Prof. Dr. Sinsi
|
Orhan Karmış ( 1937)
1937 yılında Bursa'da doğdu İlk ve ortaokulu Bursa'da, liseyi Konya İmam-Hatip Okulu'nda bitirdi Bilahare Bursa Erkek Lisesi'nden de mezun olduktan sonra, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'ni 1966 yılında bitirdi 1967-69 yılları arasında iki yıl süre ile Bağdat Üniversitesinde Kur'an-ı Kerim İlimleri konusunda ihtisas yaptı 1960 yılı ocak ayından itibaren Diyanet İşleri Başkanlığı teşkilatında başladığı memuriyet hayatı, 1971 yılı itibariyle üniversite mensubu olarak devam etti 1975 yılında Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Tefsir Kürsüsü'nde "Tefsir İlminde Te'vil'in Yeri ve Önemi" tezi ile "İlahiyat Doktoru" ünvanını aldı 1981 yılında doçent olduktan sonra, Selçuk Üniversitesi Ilahiyat Fakültesi'ne intikal etti Bu yeni görev yerinde uzun süre Dekan Yardımcılığı ve Bölüm Başkanlığı görevlerini deruhte etti 1987 yılı haziranında Almanya'daki Türk çocuklarının dini eğitim ve öğretim programlarının hazırlanması gayesi ile yürütülen çalışmalarda Milli Eğitim Bakanlığı'nı temsilen danışman olarak görev aldı Bu görev 1988 yılı ekim ayında önce profesörlüğe, daha sonra S Ü İlahiyat Fakültesi Dekanlığı'na tayin edilinceye kadar devam etti Yaklaşık 5 yıl süren fakülte dekanlığından 1993 yılı nisan ayında emekli oldu Evli ve iki çocuk babası olan Prof Dr Orhan Karmış Arapça, Fransızca, Farsça, İngilizce ve Almanca ilmi neşriyatı takip edebilecek ölçüde yabancı dil bilgisine sahiptir TGRT'de Huzura Doğru ve Tefsir programlarında sunuculuk yaptı 3 Ekim 2001 tarihinde İstanbul'da vefat etti
HAKKINDA YAZILANLAR
Karmış Hoca defnedildi
Türkiye 4 Ekim 2001
İSTANBUL- Dün sabah vefat eden yazarımız Prof Dr Orhan Karmış dualarla defnedildi
İlahiyat Fakültesinde verdiği derslerle binlerce insanın yetişmesinde büyük pay sahibi olan ve daha sonra TGRT Huzur Televizyonu'nunda yayınlanan Huzura Doğru programında; doyumsuz bir sohbet edasıyla sunduğu Kur'an-ı Kerim tefsirleri ile milyonların sevgilisi haline gelen, ayrıca gazetemizdeki Cuma Sohbeti köşesinden her hafta sizlere seslenen Orhan Karmış Hoca artık aramızda yok Uzun yıllardır muzdarip olduğu hastalığın verdiği derin ızdıraba rağmen hizmetlerini zerre kadar aksatmayan ilim deryası Karmış Hoca şimdi hakettiği istirahatına çekildi
Tedavi görmekte olduğu Çapa Tıp Fakültesi Hastanesi'nde dün sabah saatlerinde hayata veda eden muhterem yazarımız Orhan Karmış'ın cenazesi Eyüp Sultan Camii'nde ikindi namazını müteakip kılınan cenaze namazından sonra omuzlarda taşınarak Eyüp Sultan Türbesi önüne getirildi Burada yapılan dua ve yüzlerce seveninin "Amin" nidaları ile sevenleri ile bir nev'i vedalaşan ilim deryası Karmış Hoca Eyüp Sultan Mezarlığı'nda toprağa verildi
Cenaze namazına, kadim dostu olan ve yıllardır yanından ayrılmadığı Yönetim Kurulu Başkanımız Enver Ören başta olmak üzere İhlas ailesinin kendisini çok seven fertleri, gazetemizin ve diğer şirketlerimizin temsilcileri, ailesi, yakınları ile onu uzaktan seven ve son görevini yerine getirmek için Eyüp'e koşan çok sayıdaki gönül dostu katıldı
Karmış: ‘Ilim öğrenmeye doyamadım’
Ünal Bolat
Türkiye 23 Aralık 2000
1937 Yılında Bursa’da doğan Prof Dr Orhan Karmış, 1966’da Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesinden mezun oldu Bağdat Üniversitesinde Kur’an-ı Kerim İlimleri konusunda ihtisas yaptı 1970 yılından itibaren Diyanet İşleri Başkanlığı teşkilatında görev aldı  1971 yılında Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Tefsir Kürsüsünde “İlahiyat Doktoru” ünvanını aldı 1981 yılında doçent 1988 yılında profesör, daha sonra da S Ü İlahiyat Fakültesi Dekanlığı yaptı 1987 Haziranında Almanya’daki Dini Eğitim ve Öğretim Programlarının hazırlanması gayesiyle Milli Eğitim Bakanlığı temsilen danışman olarak görev aldı Halen TGRT’de Huzura Doğru adlı programı yapan Sayın Karmış, Arapça, Farsça, Fransızca, İngilizce ve Almanca ilmi neşriyatını takip edebilecek ölçüde beş dil biliyor Karmış Hoca’nın çeşitli konulardaki görüşleri şöyle:
Pişmanım
Hiçbir zaman pişmanlık duymadım diyemem  Elbette bazen pişman olduğum şeyler olmuştur  Ama insan en iyiye memurdur derler  Dolayısıyla bu pişmanlıklarım öyle hüsran ifade edici pişmanlıklar değil, daha iyiyi yakalayabilmek içindir Kaldı ki, bu manada Cenab-ı Hakk “Anhirette hepiniz pişman olacaksınız” buyuruyor  
Çok üzüldüm
Vaktinde, salah ve teslimiyeti konusunda çok ümitli olduğum arkadaş ve yakınlarımın, küçük hesaplar uğruna İslamiyetten ayrılmalarına çok üzülmüşümdür  Yine o üzüntüyle, Cenab-ı Hakk’a aynı duruma beni düşürmemesi için samimiyetle iltica etmişimdir  
Asla kabul etmem
Sevgili Peygamberimizin çok güzel bir benzetmesi vardır  Bir elime Ay’ı, diğer elime Güneş’i verseniz, bir insanın iman ettiği kadar sevinmem  Aynen onun gibi, bana en kıymetli şeyleri verseler ve bunun karşılığında da maneviyatımdan taviz isteseler asla kabul etmem  Diğer bir deyişle müdahene yapmam  Yani dünya menfaati için dinimden taviz vermem  
Şimdiki aklım olsa
Dini ilimlerde, alabildiğince zengin, bir umman, bir derya olan bu konuya bütün gücümle dalmayı isterdim  Başka bir meslek seçmeyi hiç düşünmedim ve düşünmezdim de  Yine aynı mesleğimi ister, dediğim gibi daha çok ilim öğrenmeye gayret ederdim  
Çok sevindim
Kur’an-ı kerim tefsirine çok zor şartlarda, öyle ki böbrek rahatsızlığım nedeniyle haftada iki kez diyalize girerek başlamıştım  Cenab-ı Hakk’ın salih kullarının bereketiyle ve inayet-i Hakk’la 1996 Eyülünde tefsirin hitama ermesine, yani tamamlanmasına çok sevindim  Bu, benim için büyük bir lütuf oldu  
Orhan Karmış’tan iki hatıra
Okumak ne zevkliydi Ortaokulda öğrencilik yıllarımdı  1952’de babamı kaybettim  Bu benim için acılı günlerin başlangıcı oluyordu   Birinci sınıftan ikinci sınıfa geçmiştim ama artık babam benim karnelerimi göremeyecekti  O yaz, Bursa mahalle camiinde genç bir imam hatipten Kur’an-ı Kerim okumak isteğinde bulundum  Bana Elbette, sen de katılabilirsin dersimize dedi  Nasıl sevindiğimi anlatamam  Sanki babamın üzüntüsünü Kur’an-ı Kerim öğrenerek gidermeye çalışıyordum  Ve bir hafta içinde Kur’an-ı Kerimi okumaya başladım  Kısa bir süre sonra da, hoca bana ezber vermeye başladı  Kur’an-ı Kerimi öğrenmek meğer ne kolaydı  Okumak ne zevkliydi  İşin en enteresan yanı, bu gelişmelerden evin haberi yoktu  Benim bu çalışmamı haber alan herkes, eğitimime engel olur düşüncesiyle muhalefet etti ama, biricik annem ve iki ablam bu konuda en büyük destekçim oldular  Ve toplam yedi sekiz ay boyunca Kur’an-ı Kerim tahsil ettim  Bir sene sonra da, Dülgerzade Camii’nde Afyonlu İsmail Efendi isminde bir zat-ı muhterem vardı  Kur’an-ı Kerimi gayet iyi biliyordu  Hatta ayakları olmadığı için başkalarının yardımıyla gelip giderdi camiye  O zat-ı muhteremden tashih-i huruf gördüm  Ne oldu? Öyle bana muhalefet edenlerin dediği gibi tahsilim hiç de yarıda kalmadı  Aksine hem daha iştahla tahsilime kaldığım yerden devam ettim  Zihnim açılmıştı  Üstelik en verimli çağımda Kur’an-ı Kerimi de öğrenmiş olmuştum
O gün camiye gidip Kur’an-ı kerim öğrendiğim yılları, hiç ama hiç unutmam  Hangi gün olursa olsun, Kur’an-ı Kerimi elime alır almaz, o ilk günkü halim gözlerimin önüne gelir  
Saçlarımı ağartan acı
Yıl 1971  Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Tefsir bölümünde asistanım Yaz tatilinde Bursa’da bulunuyordum Hiç unutmuyorum, 1 Ağustos idi Pazar günüydü  Sabah erkenden kız kardeşimin iki çocuğu sokakta oynuyorlar mıydı, yoksa bir şey için mi çıkmışlar orasını bilemiyorum ama, akıllara durgunluk verecek bir kazaya kurban gitmişlerdi Biri Ferhan isminde üçbuçuk yaşında, diğeri Rüçhan isminde beş yaşındaki iki yeğenim, hem de evin kapısının önünde, geri geri gelmekte olan bir arabının altında kalarak ezilmişler ve körpecik yaşlarında hayata veda etmişlerdi  
Onların acısıyla öyle üzüldüm öyle kahroldum ki, ertesi sabah baktığımda saçlarımın yarısının sanki boyayla boyanmış gibi ağarmış olduğunu gördüm  Saçlarım ağarmıştı üzüntüden  Ertesi gün o iki yavruyu birden Bursa’da Sarıkaya mezarlığında defnettik  O gün bu gündür o iki yavrunun acısı halen yüreğimde bir hançer gibi saplı durmaktadır  Allah kimseye böyle acı vermesin 
|