Felipe IV

Felipe IV

(Valladolid 1605 - Madrid 1665), ispanya, Napoli, Sicilya, Sardinya kralı, Milano (1621-1665) ve Portekiz (1621-1640) dükü, 1633'ten başlayarak Hollanda, Comté ve Charolais'nin tek hükümdarı, Felipe III ile Steiermarklı Margarethe'nin büyük oğlu Yönetimi, ülkenin maliyesini düzene sokmaya çalışan Olivares" kontu ve düküne bıraktı Hükümdarlığı boyunca, ülke sürekli savaş durumundaydı: Birleşik Eyaletler'e karşı (1621'den başlayarak), alman protestanlarına ve Fransa'ya karşı (Otuz Yıl savaşı) Olivares'in merkeziyetçi politikası (Castilla yasalarının tüm ispanyol krallıkları için geçerli sayılması) isyanlara yol açtı; öyle ki, sonunda, Cortes meclisinin yardımına başvurmak gerekti Tuzdan vergi toplanması sonucu Vizcaya'da (1631); kentte yaşayan savaşçıları barındırmakla yükümlü tutulan Katalonya'da (1640-1652); Napoli'de (1647-48) ve özellikle, bağımsızlığını kesin olarak ilan eden Vasconcellos'ún egemenliğindeki (1640) Portekiz'de isyanlar çıktı Olayların sorumlusu sayılan Olivares gözden düştü (1643) ve yerine yeğeni Luis Méndez de Haro getirildi Sonunda Birleşik Eyaletler'in bağımsızlığını tanımak zorunda kalan (Münster, 1648) Felipe IV, Fronde hareketi ve Condé'nin ihaneti sayesinde Mazarin'i barışa zorlayacağını sanarak mücadeleyi sürdürdü: ancak, Roussillon, Artois ve Hollanda'nın bazı yerlerini Fransa'ya (Pireneler antlaşması, 1659), Dunkerque ve Jamaika'yı ingiltere'ye (1660) bırakmak zorunda kaldı Felipe IV, kızı Marie-Thérèse'i Fransa kralı Louis XVI ile evlendirirken (1660), mirasından vazgeçmeye zorladı: Felipe'nin Elisabeth de France (1615) ve daha sonra Avusturyalı Mariana (1649) ile evliliklerinden birçok çocuğu olmuştu, ama yalnızca bir oğlu, Carlos II (1661'de doğdu) yaşadı ve 1665'te babasının yerine geçti

Felipe IV'ün ispanyol monarşisinin bütünlüğünü koruma çabaları boşa gitti: oğlu ölmek üzereydi ve Louis XIV bu ölümden yararlanmayı düşünüyordu Louis XIV Pireneler antlaşması imzalanırken vaat edilen ve Fransa kralının ispanya verasetinden vazgeçmesini sağlayabilecek olan, 500 000 altın tutarındaki drahomayı daha almamıştı Felipe'nin saltanatı, İspanya'nın XVII yy'da yaşadığı bunalımın en zor dönemine rastlar Nüfus bunalımı ve iktisadi bunalım sonuç olarak tüm ihtiyaçlarını karşılayamayan ülkenin gerekli atılımı yapmasını engelliyordu Zorlukların, olanakların sınırlı olduğunun bilinci en iyi, Sancho de Moneada ve Graciân'ın, iktisadi ve siyasi etkenleri nesnel biçimde çözümleyişlerinde, kısmen ispanyol barok üslubunda kendini gösteren dindarlığın güçlenmesinde ve Altın Çağ' ın ünlü edebiyat (Quevedo, Lope de Vega, calderón) ve sanat (Zurbarán, Murillo, Velâzquez) ustalarının yapıtlarında görülebilir

—ikonogr Felipe IV'ün Velâzquez tarafından yapılmış birçok portresi vardır ve bunlardan bazıları birer başyapıttır; hükümdar bu tablolarda, ayakta ya da at üstünde, av kıyafetiyle, zırhlarıyla ya da dua ederken resmedilmiştir (Madrid, Londra, Floransa, New York) Diğer portreler, Rubens ve Rodriguez de Villandrando'nun yapıtlarıdır P Tacca tarafından yapılan at üstündeki heykeli (1640) de anılmağa değer (Madrid)