Özgüç Güler-Mutluluuk Satırları..

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-29-2012

VERSE 1

Saat 20:00 bir pazar akşamı

Duyduğum ilk ses annemin bana fısıldadıkları

Hoşgeldin dünyaya sevgili oğlum

Ne sancılar çektirip bana en sonunda doğdun

Sonra kapıda bir adam göründü,dediler bu baban

Öyle bir sarıldı ki bana, hiç aratmadı anam

İşsiz bir adammış doğduğum o yıl babam

Aslında bir işi varmış, ülkeyi kurtaran adam

Malumunuz yıl 85, darbe sonrası

Babamın kenan evren kadar dolu değildi kasası

Biraz dert doluydu yüzü, elinde sigarası

Kısa Samsun içerdi çünkü devrimin markası

Sonra bir eve götürdüler beni, kırık dökük ama

Öyle mutluyduk ki inan istemezdik lüks bina

Evde yaşlı bir kadın babaanne diyorlar adına

Ben hayata merhaba derken o diyordu elveda

İlk yürümeye başladığımda annem vardı yanımda

Koşmayı öğretti babam hayatın maratonunda

Kaç madalya kazandım şeref turnuvasında

Kaç insana şahit oldum yenilirken hırslarına

Her yaşlandığında babam, ben biraz büyüdüm

Her doğum günümde hayatı bir mumla söndürdüm

Ben mutluluk sobasında yanan bir kömürdüm

Köz oldum istemeden, ben aslında yazın üşürdüm

Hayat bir sigara molası kadar kısaydı aslında

Ben izmaritine kadar içtim hayatı şu genç yaşımda

Erkeklik sanırdım içmeyi sigara

Aslında müptela kadar acizmişim bir dumana

Şimdi şöyle bakıyorum da ne çok şey değişmiş

Eskiden dost dediklerim düşmanımla sevişmiş

Onlar şu dünyaya bir çocuk getirmiş

Ve adı kahpelik olsun diye yeminler edilmiş

NAKARAT

Ben bir gönül dilencisi, hayat kaldırımında

Ben bir sokak şairi, mutluluk satırlarında

Beni bulmak istediğin o eski yerde değil,

Bırakıpta gittiğin hayatın arşivlerinde ara

Ben bir gönül dilencisi, hayat kaldırımında

Ben bir sokak şairi, mutluluk satırlarında

Beni bulmak istediğin o eski yerde değil,

Bırakıpta gittiğin hayatın arşivlerinde ara

Çünkü yokum artık orda, birisi çaldı beni

Kimisi altın sanıp bozdurdu bütün değerimi

Kimisiyse maskeyle tanıttı kendini

Bense tanıdıkça onları yokettim kendimi

VERSE 2

Mutluluk denen treni oturtamadım hiç bir raya

Kaç defa yükledim huzuru bomboş vagonlara

Ben iyi bir makinist olamadım belki hayatta

Ama kaç yolcun ağırladım gönül istasyonumda

Her biri yol bitmeden, çekipte gitti

Rayların gururunuysa, trenler ezdi

Artık hiç bir yol uzun değildi eskisi gibi

Ve de hiçbir ressam çizemiyordu mutluluğun resmini

Hayatın ağacından kaç yaprak döküldü

Mutluluk denen o fidan hiç yeşermeden söküldü

Hergün içimden bir çocuk toprağa gömüldü

Hayatın radyosunda ses var ama yoktu görüntü

Benim sana bölümümden bana yokluğun kalır

Ben hangi sayıyla çarptıysam seni elde var sıfır

Hangi formül çözer beni? Hangi şık doğrudur?

Aşağıdakilerden hangisi yokluğunda yolcudur?

Benim o giden yolcu, cevabım A şıkkı

Benim bir doğrum senin üç yanlışınla şaşırdı

Bugün kalbimden bir kiracı daha taşındı

Üstelik vermeden kirayı meçhule karıştı

Bense arkasından donuk gözlerle baktım

Her aklıma geldiğinde o, gizlice ağladım

Ben yokluğunu bile kimseyle paylaşamazken

Varlığını başka bir adamla nasıl paylaşırım?

Ben yaşlanırım her yıl en az 10 yaş daha

Kim demiş hayat bir sigara molası kadar kısa?

Kandırmışlar seni, yalan konuşmuşlar sana

Hayat öyle zor bir yol ki varılmaz sona

Benim hayatım rüzgara karşı duran bir uçurtma

Kaç defa hayallerimi bıraktım bulutlara

Ben gözyaşlarımı astım senin boynuna

Her baktığında benim gülen gözlerimi hatırla!

11-29-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Özgüç Güler-Mutluluuk Satırları.. VERSE 1 Saat 20:00 bir pazar akşamı Duyduğum ilk ses annemin bana fısıldadıkları Hoşgeldin dünyaya sevgili oğlum Ne sancılar çektirip bana en sonunda doğdun Sonra kapıda bir adam göründü,dediler bu baban Öyle bir sarıldı ki bana, hiç aratmadı anam İşsiz bir adammış doğduğum o yıl babam Aslında bir işi varmış, ülkeyi kurtaran adam Malumunuz yıl 85, darbe sonrası Babamın kenan evren kadar dolu değildi kasası Biraz dert doluydu yüzü, elinde sigarası Kısa Samsun içerdi çünkü devrimin markası Sonra bir eve götürdüler beni, kırık dökük ama Öyle mutluyduk ki inan istemezdik lüks bina Evde yaşlı bir kadın babaanne diyorlar adına Ben hayata merhaba derken o diyordu elveda İlk yürümeye başladığımda annem vardı yanımda Koşmayı öğretti babam hayatın maratonunda Kaç madalya kazandım şeref turnuvasında Kaç insana şahit oldum yenilirken hırslarına Her yaşlandığında babam, ben biraz büyüdüm Her doğum günümde hayatı bir mumla söndürdüm Ben mutluluk sobasında yanan bir kömürdüm Köz oldum istemeden, ben aslında yazın üşürdüm Hayat bir sigara molası kadar kısaydı aslında Ben izmaritine kadar içtim hayatı şu genç yaşımda Erkeklik sanırdım içmeyi sigara Aslında müptela kadar acizmişim bir dumana Şimdi şöyle bakıyorum da ne çok şey değişmiş Eskiden dost dediklerim düşmanımla sevişmiş Onlar şu dünyaya bir çocuk getirmiş Ve adı kahpelik olsun diye yeminler edilmiş NAKARAT Ben bir gönül dilencisi, hayat kaldırımında Ben bir sokak şairi, mutluluk satırlarında Beni bulmak istediğin o eski yerde değil, Bırakıpta gittiğin hayatın arşivlerinde ara Ben bir gönül dilencisi, hayat kaldırımında Ben bir sokak şairi, mutluluk satırlarında Beni bulmak istediğin o eski yerde değil, Bırakıpta gittiğin hayatın arşivlerinde ara Çünkü yokum artık orda, birisi çaldı beni Kimisi altın sanıp bozdurdu bütün değerimi Kimisiyse maskeyle tanıttı kendini Bense tanıdıkça onları yokettim kendimi VERSE 2 Mutluluk denen treni oturtamadım hiç bir raya Kaç defa yükledim huzuru bomboş vagonlara Ben iyi bir makinist olamadım belki hayatta Ama kaç yolcun ağırladım gönül istasyonumda Her biri yol bitmeden, çekipte gitti Rayların gururunuysa, trenler ezdi Artık hiç bir yol uzun değildi eskisi gibi Ve de hiçbir ressam çizemiyordu mutluluğun resmini Hayatın ağacından kaç yaprak döküldü Mutluluk denen o fidan hiç yeşermeden söküldü Hergün içimden bir çocuk toprağa gömüldü Hayatın radyosunda ses var ama yoktu görüntü Benim sana bölümümden bana yokluğun kalır Ben hangi sayıyla çarptıysam seni elde var sıfır Hangi formül çözer beni? Hangi şık doğrudur? Aşağıdakilerden hangisi yokluğunda yolcudur? Benim o giden yolcu, cevabım A şıkkı Benim bir doğrum senin üç yanlışınla şaşırdı Bugün kalbimden bir kiracı daha taşındı Üstelik vermeden kirayı meçhule karıştı Bense arkasından donuk gözlerle baktım Her aklıma geldiğinde o, gizlice ağladım Ben yokluğunu bile kimseyle paylaşamazken Varlığını başka bir adamla nasıl paylaşırım? Ben yaşlanırım her yıl en az 10 yaş daha Kim demiş hayat bir sigara molası kadar kısa? Kandırmışlar seni, yalan konuşmuşlar sana Hayat öyle zor bir yol ki varılmaz sona Benim hayatım rüzgara karşı duran bir uçurtma Kaç defa hayallerimi bıraktım bulutlara Ben gözyaşlarımı astım senin boynuna Her baktığında benim gülen gözlerimi hatırla!