Füsun AKATLI

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-24-2012

T

S

Eliot “Aylardan en zalimidir nisan” der

Türk edebiyatı için en zalim ay ise temmuz belki de

Metin Altıok’u, Aziz Nesin’i, Tomris Uyar’ı, Rıfat Ilgaz’ı, Cevdet Kudret’i, Suat Derviş’i, Bilge Karasu’yu, Esat Mahmut Karakurt’u kaybettiğimiz temmuz, dün de Füsun Akatlı’yı aldı aramızdan

Akatlı, yakalandığı hastalıktan kurtulama

yarak tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetti

Geride Akatlı’nın Türkçeye, edebiyata, felsefeye dair denemeleri; öykü ve roman eleştirileri kaldı

1944 doğumluydu Füsun Akatlı, Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’nden mezun olmuş, doktorasını da edebiyat felsefesi alanında yapmıştı

Yıllarca ders verdi, öğrenciler yetiştirdi

Türk tiyatrosunda da kayda değer bir yeri vardı

Gencay Gürün’ün genel sanat yönetmenliği döneminde İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları’nda başdramaturg olarak görev yaptı

Ardından Yeditepe Üniversitesi Tiyatro Bölümü’nü yönetti

1968 yılından bu yana yazıları Dost, Soyut, Varlık, Milliyet Sanat gibi dergilerde; Politika, Söz, Cumhuriyet gazetelerinde yayımlanan Akatlı üç yıl süreyle de Milliyet Kitap ekinde eleştiriler kaleme aldı

Sait Faik Hikaye Armağanı, Simavi Edebiyat Ödülleri, Behçet Necatigil Şiir Ödülü, Cevdet Kudret Ödülleri, Haldun Taner Öykü Ödülü jürilerinde de yıllarca görev yaptı

Kitaplarının adlarını neredeyse kendini tarif eder gibi seçmişti: “Düşünce Ufkunda Pupayelken”, “Felsefe Gözlüğüyle Edebiyat”, “Niçin Diyalektik”, “Öykülerde Dünyalar”, “Kültürsüzlüğümüzün Kışı”, “Zamansız Yazılar”

Ama onu en iyi anlatan, 66 yıllık yaşamının özeti belki de şu kitap adıydı: “Acıyla, Sevgiyle, Kahramanca”

Tek kızı Zeynep, babası Metin Altıok’u 17 yıl önce Madımak faciasında kaybetmişti

Bu olayın 17

yıldönümünden iki gün sonra Füsun Akatlı da Metin Altıok’un ve 2003 yılında yine bir 4 Temmuz günü bu dünyadan ayrılan yakın dostu Tomris Uyar’ın yanına gitti

Geride aydınlatıcı yüzlerce yazı, aydınlanmış yüzlerce öğrenci kaldı

06-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Füsun AKATLI T S Eliot “Aylardan en zalimidir nisan” der Türk edebiyatı için en zalim ay ise temmuz belki de Metin Altıok’u, Aziz Nesin’i, Tomris Uyar’ı, Rıfat Ilgaz’ı, Cevdet Kudret’i, Suat Derviş’i, Bilge Karasu’yu, Esat Mahmut Karakurt’u kaybettiğimiz temmuz, dün de Füsun Akatlı’yı aldı aramızdan Akatlı, yakalandığı hastalıktan kurtulamayarak tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetti Geride Akatlı’nın Türkçeye, edebiyata, felsefeye dair denemeleri; öykü ve roman eleştirileri kaldı 1944 doğumluydu Füsun Akatlı, Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’nden mezun olmuş, doktorasını da edebiyat felsefesi alanında yapmıştı Yıllarca ders verdi, öğrenciler yetiştirdi Türk tiyatrosunda da kayda değer bir yeri vardı Gencay Gürün’ün genel sanat yönetmenliği döneminde İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları’nda başdramaturg olarak görev yaptı Ardından Yeditepe Üniversitesi Tiyatro Bölümü’nü yönetti 1968 yılından bu yana yazıları Dost, Soyut, Varlık, Milliyet Sanat gibi dergilerde; Politika, Söz, Cumhuriyet gazetelerinde yayımlanan Akatlı üç yıl süreyle de Milliyet Kitap ekinde eleştiriler kaleme aldı Sait Faik Hikaye Armağanı, Simavi Edebiyat Ödülleri, Behçet Necatigil Şiir Ödülü, Cevdet Kudret Ödülleri, Haldun Taner Öykü Ödülü jürilerinde de yıllarca görev yaptı Kitaplarının adlarını neredeyse kendini tarif eder gibi seçmişti: “Düşünce Ufkunda Pupayelken”, “Felsefe Gözlüğüyle Edebiyat”, “Niçin Diyalektik”, “Öykülerde Dünyalar”, “Kültürsüzlüğümüzün Kışı”, “Zamansız Yazılar” Ama onu en iyi anlatan, 66 yıllık yaşamının özeti belki de şu kitap adıydı: “Acıyla, Sevgiyle, Kahramanca” Tek kızı Zeynep, babası Metin Altıok’u 17 yıl önce Madımak faciasında kaybetmişti Bu olayın 17 yıldönümünden iki gün sonra Füsun Akatlı da Metin Altıok’un ve 2003 yılında yine bir 4 Temmuz günü bu dünyadan ayrılan yakın dostu Tomris Uyar’ın yanına gitti Geride aydınlatıcı yüzlerce yazı, aydınlanmış yüzlerce öğrenci kaldı