İsveççe -germen Dili -ulusal Dilhttp://forum.bilgenesil.com/attachment.php?attachmentid=31485&stc=1&d=13039168 30

İsveççe


İSVEÇÇE a Özellikle isveç'te konuşulan, kuzey-doğu öbeğinden germen dili —ANSİKL Hemen hemen nüfusun tümü tarafından konuşulan, isveç'in ulusal dili isveççe, günümüzde çok gerilemiş olmasına karşılık, Finlandiya'nın da resmi dillerinden biridir; ikinci Dünya savaşina değin Estonya ve Litvanya'da da konuşulmaktaydı



Ortak kuzey dilinin son dönemiyle (1000'e doğru) 1225 arasında yer alan is-veççenin tarihinin ilk dönemi, özellikle rune yazıtlarıyla tanınır; bu dönem, çoğu kez doğudaki ortak kuzey dilinden değişik yönde gelişen köklü bir sesçil evrim

dönemidir (çok sayıdaki sesçil kırılma durumu, ai İkili ünlüsünün e"ye, au ve ıfıy ikili ünlülerinin 0'ye indirgenmesi) Bu sesçil evrimler: ünlü uyumu ve ünlü dengesi olguları, [â]'dan [ö]'ya (â yazılır), [o]'dan [ü]'ya (o yazılır), [üj'dan [y]'ye (u yazılır) geçiş, hece niceliğinin tekleşmesi ve [b]'den [t]'ye geçiş, eski isveççe döneminde de (1225-1525) sürdü

XV yy'dan başlayarak, yazılı dil, ilki 1526'da yapılan İncil çevirileri örneğine göre birliğe kavuştu Stockholm bölgesinde konuşulan lehçelerden kaynaklanan standart dil, XVII yy'da oluştu ve öteki lehçeler karşısında, hatta bir önceki dönemin ekin dili karşısında yayılma gösterdi 1786'da, Gustaf III, isveç akademisini kurdu Bu akademi bir dilbilgisi yayımladı (1838) ve bir sözlük hazırlattı

Modern isveççede, iyelik öğeleri dışında (ingilizcede olduğu gibi) adlar için durum yoktur ve yalnızca iki cins (yansız ve ortak) vardır Almancadan ve daha yakın tarihlerde fransızca ve ingilizceden çok sayıda sözcük aktarıldı, isveççenin ezgi-sel bir vurgusu vardır: ilk hecedeki titrem-lilik özelliğiyle ânden "ördek", ânden "ruh, düşünüş, zekâ, vb" ile karşıtlaşır