Nefes Azizdir, Kalbin Lisanında ülfettir!

Mizaç,
nefisten neşet eder
İdrak, ruhun suhuletinden
ilzam ederek kalbe zerkeder

Keder,
aklından ve amelinden zuhur eder,
ne kadar gamın varsa kazasını bekler

İradi olmak,
vahdetin şadında ihsan içinde
yaşamak, kul olmayı başarmayı diler

Kan,
ne kadar içindeyse
Aldığı vazife üzre hiç durmadan,
zamanla yarışıyorsa hesabiyledir

Sual
eylemek akıl işidir, t
ahkik etmekten sakınan
nefes nasıl bir hesabın içindedir

İnşirah,
kalbin içindir,
irfan ruhunun ram olduğu
bir payedir,elbette ki gerekçelidir

Zevk almak
uğruna heba olma
Bir lokma ekmeye muktaç
canları bir nebze de olsa unutma

Her amel,
sahibini bulacak,
evet, karşına çıkacak
o günden panik içinde kaçınma

Neden
fırsat bahşediliyor,
her lahzada gizlenen
hikmet tercihini bekiliyor, unutma

Adanmış
bir nefes umuttur
Nur olmak için vecdin
kapısında bekleyen aşk-ı sadıktır

İbrahim-i
bir itikadın sadrından neşet
eden dirliktir, vahdet adına azimettir

Sabrın
ve kanaatin feyziyle gülşad olan
fevktir,muştular sağanağında bir ecirdir

Rızay-ı
bari için nöbettedir
Ehliyetin ne demek olduğun
bilinçindedir, emr-i sadıka üzredir

Biat
ettikleriyle bereketlidir,
hanif bir kul olmak için
ne müthiş bir manzumedir

Her lahzada,
akıp giden zamanda kayıp
değildir ve tahkiki nispetinde idrakiyledir

Kimin
elinden tuttarsa
Nazar ettiği kalbi, nazargah
olduğunun farkında oldukça azizdir

Yoksa
sadece nefeslenmek adına ve
bedensel ihtiyaçları gidermek mahluk içindir

İnsan
ahsen-i takvim
üzre tanzim edilmiştir,
bu bakımdan bahaneleri geçersizdir

Aşk;
ruhun narı,
kalbin aynasıdır

Farkı
fark ettirecen nispette var
olan bir sanatın furkan şarabıdır

Ancak
insan için anlamlı ve yaratan
Rab için zamanlı olan bir manay-ı sevdadır

Cennet
ve cehendemin ziyadesinden ala
olarak, rızasıyla haşrolmanın imtihanıdır


Mustafa CİLASUN