Necip Fazıl'dan Dizeler

Tel tel ve iplik iplik dikseler de ağzımı;
Tek ses duysalar; Allah Yoklayanlar nabzımı

Her şey, her şey şu tek müjdede;
Yoktur ölüm, Allah diyene!

Ağzıma soğuk kurtlar dolacak, gözüme kum;
Dipsiz kuyu, sürdükçe zaman, sürecek uykum

Göz kaptırdığım renkten, kulak verdiğim sesten,
Affet Senden habersiz aldığım her nefesten

Kursa da boşluğa asma köprü, fen,
Allah derim, başka hiçbir şey demem!

Bu yük senden Allah'ım, çekeceğim, naçarım!
Senden Sana sığınır, Senden Sana kaçarım!

Ölürken aynı ahenk, sala sesinden sızan:
Kulağıma doğduğum günde okunan ezan

Ne görsem, ötesinde hasret çektiğim diyar;
Kavuşmak nasıl olmaz, mademki ayrılık var?

Ey kudret, ey rahmet, ey refet!
Allah'ım affet!

Tekten de tek, bir tek, tek başına tek;
O var!

Gözüm, aklım, fikrim var deme hepsini öldür!
Sana çöl gibi gelen, O göl diyorsa göldür!

Seni aramam için beni uzağa attın!
Alemi benim, beni kendin için yarattın!

Ey insan, sana son sığınak,
Son peygamberin hırkasında!