Lost Soul - Kan Pekmez

Bağımlıymışım, bu sigara içimi yaktı adım adım

Ağrıyan ciğerlerim, çatlıyor dudaklarım

Açma kapama düğmem bozuk ama ben varım

Sor suali, her suale var birtek cevabım

Yerin belli mi acını belirt içim serinlesin

Yoluma sen değil, hiçkimse gitmesin

Sen beni değil, sadece kendini zehirlersin

Hüzünlü bir tütün ciğerlerimi demlesin

Düşmanımdan kaçtım bana korkak dedi

Fesatı istemedim ben anlamadılar beni

Ben keskin dişli aslan, sen kurnaz tilki

Kaç yazar lan cesursan, bana sökmez bilki

Ben rapime sarsam, geçilmez bu sur

Yaşlanan dudak kusur, cihanda yok sulh

Kopar bir kahkaha yol yürürdüm varlığımla

İt ürür sancısıyla, seni kavurdu fırtına

Ben bir insanım dünyanın sonunda düşen

Her an kırılacakmış gibi düz yolda yürürken

Yardımıma koşan olurmu kendimi yerken

Kendi içimde yalnız kalmışım birtek ben

Feryadlarımı kulağıma duyuramamışım

Bir gün tebessüme hasret kalmışım

Yalnızlaşmışım kirli denizler ortasında

Can çekişen martıların yanında tek başıma

(x2)

Uzun yolum yürü yürü bitmez

Nedir kusurum yoldan çıkana adam denmez

Ben varken kelamlarım yitmez

Dudaklarımdadır kan pekmez

Maddiyat düşünür oldum maneviyat yokluğunda

Kablolarla bilgisayara bağladım kendimi

İçimdeki yalnızlık kaç volt akımında

Bana birgün gelecek kırmızı şarap tadında

Ufak ufak aktı damla yaşlarım neden

Kim emin sebepten, kim yenik nedenden

Eller küstü hüzne madem düşersin dilimden

Sözler şafağı beklerken bendim emekleyen

Yürür durur ayaklarım nereye varmışım

Hayat facia bir sözlü, sence kaç almışım

Uykularda beklediğim bir prensessin daima

Kaç, şeytan insan avlıyor sapanla

Ben bir insanım, milyarlar ortasında

Ben bir kahramanım, masal kitaplarında

Bakışların her daim gözümün ucunda

Göğsüme sapladılar hançeri, yalnızlığın uğruna

(x2)

Uzun yolum yürü yürü bitmez

Nedir kusurum yoldan çıkana adam denmez

Ben varken kelamlarım yitmez

Dudaklarımdadır kan pekmez