P!Sagor - Ne Kalmış Ellerinde

Verse 1:
Bir nefeste çek hayatı bırak dolsun ciğerlerine
kapat gözlerini ve dinle hayat denilen serüvenin
sürüklemesine izin ver senibırak dalsın gözlerin
ve hissetyağmur altında ıslandığımız dünleri

Esen rüzgarla kaybolur benliğim satırlarımda
güneşi küstüren tebessümünü hatırlarım da
dolar gözlerimdüğümlenir sözlerim
gırtlağımdabir bıçak gibi keser anılar sesimi

Karardı gözlerim yoksa hayata sis mi çöktü
metanetim sözlerimi yavas yavas kağıda döktü
titrek ellerimle araladım anılar sayfasını
yazdığım satırlarım yüreğimi yerinden söktü

Yalnızlığımda bu eller kalemimle kasveti bölüştü
her kapattığımda gözlerimi anılar peşime düştü
hesap sorar gibi yapıştı yakama üşüştü
gönlün tek istediği masum son bi gülüştü

Nakarat:
Vur kara kalemle karala adımı sanımı yeryüzünde
sen de gör azabı günahkar iblisin gözlerinde
adım adım yaklaşırken o malum sonun izlerinde
kaldır bir bak ne kalmış lan günahkar ellerinde

Verse 2:
Saplantılar zindanında yanlızlığa yanlızlık katmışım
her önüme çıkan engelde kalbime bir çentik atmışım
her aklıma geldiğinde bu yarayı tekrar kanatmışım
atlattım sanıyorken meğer piste havlu atmışım

Yaşanan onca günler güzel bi rüyaydı sanki
gözlerimi açtımuyandım benve rüya bitti
ben yolumda yürüdüm hayat beni bu yola itti
en güzel satırlarım uğrunda tükendi gitti

Zorlukların karşısında tüm arzum infilak eder
bana güc veren umutlar kaybolur teker teker
hiç anlamamışsın duygu yüklü sözlerimi meğer
bakışlarımdan anlardın gözlerimi görsen eğer

Esef kervanında yol alan aciz atlı dikkat et
yol aldığın bu çölde kum fırtınası hakim
ve lakingördüğün gerçek değil serap lan
bu çölde serap peşinde koşanlarharaplar