Destiredd - Duygu Yoğunluğu

Tek Bi Senfoniydi Karanlığın Avuçlarında
Çırpınan Çocuktu Hayallerim Ardı Konuttur Rüyalara
Dönüşlere Meyil Vermedim Hayatım Boyunca
Boş Bi Makara Misali Döner sürâtlica
Kaybolmuş Yarınlara Bi Kibritim Eksik Benim Çakmaya
Sormaya Cesaretim Mi Var Her Bi Tuvalimde Senin Renklerin Hakim Tabloma

Boğazımdaki İpin Soğukluğu Girdi Vucüduma
Yine Kaskatı Suratım Vurdu Aynaya
Bu Viraneden Emanet Bir Çığlık Sakladım Sana
Vurma Cürümüş Omuzlarım Sefaletin Doruğunda
Kaybolmuşlar Treni Geçti Buduraktan
19 Yılımın Sonundan Bir Ömür Ayırdım Sana
Papatyalarla Süslü Kayboluşlarını Özledim Bazen İsyan Ettim
Sadece Boşa Oturdum Dinlendim Nafile
Gözlerim Aynı Safta Kaydı Boşluğa

Senkri Armoniydi Kayboluşların Ardında Kaybolan
Müptelaydı Bakışlarım Sarf Olan
Islak Bi Gözdü Çaresiz Yaş Solan
Ceset Kokan Benliğimdi Satırlara Haykıran
Saklanan İzler Meyil Verip De Kaybolup Gitmeyin
Kin Beslersem Suçlu Ben Miyim
Dersem Sessiz Kalıp Da Sırt Çevirmeyin
Duygu Yoğunluğu Var Saklı Düşlerimde
Yanlızlık Kül Tutmuş Çekmecemde
Daha Bitmemiş Öyküler Var Benim İçimde
Seni De Yazarım Notalarıma Seninle Harcarım
Bembeyaz Sayfaları Gözlerimden Gizlice
Duygu Yoğunluğumda Yarım Kalan Sözlerim Eklenir Nice Umutlar Selam Eder Gökyüzüne
Kahramanı Olmak İstediğim Bi Masal Var
Giderim Bu Hayattan Gizlice