Otomobiliniz İnsan Olsaydı?

Bir araştırma şirketi aracılığıyla Türkiye genelinde 600 kişiye, "Otomobiliniz insan olsaydı karakteri nasıl olurdu?" sorusu soruldu İşte ortaya çıkan cevap

Çıkan bulgular ilginç Otomobillerde üç temel karakter özelliği öne çıkıyor; "seçkin, şehirli, dişi" Bu sonuçların insanı şaşırtan yanı, bunca yıldır erkek bildiğimiz otomobilin özellikle de araştırmaya katılan erkekler tarafından dişi olarak algılanması Düşünüyorum da bu sonuçlarla hız, sürat, güç ile ifade edilen erkeksi otomobil tanımları yerlerini daha dişisel sıfatlara bırakacak mı?

Araştırmaya bakınca bazı kırılma noktaları ve marka algısına göre farklı ağırlıklarda sıkletler olduğunu görüyorum Markalar kendi ağırlıklarına uygun rakiplerle karşılaştırılıyor Araştırmanın sonuçlarına göre:

1 grupta Porsche, BMW, Mercedes, Audi

2 grupta Volkswagen, Honda, Opel, Toyota

3 grupta ise Ford, Renault, Hyundai ve Fiat yer alıyor

Peki, hangisi daha şehirli, seçkin ve dişi derseniz araştırmadaki rakamlara bakalım derim:

RENAULT ÇEVRECİ KİŞİLİĞİ İLE ÖNE ÇIKIYOR

Lüks kategorisine giren birinci gruptaki Porsche, BMW, Mercedes ve Audi'de dişil özelliklerin daha önde olduğu görülüyor Peki, dişiden kasıt nedir? Güven, rahatlık, iç dizayn, detay ve çevreci tanımlarının dişisel özellikleri yansıttığı söyleniyor En maskulen takım ise 3 grupta yer alan Ford, Renault, Hyundai ve Fiat

2 grupta Volkswagen'i marka kişiliği itibarıyla en olumlu karakter olarak görüyoruz Yine bu grupta yer alan markalardan Opel, Toyota ve Honda'dan daha genç, Toyota ile Honda ise Opel'den daha konforlu algılanıyor Volkswagen ile Toyota ise bu kategorinin çevrecileri

3 grupta yer alan Renault çevreci kişiliğiyle öne çıkıyor Gruptaki diğer markalara bakınca Fiat Hyundai'den daha rahat, Hyundai, Fiat'tan daha gösterişli ve yine Hyundai, Renault'dan daha genç görülüyor

Yani araştırmanın sonuçlarını incelersek kısaca şunu diyebiliriz ki:

En dişi Porsche

En erkek Fiat

En genç Opel

En gösterişli Hyundai

En çevreci Renault

En konforlu Toyota görülüyor

Araplar gelmişti ama Amerikalılar yoktu!

İstanbul Jewelry Show'a gelince; pek çok markanın büyük bedeller ödeyerek yaptırdığı özel stantlar göz kamaştırırken adeta sektör içinde bir gövde gösterisi niteliğindeydi Bu görkemli fuarın katılımcılarına "Nasıl gidiyor?" diye sorduğumda pek çokları "iyiden şöyle böyleye" kadar muhtelif yanıtları verdiler

Fuarın koridorlarında Hindistan'dan Çin'e kadar çok sayıda yabancı şirketin Türk mücevherat sektöründe iş fırsatı aradığını görüyorum Ziyaretçiler arasında İran ve Kuzey Afrika gibi yakın coğrafyamızdan alıcılara rastlamak mümkün Ayrıca Arap Baharı ülkelerinden işadamlarına rastladıysam da her zaman güçlü bir ziyaretçiyle ülkemize geldiği söylenen Amerikalıları göremedim

Türkiye, 70 ülkeye yılda yaklaşık 1,5 milyar dolar tutarında, katma değeri yüksek işlenmiş altın takı ve mücevherat ihracatı gerçekleştiriyorken yıllık yaklaşık 7 milyar dolarlık altın ithalatı yapıyor Görünen o ki, ithalat ile ihracat arasındaki fark oldukça fazla Bu farkı kapatmak için Türk mücevherat sektörünün özgün tasarım ve Ar-Ge ile öne çıkması gerekiyor Yoksa tüm dünyada da bizde de klasik takıların albenisi çoktan geçti bile
Oysaki bilindiği üzere Türk mücevherat sektörü güçlü markalara sahip ve bir dünya markası çıkarabilecek potansiyeli de barındırıyor

Tasarımda farklılaşmadan başka şans yok!

Bir işkolunun sektör olabilmesi için mesleki ve sektörel dernekleri, basılı ve görsel yayınları ve de fuarları olmalıdır der kitaplar Peki, işkolu değil de sektör olmanın ne avantajı var? Sektörlerin kanun koyucu nezdinde daha fazla itibarı ve iş yaptırabilme gücü varken işkolları daha çok meslek olarak algılanır Sektörün oyuncularına ağız dolusu işadamı, sanayici derken işkolundakilere meslek adamı, uzman ve profesyonel demek tercih edilir İşte bu nedenle de fuarlar sektörleşmek için çok önemlidir

Pazarlamanın önemli unsurlarından biri olarak kabul edilen fuarların geçmişte ilgilisi de çoktu, katılanı da Ancak şimdilerde görüyorum ki internet teknolojisinin firmalara 365 gün 24 saat verdiği sergileme avantajıyla fuarlar giderek işlevini de, cazibesini de yitiriyor Geçtiğimiz haftalarda iki ayrı fuarı gezmek üzere CNR'a gittim İlki promosyoncuların, diğeri mücevheratçılarındı Promosyon Ürünleri Fuarı'nın katılımcılar açısından sonuçlarını bilmemekle birlikte izlenimim tasarım açısından ürünlerin aynılaştığı biçiminde oldu

Bu durumun sebebinin promosyona ilişkin son dönemde alınan yasaklayıcı kararlar olduğunu söylüyor promosyon firmaları Bir dönem ilaç sektörünün hekimlere, benzin istasyonlarının müşterilerine verdiği hediyeler yasaklanmış, bu da sektörün can damarlarından birinin kesilmesine neden olmuştu Belki de 1,5 milyar dolarlık sektörü temsil eden promosyon fuarı artık eskisi gibi pırıltılı ve canlı değildi Önerim, promosyon üreticilerinin kendi özgün tasarımlarını ortaya koyarak katma değerli ürünler oluşturmaları

Bildiğimiz kani olur mu yani?

Halkımızın "at, avrat, silah" üçlemesindeki atın yerini otomobil aldığından beri bu metal yığınını aileden biri görüp isim verir bile olduk Bu duygusal duruşumuz otomobil satın alırken işi fiyat ekseninden çıkarıp duygusal boyuta taşıdığımızın da göstergesi Sanırım bu nedenle otomobil markaları pazarlama stratejilerini maddi ve erkeksi tondan çıkarıp değiştirecekler Düşünüyorum da otomobil markalarının bunca yıldır tuttuğu yol değişir de, "Bildiğimiz kani olur mu yani!" diyesim geliyor!

Verdiğiniz burs doğru kişiye gidiyor mu?

MİAD Başkanı Yunus Akdaş, bakmış ki üniversiteyi kazanan 12 bin Malatyalı öğrencinin bursa ihtiyacı var Tüm burs yardımlarının bir elden yapılması daha akıllıca olur diyerek Malatyalı İşadamları Derneği olarak Malatya Eğitim Bursu Platformu adı altında bir yazılım gerçekleştirilmesine önayak olmuş İşi başlatan MİAD, Malatyalı pek çok dernek ve işadamının hemşehrisi gencin okuması için burs veriyor olmasına rağmen bursun doğru adrese gitmesi hususunda aksaklıklar oluyor düşüncesinden yola çıkmış "Bazen aynı çocuğa birden fazla burs verilirken ihtiyacı olan başarılı gençler ise burs alamıyorlardı Bu nedenle Malatya Burs Platformu adı altında mahalli ve mülki idarenin de katkısıyla öğrencileri ihtiyaç ve başarı kriterlerine göre sıralayarak adil bir dağıtım gerçekleştirdik

Şimdi kim isterse adı da bilinmeden kime isterse ona burs verebilecek" diyen Yunus Akdaş, burs rakamının bir öğrenci için yıllık bin iki yüz TL olduğunu ancak her ay belli bir miktarda burs vermek isteyenlerin siteden girerek gücü kadar destekte bulunabileceğini söylüyor MİAD Başkanı bir de örnek veriyor, "Bazen kazançlı bir iş yaptığımda, bazen cuma namazından çıkınca bazen de sırf içimden geldiğinde o an burs platformundan öğrencilere bir aylık miktar olan 150 TL ile destek veriyorum Bu platform beni de maddi durumunu bilmediğim öğrenciler için burs talebinden koruyor" diyor

Malatya Eğitim Bursu Platformu, Malatya dernek ve vakıflarının burs gücünü bir havuza toplaması ve tüm öğrencilerine sahip çıkması açısından diğer şehirlere de örnek olabilecek ayrıntılara sahip MİAD Genel Sekreteri Ahmet Turan Koçel, kendilerine başvuracak diğer şehir dernekleriyle platformdaki deneyimlerini paylaşabileceklerini söylüyor Sanırım MİAD'ın bu çalışması çokça sorulan, "Şimdi verdik ama burs doğru yere gitti mi?" kaygısını da kaldırmış olacak