Dursun Ali Erzincanli-Ben Böyle Olmamalıydım

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-29-2012

Ben, böyle olmamalıydım
İsmini duyunca, boynum düşmeliydi omzuma

İçime bir ateş düşmeliydi
Ayaklarımın feri kesilmeliydi

Kendimden geçmeliydim sonra

Adını sayıklamalıydım, adımı unuttuğumda
Ama bunu kimse duymamalıydı,
Seni, mahşere kadar saklamalıydım

Ben böyle olmamalıydım
Nisan akşamlarını ıslatırken yağmur
Bahar, şarkılarını söylerken karanlığa
Çalan her kapıya `sensin` diye koşmalıydım

Ayak sesleri gelmeliydi uzaktan
Ben hep sana yormalıydım

Gece yıldızlarını serpince göre
Seni görmek için uyumalıydım

Şarkılar kime söylenirse söylensin
Sana diye dinlemeliydim

Türküler dolmalıydı odama,
Ben bir selvi boylu yârdan ayrıldım deyince bir ses
Selvi boylu yâr sen olmalıydın
Kömür gözlüm ateşine düşeli
Senin için söylenmiş söz olmalıydı

Bir mey yokluğuna ağlamalıydı delice
Bir keman, incecik çığlık olmalıydı
Ama bunu kimse bilmemeliydi,
Seni mahşere kadar saklamalıydım

Böyle olmamalıydım,
Kelimeler Taif'i taşıyınca kulaklarıma
Daha yüzüme çarpmadan Taif rüzgarı,
Taşların izi çıkmalıydı yüzümde

Uhud anılırken, dişlerine sızı düşmeliydi

Haremde bir ikindi vakti
Kem gözler çevrilince sana
Ve vefasız eller uzanınca yakana
İçim daralmalı, nefesim kesilmeliydi

Sen ötelere hazırlanırken,
Öteler senin için süslenirken,
Son kez baktığın pencerede hayal edip seni,
Perdenin son kez kapanması gibi,
Kapanmalıydı gözlerim

Sonra içime doğru gerilip,
Seni bize lutfedenin ismini haykırıp,
'Allah(C

C

) ' deyip,
Düşmeliydim yere

Ama bunu kimse bilmemeliydi

Seni mahşere kadar saklamıydım

Ve mahşer günü

Uzaktan seni seyretsem

Sana yakın olmak için can atsam

Beni engelleseler,
'Sen kim yakınlık kim? ' deseler

Ben ağlamaktan konuşamasam

Gözlerini çevirsen bana

'Benim cennetim bana bakan gözlerindir

'
Ve tebessüm etsen

Ama bunu kimse görmese,
Seni ebede kadar saklasam

11-29-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dursun Ali Erzincanli-Ben Böyle Olmamalıydım Ben, böyle olmamalıydım İsmini duyunca, boynum düşmeliydi omzuma İçime bir ateş düşmeliydi Ayaklarımın feri kesilmeliydi Kendimden geçmeliydim sonra Adını sayıklamalıydım, adımı unuttuğumda Ama bunu kimse duymamalıydı, Seni, mahşere kadar saklamalıydım Ben böyle olmamalıydım Nisan akşamlarını ıslatırken yağmur Bahar, şarkılarını söylerken karanlığa Çalan her kapıya `sensin` diye koşmalıydım Ayak sesleri gelmeliydi uzaktan Ben hep sana yormalıydım Gece yıldızlarını serpince göre Seni görmek için uyumalıydım Şarkılar kime söylenirse söylensin Sana diye dinlemeliydim Türküler dolmalıydı odama, Ben bir selvi boylu yârdan ayrıldım deyince bir ses Selvi boylu yâr sen olmalıydın Kömür gözlüm ateşine düşeli Senin için söylenmiş söz olmalıydı Bir mey yokluğuna ağlamalıydı delice Bir keman, incecik çığlık olmalıydı Ama bunu kimse bilmemeliydi, Seni mahşere kadar saklamalıydım Böyle olmamalıydım, Kelimeler Taif'i taşıyınca kulaklarıma Daha yüzüme çarpmadan Taif rüzgarı, Taşların izi çıkmalıydı yüzümde Uhud anılırken, dişlerine sızı düşmeliydi Haremde bir ikindi vakti Kem gözler çevrilince sana Ve vefasız eller uzanınca yakana İçim daralmalı, nefesim kesilmeliydi Sen ötelere hazırlanırken, Öteler senin için süslenirken, Son kez baktığın pencerede hayal edip seni, Perdenin son kez kapanması gibi, Kapanmalıydı gözlerim Sonra içime doğru gerilip, Seni bize lutfedenin ismini haykırıp, 'Allah(CC) ' deyip, Düşmeliydim yere Ama bunu kimse bilmemeliydi Seni mahşere kadar saklamıydım Ve mahşer günü Uzaktan seni seyretsem Sana yakın olmak için can atsam Beni engelleseler, 'Sen kim yakınlık kim? ' deseler Ben ağlamaktan konuşamasam Gözlerini çevirsen bana 'Benim cennetim bana bakan gözlerindir' Ve tebessüm etsen Ama bunu kimse görmese, Seni ebede kadar saklasam