İran Atasözleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-04-2012

Arapça bir dildir, Farsça yemeğin sonunda yenen tatlı, Türkçeyse sanat
Aşk klavuz istemez, tek başına yol alır
Arının yuvasını yıkan, balın tatlılığıdır
Aynadaki görüntünü beğenmiyorsan; aynayı değil kendini değiştir
Bilge kişi bilgeliği arar, akılsız kişi onu bulduğunu düşünür
Bir şah delirdiği zaman Kafkaslarda savaşa gider
Ben ölüyü yıkadım; cennete mi, cehenneme mi gideceğine karışmam
Cahiller okumuşların cevaplayamayacağı soruları sorarlar, sersemler akıllıların yedi yılda cevaplandıramayacağı soruları bir günde sorarlar
Cahil dostun olacağına, akıllı düşmanın olsun
Çocuğuna meslek öğretmeyen, ona hırsızlığın yolunu açmış olur
Dünyadaki bütün ızdıraplar aza kanaat etmemekten ileri gelir
Dünyanın bütün karanlıkları bir araya gelse bir mumun ışığını söndüremez
Eğerle meğer evlenmişler, keşke isimli bir çocukları olmuş
Hırsız kalabalık ve huzursuz bir ortam ister
Her tarafa bakan, hiç bir şeyi görmez
Hiç kimse gayret etmeden başarıya ulaşamaz
Hayatta açlıktan sonra yalnızlık gelir
Hiç birşey bilmiyor, bilmediğini de bilmiyor, öğret ona çocuktur Pek çok şey biliyor, bildiğini de biliyor, takip et onu, akıllıdır
İstanbulu ömründe bir kere gören ya İstanbula gelirken yolda ölür, ya İstanbulda ölür, ya da İstanbul hasretiyle ölür
İki kere düşün, bir kere yaz
İnci ele geçtikten sonra denize ne gerek var?
İnsanın kimliği dilinin altında saklıdır
İnsan gülünce bu başkalarının hesabınadır, ağlayınca bu kendi hesabınadır
İzlemek cehennemden daha yakıcıdır
Kılıcın kendisiinsanı çoğunlukla savaşa iter
Meyvesini yediğin ağacın dalını kesme
Meyve veren ağaca balta vurmazlar
Nasıl indireceğini bilmediğin eşeği dama çıkarma
On yoksul bir kilime sığar ama bir ülke iki padişaha yetmez
Öncekiler ekti, biz yedik; şimdi biz ekiyoruz, gelecektekiler yesin
Öğretmenin aşağılamaları babanın övgülerinden daha iyidir
Söz bir tasmadır, onu sarfedenin boynuna takılır
Sabır acı kökleri, fakat çok tatlı meyveleri olan bir ağaçtır
Şans, verimli çalışmaya bağlıdır
Yedi derviş bir posta oturur da, iki hükümdar dünyaya sığamaz

11-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İran Atasözleri Arapça bir dildir, Farsça yemeğin sonunda yenen tatlı, Türkçeyse sanat Aşk klavuz istemez, tek başına yol alır Arının yuvasını yıkan, balın tatlılığıdır Aynadaki görüntünü beğenmiyorsan; aynayı değil kendini değiştir Bilge kişi bilgeliği arar, akılsız kişi onu bulduğunu düşünür Bir şah delirdiği zaman Kafkaslarda savaşa gider Ben ölüyü yıkadım; cennete mi, cehenneme mi gideceğine karışmam Cahiller okumuşların cevaplayamayacağı soruları sorarlar, sersemler akıllıların yedi yılda cevaplandıramayacağı soruları bir günde sorarlar Cahil dostun olacağına, akıllı düşmanın olsun Çocuğuna meslek öğretmeyen, ona hırsızlığın yolunu açmış olur Dünyadaki bütün ızdıraplar aza kanaat etmemekten ileri gelir Dünyanın bütün karanlıkları bir araya gelse bir mumun ışığını söndüremez Eğerle meğer evlenmişler, keşke isimli bir çocukları olmuş Hırsız kalabalık ve huzursuz bir ortam ister Her tarafa bakan, hiç bir şeyi görmez Hiç kimse gayret etmeden başarıya ulaşamaz Hayatta açlıktan sonra yalnızlık gelir Hiç birşey bilmiyor, bilmediğini de bilmiyor, öğret ona çocuktur Pek çok şey biliyor, bildiğini de biliyor, takip et onu, akıllıdır İstanbulu ömründe bir kere gören ya İstanbula gelirken yolda ölür, ya İstanbulda ölür, ya da İstanbul hasretiyle ölür İki kere düşün, bir kere yaz İnci ele geçtikten sonra denize ne gerek var? İnsanın kimliği dilinin altında saklıdır İnsan gülünce bu başkalarının hesabınadır, ağlayınca bu kendi hesabınadır İzlemek cehennemden daha yakıcıdır Kılıcın kendisiinsanı çoğunlukla savaşa iter Meyvesini yediğin ağacın dalını kesme Meyve veren ağaca balta vurmazlar Nasıl indireceğini bilmediğin eşeği dama çıkarma On yoksul bir kilime sığar ama bir ülke iki padişaha yetmez Öncekiler ekti, biz yedik; şimdi biz ekiyoruz, gelecektekiler yesin Öğretmenin aşağılamaları babanın övgülerinden daha iyidir Söz bir tasmadır, onu sarfedenin boynuna takılır Sabır acı kökleri, fakat çok tatlı meyveleri olan bir ağaçtır Şans, verimli çalışmaya bağlıdır Yedi derviş bir posta oturur da, iki hükümdar dünyaya sığamaz