Özürlü Kişilere Ait Meseleler

Özürlü Kişilere Ait Meseleler

Abdesti bozup da devam eden illete Özür denir Çoğulu A´zar gelir Erkek olan özür sahibine "Ma´zur" kadına da "Ma´zure" denir

Örnek: Zaman zaman kısa fasılalarla burun kanaması, herhangi bir organdan kan çıkıp devamlı akması, bir ağrıdan dolayı gözün irinle sulanması, meme ve kulak gibi organlardan irin ve benzeri bir suyun akıp durması, mesaneden gayri ihtiyarı idrar çıkıp zaman zaman devam etmesi, kendini tutamayacak şekilde ishalin bulunması veya yel çıkması birer özürdür Bu haller kimde bulunursa o mazur veya mazure sayılır

Bir illetin özür sayılabilmesi için bir müddet kısalığı bulunması şarttır Şöyle ki: Bir özür, önce abdest alınıp namaz kılınacak kadar bir zaman kesilmemek üzere tam bir namaz vakti devam etmelidir Sonra da her namaz vaktinde hiç olmazsa bir kez daha o illet meydana çıkıp durmalıdır ki, bu illet sahibi özürlü sayılsın

Meselâ: Bir kimsenin burnu, bir gün öğle vaktinin başından sonuna kadar, bir abdest ile bir namaza müsait olmamak üzere kanayıp da bu durum, sonra gelen her namaz vaktinde bir kez olsun meydana gelecek olursa, o kimse özürlü (mazur) olmuş olur Fakat böyle bir özür, tam bir namaz vakti içinde bir kez olsun meydana çıkmazsa, artık özür kesilmiştir, sahibi de özürlü olmaktan çıkmıştır

Özrün Hükmü

Özürlü olan kimse, her namaz vakti abdest alır O vakit içinde aldığı abdestle abdesti bozacak bir başka şey olmadıkça dilediği kadar farz ve nafile namaz kılabilir Kazaya kalmış namazları kılabilir Vitir namazı ile bayram ve cenaze namazlarını da kılabilir Ancak illet devam etmelidir

Misal: Özürlü bir kimse, sabah namazı için tam vaktinde abdest alsa, bu abdest, sabah namazı vaktinin çıkmasına kadar devam eder Bu vaktin çıkması (güneşin doğması) ile son bulur Artık vakti çıktıktan sonra o abdest ile başka namaz kılınamaz Ancak muvakkat bir zaman için özrü kesildikten sonra abdest almışsa ve henüz özrü de belirmemişse, başka bozacak bir hâl de olmamışsa, vaktin çıkması ile abdesti bozulmuş olmaz

Fakat özürlü kimse, güneşin doğmasından sonra abdest almış olursa, onun abdesti öğle vakti çıkıncaya kadar devam eder, dilediği namazları kılar Yeter ki, kendisinden abdesti bozan başka bir hal çıkmasın

Sonuç

Özürlü olanların abdestleri, namaz vaktinin girmesi ile bozulmaz; vaktin çıkması ile bozulur Bu hüküm İmam-ı Azam´a göredir Sahih olan da budur

İmam Ebû Yusuf´a göre: Özürlünün abdesti, hem namaz vaktinin girmesiyle, hem de çıkmasıyla bozulur Bu bakımdan güneş doğduktan sonra özürlünün aldığı abdest, öğle vaktinin girmesi ile bozulur İmam Züfer´e göre ise, özürlünün abdesti, yalnız namaz vaktinin girmesi ile bozulur; çıkması ile bozulmaz Bu bakımdan, özürlünün sabah namazı için aldığı abdest, güneşin doğup vaktin çıkması ile bozulmaz Ancak öğle vaktinin girmesi ile bozulur

(İmam Şafiî´ye göre, özürlünün her namaz için ayrı ayrı abdest alması gerekir Bunun abdesti, kıldığı namazın sona ermesi ile bozulur)

Bir özürlünün özrü kesilmişken, abdesti bozan başka bir halden dolayı abdest aldıktan sonra özrü yine meydana çıkarsa, abdesti bozulmuş olur, yeniden abdest alması gerekir Çünkü önceki abdesti, bu özür sebebi ile değildi

Fakat özrü kesilmediği halde, vakit içinde özründen veya başka bir abdestsizlik halinden dolayı abdest alır da, o vakit içinde özrü meydana çıkarsa, onun abdesti bozulmaz Çünkü onun aldığı bu abdest, hem özrü için, hem de diğer abdestsizlik hali için alınmış sayılır

Özürlü bir adam, oturmak, secde yerine işaretle namaz kılmak, özrün çıkış yolunu rahatça tıkayabilmek gibi yollarla özrün ortaya çıkmasına engel olabilirse, artık özürlü sayılmaz Bunun için, abdest aldıktan sonra özrü meydana çıksa o abdest ile namaz kılamaz

Özürlü kimsenin özründen dolayı çamaşırına bulaşan pislikler, özrü devam ettikçe namazının sıhhatına engel olmaz Namaza engel olan ölçü miktarını taşmış olsalar bile, namaza engel sayılmazlar Fakat bu pislikler tekrar çamaşırına dokunmayacaklarsa onları yıkamak gerekir

Görülüyor ki, mübarek İslâm dini, bir kolaylık dinidir Özürlüler için her yönden kolaylık gösterilmiştir Artık dinin yüklediği görevleri yerine getirme bakımından hiç kimse bir özür ileri süremez