İnanmalısın!

Eğer sen
Gıyabımda kızıyorsan
Şikayetleniyor, açılıyorsan
Derdine bir yarende arıyorsan
O zaman bir düşün, seviyor musun


Eğer sen
Onun yokluğundaki halinde
Derinliğinin tüm ahenginde
Şefkatinin her serinliğinde
Onu yudumluyorsan seviyorsun demek


Bilmeliyiz ki
Can, canan, akan bu devran
Sinende han, mekân, zaman
Zahiri terkle manada buluşan
Seven olduğuna muhakkak ki sen inan


Tahılı, başağı, buğdayı, taneyi,
Duvarlarda kuruyan her ekmeği
Yamalığını gizlemeyen bir âdemi
Görürsen, seven olduğuna muhakkak inan


Bilinmeyen
Seven, onu nasib edeni bilir
Bilmek idrakin gereğindendir
İdrak tefekkürle hep birleşir
Tahayyülde ki o meşk halden geçirir


Bir düşün
Seven bilmelisin, istemeyendir
Varlığını, onu için vakfedendir
Görmeden sevmeyi bilenlerdir
Sevgiyi membaından içenlerdir


Siz asla
İnanmayın, sunulan hezeyanlara
Vaatler pareler çulsuz bedenlere
Hülyalara o zanlara, yakarmalara
Onu vereni bilmek, Ona yönelmek demektir


Mustafa CİLASUN