İşba

İşba


İŞBA a (ar işbâ) Esk

1 Doyurma, yedirme, açlığını giderme: işbayı muhtacın (yardıma muhtaç kimseleri doyurma)

2 Kim Doymuş olma durumu

3 işba haline gelmiş, bir şeyi alabilme gücünün sınırına gelmiş, aşırı doymuş: "Fakat artık işba haline gelmiş, bir yudum bile içecek hali kalmamıştı" (Neyzen Tevfik)

—Ed Divan şiirinde, sonunda vasi bulunan kafiyelerde revi'den önceki harfin (dahilin) harekesi

—ansikl Ed Kafiyeli "çakeri" ve "sagarı" sözcüklerinde kafiyeyi oluşturan harflerin arap abecislne göre sıralanışı şöyledir: "kef(ke)+rı(r)+ye(i)", "gayın(ga) -rı(r)-ye(ı)" Burada kafiyenin temeli (revi), "rı"dır Ondan önce gelen "kef" ve "gayın" harfleri üstünle "ke" ve "ga" biçiminde okunduğu için kafiye kusursuzdur Bu sözcüklerin "şairi" (-ayın [i]+rı[r]+ye[i]) sözcüğüyle kafiyelendirilme-si kusurlu sayılır Çünkü "ayın"ı "i" biçiminde okutan hareke, öncekiler gibi üstün değil, esre'dir