Yavuz Sultan Selimin Bir Olayı

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-25-2012

Yavuz Sultan Selim Han döneminde,
İran hükümdarı Şah İsmail, kıymetli mücevherler ile dolu bir hediye sandığı gönderiyor, hünkâra

Sandık açılır

İçinden çeşit çeşit
değerli taşlar, kıymetli
atlas, kadife kumaşlar çıkar

Fakat, sandık açılır açılmaz,
etrafa pek fena
bir koku yayılır

Önce, hiç kimse bir anlam veremez, nadide mücevherler ile dolu
sandıktaki bu fena kokuya

Sonra, mesele anlaşılır

Sandığın dibine insan dışkısı doldurulmuş

Yani,
Şah İsmail,
aklı sıra,
cihan padişahına
hakaret
ediyor…
(!)
Cihan padişahı emir verir,

"herkes düşünsün, bu edepsizliğe, Osmanlı'nın şanına yakışacak şekilde bir mukabelede bulunmalıyız

“

Ve çözümü yine kendisi bulur

Aynı şekilde değerli mücevher ve kumaşlarla süslü bir sandık hazırlatılır

Sandığın içine, o zamanın en nefis gül kokulu lokumlarından hazırlanmış bir kutu
yerleştirilir

Kutunun altına da, bir satırlık yazıdan ibaret pusula (not) iliştirilir

Hediye sandığı, itina ile süslendikten sonra,
Şah İsmail'e gönderilir

Sandık, Şah'ın huzurunda açılır

Sandık açılır açılmaz, etrafa mis gibi
gül kokusu yayılır

Mücevher vs

gibi hediyeler takdim edildikten sonra, Osmanlı Elçisi –Şah’ın tedirgin olmaması için,
önce kendisi tatmak kaydıyla-
büyük bir saygı ve nezaketle,
Şah İsmail'e
lokumdan ikram eder

Bilâhare, görevliler,
huzurda bulunanlara teker teker
ikram etmeye başlarlar, lokumdan

Şah, bütün bu olup bitenlere bir anlam veremez

Osmanlı Elçisi,
Şah'ın şaşkınlığını gidermek için,
lokum kutusunun altına iliştirilmiş mütevazı
pusulayı uzatır

Pusulayı okuyan Şah'ın yüzünde,
bu sefer, şaşkınlığın yerini büyük bir utanç ifâdesi alır;

"İsmail herkez yediğinde ikram eder"

11-25-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yavuz Sultan Selimin Bir Olayı Yavuz Sultan Selim Han döneminde, İran hükümdarı Şah İsmail, kıymetli mücevherler ile dolu bir hediye sandığı gönderiyor, hünkâra Sandık açılır İçinden çeşit çeşit değerli taşlar, kıymetli atlas, kadife kumaşlar çıkar Fakat, sandık açılır açılmaz, etrafa pek fena bir koku yayılır Önce, hiç kimse bir anlam veremez, nadide mücevherler ile dolu sandıktaki bu fena kokuya Sonra, mesele anlaşılır Sandığın dibine insan dışkısı doldurulmuş Yani, Şah İsmail, aklı sıra, cihan padişahına hakaret ediyor… (!) Cihan padişahı emir verir, "herkes düşünsün, bu edepsizliğe, Osmanlı'nın şanına yakışacak şekilde bir mukabelede bulunmalıyız“ Ve çözümü yine kendisi bulur Aynı şekilde değerli mücevher ve kumaşlarla süslü bir sandık hazırlatılır Sandığın içine, o zamanın en nefis gül kokulu lokumlarından hazırlanmış bir kutu yerleştirilir Kutunun altına da, bir satırlık yazıdan ibaret pusula (not) iliştirilir Hediye sandığı, itina ile süslendikten sonra, Şah İsmail'e gönderilir Sandık, Şah'ın huzurunda açılır Sandık açılır açılmaz, etrafa mis gibi gül kokusu yayılır Mücevher vs gibi hediyeler takdim edildikten sonra, Osmanlı Elçisi –Şah’ın tedirgin olmaması için, önce kendisi tatmak kaydıyla- büyük bir saygı ve nezaketle, Şah İsmail'e lokumdan ikram eder Bilâhare, görevliler, huzurda bulunanlara teker teker ikram etmeye başlarlar, lokumdan Şah, bütün bu olup bitenlere bir anlam veremez Osmanlı Elçisi, Şah'ın şaşkınlığını gidermek için, lokum kutusunun altına iliştirilmiş mütevazı pusulayı uzatır Pusulayı okuyan Şah'ın yüzünde, bu sefer, şaşkınlığın yerini büyük bir utanç ifâdesi alır; "İsmail herkez yediğinde ikram eder"