Ulubatlı Hasan Destanı

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-25-2012

Ulubatlı Hasan Destanı

29 Mayıs 1453 günü,sabaha karşı Bizans surlarına yönelen Türk topları arda arda patlıyor,her patlayış koca duvarlarda gedikler açarken "Allah Allah" sesleri yeri göğü inletiyordu

21 yaşındaki genç padişah "ya Bizans beni alır ya ben Bizans'ı alırım"demişti ve artık bu köhne Bizans İmparatorluğu yıkılmalıydı

Bu arada Türk askerlerinin kalbi bir başka ulvi heyacanla çarpıyordu:Surlara bir an önce çıkıp bayrağı dalgalandırmak!Derken,Eğrikapı yönündeki surların üstünde bir sancak dalgalanıyor

Bu;üç hilalli,kelime-i tevhidli Türk Sancağı!Ve yağmur gibi yağan oklara rağmen elindeki sancağı yere düşürmeyen o yiğit insan,Ulubatlı Hasan!
Burçlara dikilen sancak Türk askerini gayrete getirirken Bizanslılar neye uğradıklarını şaşırıyorlardı

Son bir gayretle,sanki bütün oklarını Ulubatlı Hasan'a doğru yönelttiler

Oklar yetmedi,mancıklarla taş fırlattılar

O yiğit insan,Ulubatlı Hasan aldığı yaralarla üstüne yığılıp kaldı

Gözleri az önce diktiği sancağa kilitlenmiş gibiydi

Onun dalgalanışını tebessümle seyretti ve oracıkta şehit düştü

Ancak o burçlarda dalgalanan bir sancak olmuştu ve sonsuza kadar kutlu fethin sembolü olarak anılacaktı

11-25-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ulubatlı Hasan Destanı Ulubatlı Hasan Destanı 29 Mayıs 1453 günü,sabaha karşı Bizans surlarına yönelen Türk topları arda arda patlıyor,her patlayış koca duvarlarda gedikler açarken "Allah Allah" sesleri yeri göğü inletiyordu21 yaşındaki genç padişah "ya Bizans beni alır ya ben Bizans'ı alırım"demişti ve artık bu köhne Bizans İmparatorluğu yıkılmalıydı Bu arada Türk askerlerinin kalbi bir başka ulvi heyacanla çarpıyordu:Surlara bir an önce çıkıp bayrağı dalgalandırmak!Derken,Eğrikapı yönündeki surların üstünde bir sancak dalgalanıyor Bu;üç hilalli,kelime-i tevhidli Türk Sancağı!Ve yağmur gibi yağan oklara rağmen elindeki sancağı yere düşürmeyen o yiğit insan,Ulubatlı Hasan! Burçlara dikilen sancak Türk askerini gayrete getirirken Bizanslılar neye uğradıklarını şaşırıyorlardıSon bir gayretle,sanki bütün oklarını Ulubatlı Hasan'a doğru yönelttilerOklar yetmedi,mancıklarla taş fırlattılarO yiğit insan,Ulubatlı Hasan aldığı yaralarla üstüne yığılıp kaldıGözleri az önce diktiği sancağa kilitlenmiş gibiydiOnun dalgalanışını tebessümle seyretti ve oracıkta şehit düştü Ancak o burçlarda dalgalanan bir sancak olmuştu ve sonsuza kadar kutlu fethin sembolü olarak anılacaktı