Abdullah Özdoğan - Bu Şehir

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-29-2012

Islak sokaklar mevsimindeyiz artik

Bu kalabalik sehire hüzün yagar bu zamanlar

Yalnizlik yagar caddelerine

Darma dagin saclar, islanmis yüzler hep yere bakar

Kahveleri bile dert yüklenir

Caylari daha bir demli

Unutulan sevgililer hatirlanir veya sevgililer unutulmaya calisilir

Bu mevsimde vitirinleri az sulu raki gibidir bu sehirin

Her adimin yalnizliga uzanir

Yinede hizli atilir adimlar

Kosulur bu sokaklarda

Herkes kendi türküsünü söyler yüzünü burusturarak

Herkes kendi hikayesini en acikli sanir

Dün gece bir aski gömdüm derine

Dün gece sensiz öldüm

Gözlerimi kapattim uyumadan

Düsümde seni gördüm

Sensiz olan bu sehir istemem asksiz olsun

Sensiz olan bu ask istemem bensiz olsun!!

Kendisi koca bir yalanken gercegi arar bu sehir

Sokaklari gibi evleride aci doludur

Gözyaslari tasar pencerelerinden

Geceleri gerceklerini saklarda hergün baska bir maske takar insanlari

Hayatlari vardir anlattiklari birde tek basina kalinca yasadiklari

Asklari bir damla gözyasinda bogulur bu sehirin

Onun icin geceleri yeni hayatlar yazilir kimsenin bilmedigi zamanlara

Onun icin kimse üzülmez gidenlere ve acir geride kalanlara

Herkes kendi türküsünü söyler bu sehirde sadece kendi acisina aglar

Herkesin tiyatrosudur bu sehir, herkesin en yalandan sahnesi

Ve onun icin bulunmayi bekler bu sehirin denizlerinde incilerin en sahtesi

Yinede yalan oldugunu bile bile hergün ayni oyunu oynar bu sehirin insanlari

Herkes kendi hikayesini en acikli sansada her geceyi pembeye boyar gündüzün yalanlari

Bu mevsimde vitirinleri az sulu raki gibidir bu sehirin

Her yudumun yalnizliga uzanir

Yinede hizli adimlar atilir, Kosulur yalnizliga

Herkes kendi türküsünü söyler yüzünde bir maskeyle

Hergün insanligindan bin defa utanir!!

Dün gece bir aski gömdüm derine

Dün gece sensiz öldüm

Gözlerimi kapattim uyumadan

Düsümde seni gördüm

Sensiz olan bu sehir istemem asksiz olsun

Sensiz olan bu ask istemem bensiz olsun!!

11-29-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Abdullah Özdoğan - Bu Şehir Islak sokaklar mevsimindeyiz artik Bu kalabalik sehire hüzün yagar bu zamanlar Yalnizlik yagar caddelerine Darma dagin saclar, islanmis yüzler hep yere bakar Kahveleri bile dert yüklenir Caylari daha bir demli Unutulan sevgililer hatirlanir veya sevgililer unutulmaya calisilir Bu mevsimde vitirinleri az sulu raki gibidir bu sehirin Her adimin yalnizliga uzanir Yinede hizli atilir adimlar Kosulur bu sokaklarda Herkes kendi türküsünü söyler yüzünü burusturarak Herkes kendi hikayesini en acikli sanir Dün gece bir aski gömdüm derine Dün gece sensiz öldüm Gözlerimi kapattim uyumadan Düsümde seni gördüm Sensiz olan bu sehir istemem asksiz olsun Sensiz olan bu ask istemem bensiz olsun!! Kendisi koca bir yalanken gercegi arar bu sehir Sokaklari gibi evleride aci doludur Gözyaslari tasar pencerelerinden Geceleri gerceklerini saklarda hergün baska bir maske takar insanlari Hayatlari vardir anlattiklari birde tek basina kalinca yasadiklari Asklari bir damla gözyasinda bogulur bu sehirin Onun icin geceleri yeni hayatlar yazilir kimsenin bilmedigi zamanlara Onun icin kimse üzülmez gidenlere ve acir geride kalanlara Herkes kendi türküsünü söyler bu sehirde sadece kendi acisina aglar Herkesin tiyatrosudur bu sehir, herkesin en yalandan sahnesi Ve onun icin bulunmayi bekler bu sehirin denizlerinde incilerin en sahtesi Yinede yalan oldugunu bile bile hergün ayni oyunu oynar bu sehirin insanlari Herkes kendi hikayesini en acikli sansada her geceyi pembeye boyar gündüzün yalanlari Bu mevsimde vitirinleri az sulu raki gibidir bu sehirin Her yudumun yalnizliga uzanir Yinede hizli adimlar atilir, Kosulur yalnizliga Herkes kendi türküsünü söyler yüzünde bir maskeyle Hergün insanligindan bin defa utanir!! Dün gece bir aski gömdüm derine Dün gece sensiz öldüm Gözlerimi kapattim uyumadan Düsümde seni gördüm Sensiz olan bu sehir istemem asksiz olsun Sensiz olan bu ask istemem bensiz olsun!!