Akmedrese,ALİ BEY MEDRESESİ Olarak da Bilinir.

AKMEDRESE

Akmedrese,ALİ BEY MEDRESESİ olarak da bilinirNiğde"de Karamanoğlu Ali Bey tarafından 1409-10"da yaptırılan açık avlulu medreseVakfiyesi,1415"te düzenlenen Akmedrese"nin simetrik bir planı vardırİki eyvanlı ve iki katlı olan yapıya kuzey yönündeki anıtsal taçkapıdan girilirGiriş eyvanı güney yönündeki ana eyvandan daha küçüktürSağ ve solundaki merdiven kovalarının bitişiğinde uzun beşik tonozlu köşe odaları bulunurAvluyu üç yönde,ayaklara oturan iki katlı revaklar çevirirRevak kemerleri alt katta kaş kemer,üst katta ise sivri kemerdirDoğu ve batı yönündeki beşiktonozlu örtülü dörder medrese hücresi dışarıya mazgal pencereleriyle açılırAvludan ışık alması için ise medrese hücrelerinin sivri kemerli kapıları üzerine yuvarlak pencereler açılmıştırBeşiktonozla örtülü ana eyvan geniş avlu cephesiyle bütün yapıya egemendirgüney duvarında bir mihrap nişi ile nişin her iki yanında dışarıya açılan birer pencere yer alırSağında ve solunda ana eyvana birer pencereyle açılan ve yalnız güneye birer pencere açıklıkları olan iki oda vardır

Kubbeye Türk üçgenleri ile geçilen bu odalar da ana eyvan gibi iki kat boyunca yükseltilerek büyük dershane odaları durumuna getirilmiştirMedresenin üst katında da aynı örtü sistemi ve planı yinelenmektedirAlt katın hücrelerindeki mazgal pencerelerin yerine üst kat hücrelerinde daha geniş açıklıklı pencereler kullanılmıştırKubbe ve tonozlar çatıda düz damla gizlenmiştirTümüyle kesme taştan yapılan medresede belirgin bir dışa açılma kaygısı sezilirYapının oranlarına göre oldukça yüksek tutulan taçkapının bulunduğu cephedeki ikinci kata ait galerilerin çift kaş kemerli pencereleri,dışarıya balkon gibi açılarak yapıya bir saray cephesi görünümü kazandırırBu cephe taçkapının mukarnas dolgulu kavsarasının üzerindeki kaş kemer,kaval silmeler ve yan duvarlara oturan sivri revak kemerleriyle mimari açıdan oldukça ilgi çekicidirBugün onarılmış durumda olan medrese,çevreden çıkartılan arkeolojik buluntular için önce depo olarak kullanılmaya başlamış (1936) ardından da Niğde Müzesi haline getirilmiştir

Kaynak;AnaBritannica cilt 1 frmsinsinetiçin derlenmiştir