Dj Memati - Yaşam

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-29-2012

Dünya bizi siler
Azrail canımızı alır gider
Geriye üzülen kendini avutmaya çalışan insancıklar kalır
Dünyanın kanunudur bu
Birimiz ölür birimiz doğar
Ölüm tesellisi olmayan bir acıdır
Ama malesef hepimiz öleceğiz
Sevdiklerimizin tanıdıklarımızın arkadaşlarımızın dostlarımızın
Hepsi o yerin altındaki soğuk toprağa yatacak
O beyaz kefen yorgan olacak bize
Öleceğiz bir gün

Düşünüyorum düşünüyorum bir türlü aklıma alamıyorum
Gittiğine inanamıyorum aldığı gün kara toprak seni
Bir daha aşkım diyemiyorum
Özledim seni gel yanıma çok ihtiyacım var sana
Neredesin aşkım anlasana yine yoksun yanımda
Ağladım yaşım silinmiyor
Şimdi ağlıyorum gündüz gece çünkü çaresizim diye
Hata üstüne hata eklendi hayatıma
Kara günler bekliyor beni aşkım keşke olsan yanımda
Her yüzüme güleni dost bildim senin değerini bilemedim
Özür bile dileyemedim çünkü çok uzaklardasın
İçim kan ağlıyor O güzel yüzünü güremiyorum diye
Nasıl bıraktın beni Nasıl kıydın o tatlı canına anlayamıyorum
Ölüm…
Yüreğimizde gidenlerin özlemi
İçimizde kaybettiğimiz insanın acısı
Gidenler geri gelmez bunu herkes bilir
Ama insan kendine dur diyemez
Buna gücü yetmez
Anlaşılmadı yıllarca kimin kim için savaştığı
Şimdi ölen kalıyor toprak altında
Gömülen unutuluyor yarınlarda
Gidiyorlar uzaklara geri getirilmeyecek yollarda
Arkalarından koşup yakalayamayız onları biz
Hayat…
Birgün ölsem ağlarmısınız arkamdan
Toprağa gömene kadar
Döndükten sonra hakkınızı unuturmusunuz beni birgün
Doğum günüm gibi
Doğum günümde hatırlarsınız beni
Sakın unutmayın sizi sevdiğimi
Gidiyorum dönülmeyecek yollar gibi
Gelinmeyecek herkesin bildiği gibi toprağa gidiyorum
En yakın dostumla yılanlarla gidiyorum
Arkamdan gelmeyin buraya gelen geri dönmüyor unutmayın

Bu sözler kalbimden kanayarak
Akan gözyaşlarım notalarım ritimlerime uymuş sözlerim
Derdime çare
Hani dün yaptığımız hayaller
Bugün yıkılan yeniden gelmeye çalışan şeyler
Sonumu geldi dünyanın yoksa halen dönüyor mu ?
Kim ölse kalacak arkasından bir ağlayanı gerek eşi gerek dostu
Belki bir kuş gibi uçar belki bir yılan gibi sokarım

11-29-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dj Memati - Yaşam Dünya bizi siler Azrail canımızı alır gider Geriye üzülen kendini avutmaya çalışan insancıklar kalır Dünyanın kanunudur bu Birimiz ölür birimiz doğar Ölüm tesellisi olmayan bir acıdır Ama malesef hepimiz öleceğiz Sevdiklerimizin tanıdıklarımızın arkadaşlarımızın dostlarımızın Hepsi o yerin altındaki soğuk toprağa yatacak O beyaz kefen yorgan olacak bize Öleceğiz bir gün Düşünüyorum düşünüyorum bir türlü aklıma alamıyorum Gittiğine inanamıyorum aldığı gün kara toprak seni Bir daha aşkım diyemiyorum Özledim seni gel yanıma çok ihtiyacım var sana Neredesin aşkım anlasana yine yoksun yanımda Ağladım yaşım silinmiyor Şimdi ağlıyorum gündüz gece çünkü çaresizim diye Hata üstüne hata eklendi hayatıma Kara günler bekliyor beni aşkım keşke olsan yanımda Her yüzüme güleni dost bildim senin değerini bilemedim Özür bile dileyemedim çünkü çok uzaklardasın İçim kan ağlıyor O güzel yüzünü güremiyorum diye Nasıl bıraktın beni Nasıl kıydın o tatlı canına anlayamıyorum Ölüm… Yüreğimizde gidenlerin özlemi İçimizde kaybettiğimiz insanın acısı Gidenler geri gelmez bunu herkes bilir Ama insan kendine dur diyemez Buna gücü yetmez Anlaşılmadı yıllarca kimin kim için savaştığı Şimdi ölen kalıyor toprak altında Gömülen unutuluyor yarınlarda Gidiyorlar uzaklara geri getirilmeyecek yollarda Arkalarından koşup yakalayamayız onları biz Hayat… Birgün ölsem ağlarmısınız arkamdan Toprağa gömene kadar Döndükten sonra hakkınızı unuturmusunuz beni birgün Doğum günüm gibi Doğum günümde hatırlarsınız beni Sakın unutmayın sizi sevdiğimi Gidiyorum dönülmeyecek yollar gibi Gelinmeyecek herkesin bildiği gibi toprağa gidiyorum En yakın dostumla yılanlarla gidiyorum Arkamdan gelmeyin buraya gelen geri dönmüyor unutmayın Bu sözler kalbimden kanayarak Akan gözyaşlarım notalarım ritimlerime uymuş sözlerim Derdime çare Hani dün yaptığımız hayaller Bugün yıkılan yeniden gelmeye çalışan şeyler Sonumu geldi dünyanın yoksa halen dönüyor mu ? Kim ölse kalacak arkasından bir ağlayanı gerek eşi gerek dostu Belki bir kuş gibi uçar belki bir yılan gibi sokarım