesinde sahip geniş bir soluk almalı yugoslavya makedonyasında radovişin kılavuzlusudur sesimiz daha nice kılavuzluların sahipsiz kalan köpekleri de uğursuz afrika olsun asya ya da amerika sadıklığı terkeden herkes düşmanımız aklı başında olan vaktinde aşmalı bu yolu korkusuz bekliyoruz beklemelerin boşunalığı vız gelir gözümüze bekleye bekleye zayıflıya zayıflıya iskelete dönüşür vücudumuz bu böyle sürerse yarın kimse inanmaz olur sadıklığımıza bu yüzden öldükten sonra bile beklemekte olur ulumamız kurtlara karşı kurt oluruz ancak köyümüzü de vermeyiz kolayca sahipsiz kaldıksa biz hem sahip oluruz hem de bekçi evlere öldükten sonra dahi vücuda geliriz yeniden dağlarca kükreriz bu ders olsun diye köylerini tüm terkedenlere İlhami Emin (Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi 7, Suat Engüllü, Makedonya-Yugoslavya (Kosova) Türk Edebiyatı, Kültür Bakanlığı, Ankara, 1997, s 213-214) [Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilir ÜCRETSİZ Kayıt olmak için tıklayın] x 1956 yılına kadar Makedonca yazan İlhami Emin’in, bu tarihten itibaren Türkçe yazmayı da tercih etmesi, elbette ki Makedonya Türk şiiri için büyük bir kazanç olmuştur Geçmiş ile şimdi arasındaki bütünselliği, insanın gelişiminin genelinde ele alan şair, eskinin eleştirisini yaparken, dünden bugüne uzanan, günümüz şartlarında önem kazanan meseleleri okuyucunun dikkatine sunar, onu düşünmeye sevk etmeyi amaçlar 1971 yılında yayımlanan “Gülkılıç” şiir kitabıyla girdiği bu şiir lâbirentinde, hâlâ, kendini aşmasını sağlayacak yeni değerlerin izini sürmektedir Balkanlar’da Türk Şiiri - Balkan Türklerinin Kimlik Destanı Suat Engüllü 1 Karşıyaka Şiir Kurultayı 19-21 Mart 2004/ İzmir [Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilir ÜCRETSİZ Kayıt olmak için tıklayın]