Başımı Alıp Diyar Diyar Giderim!

Ruhumun vecdine
Kalbimin yıllara sari hicran serverine


Hasret adına
dillenen kederin haline


Sinemi burkan
sitem boynumu büktürünce


Dili sukut ettiren
Gözleri hakikate işar eden fer e


İzanın memleketine
Akıl danelik fakirliktir niye söyle


Hiç bilmesen de
Her daim zan içinde nefeslensen de


Ön yargıları
Bir lutuf olarak telakki ettiren nefsine


Söyle akıl
Hangi sahranın saiklariyle dem içinde


İraden var ise
Azmin ve tercihin hakikat için değilse


Sukut ettiren
Vicdanı titreten haşyetin esirisin dende


Cazibe için kul olsan
Nurun ilgasından uzaklaştığını anlamasan


Sonra yakarsan
Bir sivilcen için vaktini kayıtsız harçasan


Aynalara taş çıkartsan
Bir dikili taş misali allanıp ve pullansan


Nefesin kadrinden
İlmin ruhuna seslenen latif kederinden


Köle eden nefsin
Efendinden kopartan acımasız heveslerin


Seni senden koparan
Bir ceset gibi ortalıkta dolaştıran halin


İbrete ducar olan
En ulvi yaratılışa sahipken, şimdi kokan
Ve korkutan cismani vesveselerin tutsağısın ey nam salan




Mustafa CİLASUN