Efendi

Efendi (Arapça: أفندي Afandī ; Farsça: آفندی ) eskiden şehzadeler, din adamları, eğitim görmüş kişiler için özel adlardan sonra kullanılan unvan Günümüzde ise bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvandır


Bunun dışında 'efendi', aşağıdaki cümlelerde kullanıldığı gibi değişik anlamları da içermektedir

Hoca Efendi minareden düştü (okumuş adam)
O kızın babası efendi bir adamdır (saygıdeğer, çelebi)
Efendilik bende kalsın (kibarlık, terbiye, ağırbaşlılık)
Bizim efendi kırkından sonra azdı (koca)
Kapıcı Mehmet Efendi gazeteleri getirdi mi? (bey denmeyecek kişilere verilen 2 derecedeki unvan)
Peygamber Efendimiz her zaman sahabelerine danışırdı (saygın, sözü dinlenir)
Köpek efendisinin arkasından seyirtti (sahip)
Hizmetçi kız efendisinin terliklerini getirdi (evin sahibi erkek)
Efendiler gibi yaşayabilirdi ama o başka bir hayat seçti (varlıklı, refah içinde)
Buyurun efendim (saygı)