R.A.F - Dünlerimi Gömdüm Yarınlara

Dünlerime Gömdüm Yarınlara
(Sildim) yaşadığım her anıyı açılan kapılara koşmadım beklemek gerekti bazen
Siyah beyaz karelerimde aradım hayallerimi med cezir oldu sözlerim çıkmaz bi sokaktayım yardım et
Kefeninde aydınlanan bedenler yitirdi kabuslarını ağlayan çocuk tek atışta vurdu hayatın sahte oyunlarını
Kaybedilen her gizemli anılar için bir mum yaktım kaybettiğim dünlere baktım kahrımdan
ağladım
İfade edemediğim duyguların denizinde karanlık çökmeden kırdım prangaları bir kaşık sevinçte boğdum acılarımı
Kimliği belirsiz bir melek aldı anılarımı elimden çaldı can çekişen kanadı kırık rüyalarımı
Odamın duvarlarına yazdım adını baktım yıllarca kapattım ışıklarımı kaderin bana bir
oyunumuydu bu belkide hala içinde bulundugum hayat yolun sonuydu
Umutlarını kaybeden çocuğun gözyaşlarıydı güneşi söndüren kat reler boşalırdı sen sebepsizce beni terkedip giderken
Bayrakları yarıya indiren her masum sıfata yol gösterdim yalan dünyada kendime bir çare bulamadım ve şimdi neden ben allahım (nedennn)
Düşlerimde karşıma çıkan iyilik meleğini bulamazken ve safak sokerken ruhunu Azrail e teslim eden bedeni kıyıya vurmuş&
mutluluk dolan gözleri yoklugumda düş denizinde hayallerin akıbetine kapılıp boğulmuş
Bileklerim öfke dolu kapattım perdeleri kalemime sarıldım kalbimle beraber girdaplara koştum içimden gelenleri şimdi anlatmalıyım nefret doldu yazılan sayfalara okul sıralarında ki masum sevgilerin defnedildiği makamdayım
Kalbim bileklerden desteği çektiği an intihara kalkıştı umutlarım atılan her ileri adımda uzaklaştım yalnızım…

Nakarat
Dünlerimi ellerimle gömdüm yarınlara
Bir yıldız daha kaydı gökyüzünden karanlık semalara
Hangi yollardasın şimdi bilinmez ama
Tek adım daha yakın olamazsın artık bana anla
Durma git beni aldattığın sahte kollara