Mahkûm Eden Hisler, Mahzunlaşan Nefesler!

Sen nedense
Özleyememdiyordun

Kâbusların korkutan
Eşiğinde o an sabahlarken

Her halinde
Kalbi değişikliği yaşarken

Hislerime asla
Müdahale edemiyordun

Bazen nedense
Unuttuğunu düşünüyordum

Martıları seyrederken
Geceleri düşünceelerimi yazarken

Sukutun girdabına
Mahkûm hayallerim bırakmıyordu

Gecenin o karanlık
Göğsünde hüzünle sinembesleniyordu

Dağlara yaslanırken
Seyrettiğim sessizce nazar edenbulutlar

Seni anlatıyordu
Hülyalar yaşatıyor, içim içime sığmıyordu

Hoyrat ellerin pençesinde
Makûs melalim, gönül ve mevsimlerim


Senin sevdanı

Anlatıyor ve muhabbetinle yaşatıyordu

Kör kuyuların da
Kuruyan umut bekleyişi, elem zerkediyordu

İklimleri değiştiren
Hercümerç hayallerim boyun bükerek ağlıyordu

Toprağın şefkatini
Ararken yağan yağmurlar o an neler söylüyordu

Senden şarkılar
Söylüyordu nağmeleriyle, hissiyatın yakarışlarında



Mustafa CİLASUN