Fecr-İ Ati Edebiyatının Önemli Sanatçıları -- Ahmet Haşim

**Prof. Dr. Sinsi** · 12-20-2012

Fecr-i Ati topluluğunun en başarılı santçısı olan Ahmet Haşim topluluk dağıldıktan sonra çalışmalarına bireysel olarak devam eder

Şairin yaşamı santını derinden etkiler Bu nedenle şiirlerinde çocukluk anıları, aşk ve doğa konularında yoğunlaşır Karamsar yaklaşımı onun belirgin özelliğidir Şiirlerinde ağır ve süslü bir dil kullanmasına rağmen nesirlerinde daha açık ve nispeten yalın bir dil vardır
Piyale adlı şiir kitabının önsözünde şiir anlayışını şöyle açıklar: ?Şiirin asıl özelliği ?duyulmak?tır Şiirin dili musiki ile söz arasında ve sözden ziyade musikiye yakındır Yani bu dil, bir açıklama vasıtası olmaktan ziyade bir telkin vasıtasıdır ve şiirde musiki anlamdan önce gelir Bu bakımdan kelimeler, şiire, anlam değerlerinden çok musiki değerleriyle girerler Şiirin anlam bakımından açık olması zaruri değildir Şiirin doğduğu yer şuuraltıdır Konu ise sadece terennüm için bir vesiledir?
Şiirde musikiyi ön plana alan, anlam açıklığını ikinci plana atan, mısralarda geniş ve akıcı bir telkin yeteneği arayan ve şiirin kaynağını bilinçaltında bulan bu anlayış ile sembolizmin şiir anlayışı arasında yakınlıklar vardır Ancak sembolist şiirin asıl unsur olan sembol, Haşim?in şiirlerinde yoktur Onun, anlamı anlaşılmayan veya değişik yorumlara elverişli bulunan şiirleri pek azdır Bu bakımdan Haşim?i sembolist bir şair olarak kabul etmek pek güçtür

Haşim?in şiirine en uygun anlayış tarzının, empresyonizm olduğu kabul edilebilir

Gerçekten şiirlerinde dış dünyaya ait gözlemlerinin kendi iç dünyasında yarattıığı izlenimleri aksettirmesi bu anlayışın en açık göstergesidir

Göl Saatleri?nin küçücük ve manzun ?Mukkadime?si de empresyonizmin özlü bir ifadesinden başka bir şey değildir
ESERLERİ
Şiir: Göl Saatleri (1921) , Piyale (1926)
Fıkra ve Sohbet: Bize Göre (1926) , Gurabahane-i Laklakan (1928)
Gezi: Frankfurt Seyahatnamesi (1933)

12-20-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Fecr-İ Ati Edebiyatının Önemli Sanatçıları -- Ahmet Haşim Fecr-i Ati topluluğunun en başarılı santçısı olan Ahmet Haşim topluluk dağıldıktan sonra çalışmalarına bireysel olarak devam eder Şairin yaşamı santını derinden etkiler Bu nedenle şiirlerinde çocukluk anıları, aşk ve doğa konularında yoğunlaşır Karamsar yaklaşımı onun belirgin özelliğidir Şiirlerinde ağır ve süslü bir dil kullanmasına rağmen nesirlerinde daha açık ve nispeten yalın bir dil vardır Piyale adlı şiir kitabının önsözünde şiir anlayışını şöyle açıklar: ?Şiirin asıl özelliği ?duyulmak?tır Şiirin dili musiki ile söz arasında ve sözden ziyade musikiye yakındır Yani bu dil, bir açıklama vasıtası olmaktan ziyade bir telkin vasıtasıdır ve şiirde musiki anlamdan önce gelir Bu bakımdan kelimeler, şiire, anlam değerlerinden çok musiki değerleriyle girerler Şiirin anlam bakımından açık olması zaruri değildir Şiirin doğduğu yer şuuraltıdır Konu ise sadece terennüm için bir vesiledir? Şiirde musikiyi ön plana alan, anlam açıklığını ikinci plana atan, mısralarda geniş ve akıcı bir telkin yeteneği arayan ve şiirin kaynağını bilinçaltında bulan bu anlayış ile sembolizmin şiir anlayışı arasında yakınlıklar vardır Ancak sembolist şiirin asıl unsur olan sembol, Haşim?in şiirlerinde yoktur Onun, anlamı anlaşılmayan veya değişik yorumlara elverişli bulunan şiirleri pek azdır Bu bakımdan Haşim?i sembolist bir şair olarak kabul etmek pek güçtür Haşim?in şiirine en uygun anlayış tarzının, empresyonizm olduğu kabul edilebilir Gerçekten şiirlerinde dış dünyaya ait gözlemlerinin kendi iç dünyasında yarattıığı izlenimleri aksettirmesi bu anlayışın en açık göstergesidir Göl Saatleri?nin küçücük ve manzun ?Mukkadime?si de empresyonizmin özlü bir ifadesinden başka bir şey değildir ESERLERİ Şiir: Göl Saatleri (1921) , Piyale (1926) Fıkra ve Sohbet: Bize Göre (1926) , Gurabahane-i Laklakan (1928) Gezi: Frankfurt Seyahatnamesi (1933)