Ruhumun Figanı Dinmek Bilmiyor!

Kimbilir
Belki nefsimden
Belki de yıllara sari
Suskun bırakan kederimden


Ah u figan
Ettiren burukluğun şiddetinden,
Hüzün zerkeden eleminden
Bir ömür hicran sahrasında ki
Solan ümitlerin içimi titreten çilesinden


Nasıl söz ederim
Haddimi bilmeyi yeğlerim
Sessizlik içinde nasibim için beklerim
İrade zafiyetleri için hangi yüzle kal ederim


Bilgiye erişmeden
İdrakin sadrında demlenmeden
Halin suskun hicranını şehretmeden
Şevkten arınıp, solan yaprağa imrenmeden


Aşktan söz ederler
Halin deminden nedense bahsetmezler
Nefsanilik adına vehmetmeyi önemserler
Ter kokusuna meylederler,ziyadesiyle siksintidirler


Varlıktan vazgeçmek
Hak adına verdiğin sözün aşkıyla nefeslenmek
Ruhun firkatine erişmesi için azmetmek
Kalbin inşirahı için çileyle kulluğa meyletmek


Hevesin bahanesinden
Nefsaniliğin mücerret olan cehresinden
Mizac haline gelen keyfiyetten
Arınmayı gaye edinmek, vecdiyle filizlenmek


Hak adına esenleşmek
Her halin ikamesinde ki zanı yenmek
Yargı adına kimseye hüküm vermeden
İnayeti ar edinmek, ihlasla aşkı nefeslenmek


İnsan akıldır
İzanıyla farkı yakalayan nazardır
İradesi adına hükmü beklenen hicrandır
Her tercihinde hür olan candır, atisini belirleyen zandır


Aşk taklitten aridir
Asla ve kat a zan için kapalıdır
Hak ve hakikatin şiarından akseden fermandır
Niyeti halis olan için en ulvi bir sevdadır




Mustafa CİLASUN