Fenelon (François De Salignac De La Mothe), Fransız Rahip

Fenelon (François De Salignac De La Mothe), fransız rahip

(Fânelon şatosu, Périgord, 1651 - Cambrai 1715) Cahors Üniversitesi'nde (1663-1665), daha sonra Paris'te Saint-Sulpice seminerinde (1672-1675) öğrenim gördü ve 1675'te papazlık aşamasına erdi Önce Saint -Sulpice kilisesi bölgesinde görevlendirildi, 1679'da katolikliği kabul etmiş protestan genç kızları yeniden eğitmeyi amaçlayan Nouvelles Catholiques kurumunun başına getirildi, ilk yapıtı Trois Dialogues sur l'éloquence (Belagat üzerine üç diyalog) bu dönemde yazılmış, ama ancak 1718'de yayımlanmıştır; daha bu kitapta Fénelon yazar olarak az bulunur nitelikler sergiledi 1685 ya da 1686'da ve 1687'de yeniden katolikliği kabul eden Protestanları denetlemek üzere Aunis ve Saintonge bölgelerinde resmen görevlendirildi Genç yaşına rağmen Fénelon, Colbert'in kızlarının çevresinde din ve vicdan muhasebesi konularında rehber olarak önem kazandı: bunlardan birî, Beauvillier düşesi, kendi kızlarının eğitimi konusunda görüşlerini almak istedi Böylece Fénelon, daha çok eğitim konularını içeren bir söyleşi niteliğini taşıyan Traité de l'é-ducation des filies (Kızların eğitimi üzerine inceleme) [1687] adlı yapıtı yayımladı Beauvillier, Bourgogne düklerinin eğitimiyle görevlendirilince, Fénelon'un Fransa kral ailesinin çocuklarının eğiticisi olarak atanmasını sağladı Fénelon, Bourgogne düklerinin en büyüğüne seslenme amacını güden Telemakhos'un' başından geçenler (Télémaque) adlı pedagojik romanı 1693 ya da 1694'te kaleme aldı Kurguya dayalı yapısı altında bu roman, Louis XlV'ün politikasını sert bir dille eleştiriyordu
1688 ekim başında Fénelon tinselliğin özel yollarını öğreten Mme Guyon ile karşılaştı: başlangıçta Fénelon bu öğretinin bazı eğilimlerinden ve Molinos'un kısa süre önce Roma'da mahkûm edilmiş bulunan dingincilik öğretisiyle bazı ortak yönleri olabileceğinden kaygılandı Ancak sonradan bu öğretinin kusurlu olmadığı ve sakıncalı görülmesinin ihtiyatsızca kullanılmış bazı anlatımlardan kaynaklandığı kanısına vardı Bununla birlikte, başka din eleştirmenleri bu konuda daha katı davranıyordu Kendisinden kuşkulanıldığını sezen Mme Guyon öğretisi üzerine bir yargılamaya gidilmesini istedi: Bossuet ve Noailles monsenyörü öğretiyi incelemek üzere issy'de bir araya geldiler (temmuz 1694 - mart 1695) Şubat 1695'te Fénelon, Cambrai başpiskoposluğuna atandığında onlara katıldı, issy toplantıları görünürde bir anlaşmayla sonuçlandı Ama Bossuet tehlikeli bulduğu kietizm'e sert önlemlerle karşı çıkmakta kararlıydı Fénelon, bu öğretiyi savunma amacıyla Explication des máximes des saints (Azizlerin özdeyişleri üzerine açıklama) [şubat 1697] adlı bir yapıt yayımladı: bu olay şiddetli bir kavgaya yol açtı Fénelon görünüşte bu kavgadan yenik çıktı Louis XIV' ün baskısıyla, Papalık Fénelon'un yapıtını mahkûm etti (12 mart 1699) ve Fénelon kendi piskoposluğuna sürgün edildi, unvanları geri alındı ve ödeneği kesildi Ama bunu izleyen yıllarda onu Roma'da desteklemiş olanların birçoğu kardinalliğe yükseltilmişti; en ateşli savunucusu olan kardinal Albani, Clemens XI adıyla papa oldu
Piskoposluğuna çekilen Fénelon ölümüne kadar, onu halkın sevip saydığı bir kişi durumuna getiren onurlu ve yardımsever tutumunu sürdürdü: özellikle ispanya Veraset savaşı'nın zorlu yıllarında rahiplik görevini canla başla yerine getirdi Öğrencisi için yazdığı Fables ile Ölülerin" diyalogları (Dialogues des morts) [1700-1712] adlı yapıtlarını yayımladı L' Examen de conscience d'un roí (Bir kralın vicdan muhasebesi)ve Tables de Chaulnes (1711) adlı yapıtları Fransa hükümetinde reform yapılması umudunu yitirmediğinin kanıtıdır Lettre sur les occupations de I'Académie française (Fransız akademisi'nin uğraşları üzerine mektup) [1714'te yazıldı, 1716'da yayımlandı] son yazıları arasındadır Burada Fransız akademisi' ne kabul töreninde (31 mart 1693) yaptığı konuşma sırasında taslak olarak dile getirdiği düşünceleri geliştirdi, instruction pastorale en forme de dialogue, sur le systeme de Jansenius (Jansenius'un sistemi üzerine diyalog biçiminde piskoposluk yönergesi) [1714] adlı yapıtından anlaşıldığı üzere, Cambrai başpiskoposu, Jansenius'a karşı kesin bir tavır almıştır