Geri Git   ForumSinsi - 2006 Yılından Beri > Genel Kültür & Serbest Forum > ForumSinsi Sözlük Ağı

Yeni Konu Gönder Yanıtla
 
Konu Araçları
manga, sözlüğü, terimleri, usenet

Usenet Manga Terimleri Sözlüğü

Eski 11-04-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Usenet Manga Terimleri Sözlüğü



Usenet Manga Terimleri Sözlüğü

Amecomi
“American Comics”in kısaltmasıdır Bu deyim, batı kaynaklı,20-40 sayfalık kitapçık şeklindeki çizgi romanlarını ve genelde onlarla ilişkilendirilen görsel özellikleri tanımlamak için kullanılır “Manga” sözcüğü ise batı kaynaklı yapıtları tanımlamak için hiç kullanılmaz
Superman, Spiderman ve Peanuts gibi klasik amecomiler Japonyada da iyi tanınırlar Peanuts'un Japonca baskıları 100 cildi geçmiştir X-Men ve Ghost Rider ın bazı bölümleri Shougakakan Productions ve Take Shobou tarafından Japonca'ya çevrilmiş, ayrıca X-Men kahramanlarının yer aldığı mangalar da basılmıştır Marshal Law gibi az bilinen bazı amecomilerin İngilizce baskıları da küçük bir kesim tarafından takip edilmektedir
Her ne kadar bazı başlıklar bilinse de amecomi küçük çaplı bir merak olarak görülmektedir Manga ve Amerikan çizgi roman dünyaları zaten yıllardır ayrı olmuşlardır Japon okurlar amecomi'yi genelde çirkin, sığ ve manga'ya göre okuması zor bulurlar Amecomi ile tanışık olan manga çizerlerinin sayısı çok azdır
Sayısı bir elin parmaklarını geçmeyecek bu istisnalardan birisi, tanınmış ünlü eleştirmen ve amecomi uzmanı Ono Kosei'dir Japonyadaki birçok amecomi severi gibi, çocukken 2Dünya Savaşı sonrası Amerikan işgal güçlerinin arkada bıraktığı çizgi romanları okuyarak amecomi ile tanışmıştır Fritz the Cat, The Fantastic Four, Mighty Thor, Incredible Hulk, Spider-man, Doonesbury, ve Maus gibi yapıtların çevirisini yapmıştır Bunun gibi çeviriler Japonya'da az sayıda okuyucunun ilgisini çekmiştir Ono, okurların mangadaki akıcı anlatıma alışık oldukları için amecomiyi okunmaz bulduklarını düşünmektedir
Anime
Animasyon "anime" sözcüğü, -manga değil-, artık her türlü cel bazlı animasyon türünü tanımlamak için kullanılmaktadır (80lerden önce “TV manga” ya da "manga eiga" terimleri de kullanılıyordu) Neredeyse bütün animelerin kaynağı manga ve az da olsa romanlar olmuştur Çoğu anime, kaynak olan manga üzerine biraz bilgisi olan izleyicilere göre yapılır Kahramalar ve öykü bakımlarından ise asıl mangaya bağlı kalmazlar
Asistan
(İng Assistanttan) Başarılı manga-ka lar genellikle mangaların üretiminde birkaç yardımcıyla birlikte çalışırlar Bu yardımcılar skeç yapma, mürekkepleme, kesme - yapıştırma, konuşmaları bilgisayara geçirme, fotoğraf çekme, araştırma yapma gibi işlerin yanı sıra screentone ve ses efektlerinden de sorumludurlar
Yardımcı adaylarından önce kendi mangalarının bir örneği istenir Yardımcılar, Japon geleneğindeki usta - çırak ilişkisine benzer bir ortamda ustalarının becerilerini kazanmaya çalışırlar Ustayla geçirdikleri dönemden sonra bu yardımcıların çoğu, kendi mangalarını yaparlar Çizimleri genelde ustalarınınkilerine benzer Görsel stilleri benzeyen yardımcıların bir araya gelip bir stüdyo oluşturdukları da olur Bu durum, çıraklıktan çok danışmanlığı andırmaktadır
Bukyou (wuxia)
Kabaca "onurlu, cesur şövalye" ya da " kılıçlı gezgin savaşçı" olarak çevrilebilen bu Çince sözcük, maceracı, dövüş sanatları ile ilgili bir edebiyat akımını tanımlar Japonya'da wuxia akımı az bilinir Dolaylı olarak bazı Çin klasikleri aracılığı tanınmıştır (Japon Okazaki Yumi yakın zamanda ünlü yazar Jin yon-"Kin you"- nun yapıtlarını çevirmeye başlamıştır) Ama Tayvan ve Hong Kong'da yerel manga ve çizgi roman endüstrisi wuxia edebiyatı tarafından ateşlenmiştir Her hafta en az 20 kadar wuxia'dan ilham almış manga yapıt, 40 sayfalık çizgi roman şeklinde muhteşem renkli kapaklarla basılmaktadır Wuxia eserleri genelde düşük nitelikli olsalar da bu pazardaki çekişme kıyasıyadır Bir dönem Jademan Comics çok satan wuxia'ları İngilizce'ye çeviriyordu
Japon okurların wuxia ile tanışmaları, şimdi Kodanshada çalışan Tayvanlı çizer Chen Wen (Toushuu Eiyuuden) ve Koreli sanatçı Lee Jae Hakın (Ryuugin Houmei) yapıtları ile olmuştur Bir ara, ünlü Hong Konglu çizer Mai Wing Shingin (Tien Ha) yapıtlarının da Japonca'ya çevrilmesi söz konusuydu Hara Tetsuo, Ikegami Ryouichi, Motomiya Hirshi ve Houjou Tsukatsa gibi Japon mangakaların popülarite ve etkisine karşın Çin yapımı dövüş sanatları mangaları genelde Japon yapımlarından tamamen farklıdır
CG
Computer Graphicsin (bilgisayarla çizim) kısaltması Bilgisayar destekli çizim veya animasyonu tanımlar Son yıllarda, bilgisayarla yapılan renklendirmeler ve çizim yazılımları mangakalar için temel araçlar olmuşlardır Renk geçişleri Tetsuya Saruwari ve Inoue Noriyashi gibi mangakalarca, bilgisayarlı çizim ise Kia Asamiya, Terasawa Buichi ve Kazuhiko Tsudzuki tarafından yaygınlaştırılmıştır Mangakaların bilgisayar seçimi genelde Apple Mactır
Circle- Halka
Doujinshi yazar ve çizer gruplarına verilen addır Circleların çoğu yıllardır varlığını sürdürürler ve büyük bir okuyucu kitlesine sahiptirler Az sayıda Circle ise faaliyetlerine posta yoluyla devam eder ve istek uzerine kataloglarını gonderirler
Comiket
"Comic market = Çizgi roman pazarı"nın kısaltılmış halidir 70lerin sonunda kurulmuş olan ve yılda iki kere iki gün boyunca açılan Comiket Japonyanın en büyük manga doujinshi pazarıdır Son yıllarda yaklaşık 20,000 doujinshi satıcısına ev sahipliği yapan Comiket destansı boyutlarda bir toplantı şeklini almıştır Bu başarısını büyük ölçüde Yonezawa Yasuhironın çalışmalarına borçludur
Doujinshilerin büyük bir kısmı o zaman hangi manga ve anime popülerse ona adanmıştır, ama bilgisayar oyunları, pop muzik, hayvanlar, makineler, roman, film ve RPG gibi birçok konulara adanmış doujinshiler geniş bir beğeni yelpazesine hizmet ederler Her etkinlikten aylar önce kapsamlı bir katılımcı kataloğu satışa sunulur
Japonyada başka birçok çizgi roman pazarı vardır Yayınevleri bu pazarları tolere ederler çünkü onların manga ve anime satışlarını azalttığına değil aksine arttırdığına inanılır Ama bu tolerans sınırsız değildir – yakın zamandaki büyük olaylardan birinde, Japonyanın en büyük ikinci çizgi roman pazarı, Comic City, polisin doujinshileri sansür yasaları kapsamında kontrol edeceğine dair resmi uyarılardan sonra Ağustos 1994te kapatılmıştır
Doujinshi
Kelime anlamı "aynı insan yayını" demektir "Doujinshi" kelimesi ilk defa belli bir yazar veya klasik sanat eseri stiliyle yazan edebi gruplar arasında kullanılmaya başlanmıştır ve anime ve manga dünyasına özgü değildir Doujinshi artist ve yazar gruplarına "circle" adı verilir Manga dünyasında, "doujinshi" günümüzde amatör, kendi başına yayınlanmış ve özellikle var olan anime ve mangalardan uyarlanmış mangaları isimlendirmek için kullanılır

Cağdaş doujinshi dünyasıyla özdeşleşmiş büyük bir fan kültürü vardır Manga doujinshileri bazı dergilerde tanıtılır ve incelenir ve çizgi roman pazarlarında toptan satılır Manga doujinshilerinin çoğu batıdaki fanzinler seviyesindedir, ama önemli bir kısmı dikkate değer seviyede yüksek kalitededir Bazıları binlerce kopya satar ve bazı insanlar hayatlarını sadece doujinshi çizerek kazanırlar Popüler doujinshi sanatçıları genelde profesyonel manga-ka olurlar (örneğin Sonoda Kenichi, Ozaki Minami) Diğer taraftan bazı profesyonel manga-kaların birçok kez sahte isimler altında kendi eserlerinin parodisini yapan doujinshiler yayınladıkları biliniyor (örneğin Hagiwara Kazushi, Ueshiba Reach)
G-pen
G-pen tahta saplı, özel bir şekli olan mürekkepli kalem ucudur İsmini kalemin ucunun tabanındaki “G” şeklindeki mürekkep deposundan alır G-penler düzine halinde satılır çünkü çok çabuk yıpranırlar G-penler çok değişik genişlik ve şekillerde üretilirler ve manga artistleri için vazgeçilmez bir araçtırlar Japonyada sadece Zebra, Nikko ve Tachikawa tarafından imal edilip satılırlar
Baska popüler kalem uçları kabura ve maru (karga tüyü) kalemleridir
Gensaku-sha
Hikaye yazarı; Manga-ka tarafından çizilmek üzere hikaye veya hikaye taslağı yazan kişilere verilen addır Açık ara en verimli gensaku-sha yüzlerce manga hikayesi yazan Koike Kazuodur Telif hakkı gelirleri genelde gensaku-sha ve manga-ka arasında 50/50 paylaşılır
Gekiga
Kelime anlamı "Drama resimleri"dir Gekiga bir manga tarzıdır İsminden de anlaşılacağı üzere, gekiga daha çok geleneksel tiyatro ve sinema gibi doğrudan bir hikaye anlatım stili içerir Karakteristik özellikleri direkt, doğrudan bir anlatım, resimsel gerçeklik ve basit bir karakter çizimidir Shirato Sampei ve Kurosawa filmlerinde etkilenmiş olan Saito Takao gekigayı 1960larda popüler hale getirmişlerdir Sonradan Tezuka bile bazı hikayelerinde gekiga öğeleri kullanmaya başlamıştır (örneğin “Eulogy to Kirihito= Kirihitoya Methiye”) Ancak gegika günümüzde düşüş içindedir Günümüz shounen (genç erkek) manga dergilerinde çok nadir görünür ama bu tarz hala 40 yaş ve üstü okurlara satılır
H-manga (H, ecchi, hentai)
“Hentai”, “normal olmayan, sapıkça” anlamına gelir Son zamanlarda “sapık” ve “sapık cinsellik” anlamlarını da içermeye başlamıştır “H” ya da “ecchi” ise, “hentai” için argo bir kısaltmadır Açık cinsellik içeren mangalar “ero-manga” ya da “H-manga” olarak adlandırılırlar
Bir tahmine göre, pornografik manga, manga endüstrisi üretiminin dörtte birini oluşturmaktadır Japonyada H-manga, yetişkin video ve dergileri dışında hiç bir şey satmayan dükkanlara da rastlanır Birçok küçük yayın kurumu H-manga, pornografik oyun ve doujinshi konularında uzmanlaşmıştır
-hoka
“ve diğerleri” (e”başka”) Yazarın bir seçkide pay sahibi olduğunu belirtmek için kullanılır
Illust-shuu
“Çizim Koleksiyonu” Bir çizerin çizdiği ya da belli bir konuyla ilgili çizimlerin kaliteli baskı kitap Fiyatları genelde 1000-4000 yen arasındadır
Image Album
Bir manga, roman, video oyunu, vb için duygulandırma ve hava yaratma için kullanılan müzikleri içeren CD Her yıl yüzlerce “Image Album” yayınlanmaktadır Mangalar üzerine olan Image Albumler ise “manga CD” ya da “Drama CD“ olarak bilinirler
Japonisme
Japon kültürünün batı üzerindeki etkisini açıklamak için kullanılan terimdir Rutgers Üniversitesi, New Brunswick, NJ, USA Zimmerli Sanat Müzesinde “Japonisme”nin uluslar arası merkezine ev sahipliği yapar

Kyara-settei
Kahramanların tasarımı Manga, anime, film ve oyunlar için kahramanların görsel sunumu Bir kahramanın dengesi ve genel niteliği “dessin” olarak bilinir
Ketsuekigata
“Kan grubu” Japon kültüründe, kan grubunun kişilikle ilgili olduğu kanısı vardır Bu inanç 80li yılların başında popüler olmuştur Manga çizerlerinin ya da manga karakterlerinin yaş ve doğum yeri gibi bilgilerinin yanı sıra kan türleri de belirtilir
Kan türlerine bağlı olduğu düşünülen özellikler şunlardır:
A-sinirli, içine kapanık, güvenilir, sadık
B-dışa dönük, iyimser, maceraperest
AB-gururlu, diplomatik, ayrımcı
O-işkolik, güvensiz, duygusal

Kakioroshi
Dergilerde dizi olarak yayınlanmamış, ilk olarak “tankoubon” olarak yayınlamış mangaları anlatir
Kodomo-manga
Çocuklar için manga Kodomo-manganın çoğu gösterişsiz olup, 6-11 yaş arasına hitap ederler Robotların ve fantastik dünyaların olduğu hikayeler popülerdir Batı standartlarına göre bazen alışmamış şiddet içerirler Başarılı kodomo-mangaların anime ve eşyaları da üretilir Doraemon gibi çok sevilen kodomo-mangaları yetişkinler de okur Kodomo-manga sitili ve sözleri bazen diğer manga türlerinde güldürü amaçlı olarak kullanılır Korokoro Comic ve Comic Bonbon iki ayda bir yayınlanan dergilerdir

Lady's Comic/Josei
20 yaşının üstündeki çoğunlukla ev kadınları ve ofiste çalışan bayanlara satışı amaçlayan mangadır Batı romantik romanlara benzer bir role sahiptirler Bayan çizgi romanlarının kendisine özgü bir tadı vardır
Lolicom/Rorikon
(İng Lolita complex) Lolita kompleksi (Nabokovun romanından) genç kızlara karşı sağlıksız boyutlarda bir arzuyu anlatır Genç görünüşlü kızlara yer veren H-manganın bir alt kolu “loli-manga” olarak bilinir H-manga dünyasında, “Lolita” ve “Bishoujo” (güzel kız) hemen hemen aynı anlama gelirler
Mah-jong
Yüzyıl kadar önce Japonya'da tanınmış Çin kiremit oyunu mah-jong üzerine kurulu bir manga türü vardır Mah-jong mangaları 70lerin sonlarında ortaya çıkmış ve başlıca çizer Kitano Eimeinin çalışmaları ile gelişmiştir Mah-jong manga okuyucuları çoğunlukla 18-25 yaş grubudur Yakın zamanın en popüler mah-jong mangalarından biri, Nojou Junichi'nin Naki no Ryuu adlı yapıtıdır Bessatsu Kindai Mahjong 1986-91 arasında 9 bölümlük bir dizi olarak yayınlamıştır
Manga
Etimoloji:
“Manga” basitçe “çizgi roman” ya da “karikatür” olarak çevrilebilir ya da sözlük anlamı ile “tasarlanmamış resimler” olarak tanımlanabilir Bu terim ilk 1814 yılında, ünlü çizer Katsushika Hokusai tarafından, mitoloji, tarih ve günlük yaşamla ilgili resimlerinden oluşan üç kitaplık çalışması için kullanılmıştır Bu sözcük, serbest akım kompozisyon ve farklılık sitilinin duygusunu ifade etmeyi amaçlamıştır Ayrıca Çince ve Korecede de aynı karakterlerle yazılır, ama farklı okunur Başta tomar ve çizimler için kullanılan bu sözcük, batının “çizgi romanları” ya da “karikatürleri” yerine kullanılmaz

“manga” kelimesindeki “man” ideogramı “genişleyen” ve “su” parçalarından oluşur Başta “sel gibi akmak” anlamına gelirken sonraları “değişmezlik”, “acımasızlık” veya “karışıklık” anlamlarını aldı Çağrışımlar sonucu zamanla anlamı “istemsiz” ve “rasgele” olarak değişti Manganın anlamının “sorumsuz resimler” olduğu yolunda süregelen bir söylenti vardır Kaynağı büyük ihtimalle McCarthy (1993) olan bu söylenti tamamen yanlıştır
Son zamanlarda batıda kurulan bazı şirketler adlarının içinde “manga” sözcüğünü kullanıp, bu sözcüğü batı ile ilgili bir bağlamda kullananlara karsı bazen yargı süreci bile başlatmışlardır “Manga” sözcüğü bu şirketler açılmadan yıllar önce İngilizceye girdiği, hatta dergi ve haber grubu adları gibi çeşitli yerlerde kullanıldığı için bu tür davalar açmak yersizdir
Geçmiş:
Bir 12 yy çizimi olan chojuu giga (sıçrayıp oynayan hayvan ve kuşların çizimleri) Japon manga geleneğinin ilk ürünü sayılır Şen bir yaklaşımla, hayvanlara insan ve bodhisattva tavırları yakıştıran bu yapıt, Shingon Budist keşişi Toba tarafından çizildi
Çağdaş manga, “Zenga” (Zen keşişlerince aydınlanma için kullanılan karikatürler) , “Toba-e”, “Ootsu-e” (yapıldıkları yer ile adlandırılan popüler komik çizimler) , “kyouga” (“çılgın resimler”, garip olayların görüntüleri) ve “shunga”yı (“bahar resimleri”, erotik tahta blok baskıları) kapsayan Japon görsel geleneği tarafından oluşturulmuştur

19yüzyılda ukiyo-e nin yeniden belirdiği görülmüş ve “tanuki-e” ve namazu-e” (“kedibalığı resimleri”) gibi yergili çizimler ortaya çıkmıştır Kedibalığı, depremler ve büyük sosyal değişimlere bir gönderme olarak kullanılmıştır Punch dergisi özellikle, 1862 yılında Japon versiyonunun çıkmasıyla etkili olmuştur “ponchi-e” sözcüğü Avrupa stili karikatürleri tanımlamak için ortaya çıkmıştır Punch türünden olan Japon yayınlarından biri 1877de yayınlanan Marumaru Chinbun idi Burada bazı batı çizim yöntemleri ve konuşma balonları kullanılmıştır Yazılı konuşmalara ilk yer veren 4 karelik karikatür 1902 yılında yayınlanmıştır Bundan sonraki büyük etki ise 1920 yılında olan ve pek çok Japon çizeri de etkileyen Amerikan çizgi roman dergisi patlamasıdır
Manga yapıtları, 50lerin başlarında Tezuka Osamu çizgi roman dergileri için çizmeye başlayana kadar bugünkü kadar tutulmuyordu Tezuka, en etkili teknikleri araştırarak Japonyanın ve diğer yerlerin sanatsal geleneklerini denedi Özellikle sinemayla ilgilendiğinden tüm yapıtlarının gelişmiş sinemasal bir anlatımı vardır Tezukanın animasyona olan ilgisi sitiline bir derinlik katmıştır 60ların sonlarına doğru Disney stüdyolarında çalışmıştır (Disney in 1994 filmi Lion Kingin aslında Tezukanın 1960lardaki mangası “Jungle Emperor”un bir taklidi olduğu düşünülmektedir) Tezuka, Disneyin estetiğini tıpa tıp kopyalamaktan çok karakterler ve tutumlu bir anlatım arasındaki ilişkiyi anlamaya çalışmıştır Başarısı yeni farklı bir görsel anlatıma önderlik etmiş, manga endüstrisinin hızlı gelişimi için bir yol açmıştır 60 ve 70lerin pek çok seçkin çizeri Tezukanın eski yardımcılarındandır
Japonya dışında:
Japon mangaları tüm asyada kabullenilmiştir Tayvanda manganın popülaritesini ucuz, kolay edinilen ve aslına çok yakın, kaçak çevrilmiş mangaların artışı sağlamıştır Üstünkörü çeviriler ve sansür alıcıların ilgisini azaltacak hiçbir etki yaratmamıştır Tayvan ve benzer durumdaki diğer Asya ülkelerinde 1992de manga korsanlığına getirilen yasak, korsanları hemen tercüme haklarını satın almaya ve kendilerini yasallaştırmaya itmiştir Bugün Tayvanda manga, kendini bu işe adamış pek çok kitapçı ve kütüphanelerle yükselmektedir Shoujo manga, doujinshi ve tutkulu Japon çizerleri (CLAMP gibi) önemli destekçilere sahiptir (söylenenlere göre zorunlu askerlik nedeniyle seinen-manga daha az tutulur) Yerel manga pazarında çalışmaları Japoncaya çevrilmiş olan Tsai chih Chung ve Chen Wen gibi bazı yetenekli mangakalar ortaya çıkmıştır Bazı Tayvanlı mangakalar ise artık yalnızca Japon dergileri için çalışmaktadırlar

Yıllardır Hong Kongda manga haberleri, çeviriler ve tutkulu çizerlerin yapıtlarının bir çoğunun çevirisini yayınlayan haftalık Family Comics dergisinin, 1993 yılında yayınını durdurmasıyla Japon manga hakları için çılgın bir kapışma başladı Günümüzde, manga çevirilerinin maliyeti ve kalitesi arttı ve manga çevirisi büyük bir iş alanı oldu Dragonball ve Slam Dunk gibi asyanın her yerinde tanınan Shounen-mangalar özellikle Hong Kongda çok tutuluyorlar

Japon mangaları ve dergileri Güney Kore'de de hızla yaygınlaşıyor Japon mangası çevirisi için ödenen telif hakkı ücretleri sayesinde Koreli manga korsanları da son günlerde yok oldular Kore pazarında şu an Shounen-manga dergilerinin iki katı kadar Shoujo-manga dergisi bulunuyor Dövüş sanatı manga dergileri de tutuluyor
Tayland, Endonezya ve Malezyada 60'lı yıllarda çıkan bir çok manga çevrilmiştir Japonca asılları ve Çinceye çevrilmiş basımları da Malezyanın büyük şehirlerinde bulunabilir Doraemon gibi birçok çocuk mangası Malaycaya çevrilmiştir Yine de cinsellik ve şiddet içeren mangalar kolay kolay bulunamamaktadır Singapurda Japonyadan getirilen dergilerin bazı sayfaları sansür yasaları gereğince çıkarılır
Manga batıdaki bir çok ülkede de okuyucu bulmaya başladı Birçok durumda, batılı okurlar manga ile anime yolundan tanışmışlardır Şu sıralar, mangalar özellikle bazı yapıtların iyi sattığı İspanya, Fransa ve İtalyada oldukça popüler ABDde, son 10 yılda çevrilmiş mangalar çizgi roman dükkanlarında azar azar kendilerini göstermeye başlamıştır Bunlar genelde Japoncada “manga” değil, “honyaku komikkusu" (“çeviri çizgi roman”) ya da "eigo-ban" (İngilizce basım) denilen 30 sayfalık kitaplar biçiminde çıkarılıyor Adam Warren ve Ben Dunn gibi çizgi roman çizerleri animeyi esin kaynağı etmişlerdir Hatta Adam Warren, Dirty Pair ve Bubblegum Crisis animeleri için izinli uyarlamalar yapmıştır Bazı Amerikan manga severler anime doujinshiler çizmiş ve bunları Comkietlerde satmışlardır Çok satan bazı Amerikan çizgi romanları da manganın bazı görselliklerini yüzeyselce kullanmaktadırlar
Manga-ka
Manga yapan kişi, manga çizeri Manga-ka lar planlama, kurşunkalem çizimi, kahramanların tasarımı, yardımcılarını görüntü, mürekkepleme, ses efektleri ve diğer detaylar konusunda bilgilendirmekten sorumludurlar Manga-kaların büyük bir çoğunluğu bunlara ek olarak öykü ve diyaloglarını da kendileri yazarlar (Yalnız öykü yazarlığı yapanlara “gensaku-sha” denir) Manga-kaların uzmanlıklarının bir ölçütü aynı anda yayınını sürdürdükleri manga sayısıdır
Japonya'da birçok manga-ka batıdaki popüler roman yazarı ve film yönetmenleri kadar ünlüdür Çoğunlukla herkesçe bilinen kimselerdir ve özellikle eğer çalışmaları anime ya da ticari mal olarak yapılmışsa iyi ücretler elde ederler (Örneğin Takeuchi Naoko'nun Sailor Moon adlı yapıtı, çıkışıyla birlikte birkaç ay içinde Nakayoshi dergisinin satışını iki katından daha fazla arttırdı) Fakat son zamanlara kadar, en başarılı manga-kalar bile yayıncıları ile güven üzerine kurulu bir ilişkiye sahiptiler (1993 yılında Shougakukan, Takahashi Rumikoya 7,000,000 yen bağlılık ücreti ödemiştir)
Tankoubon yayınlarının sayısına göre son yılların en verimli manga-kaları: Fujiko Fujio, Mizushima Shinji, Tezuka Osamu, Ishinomori Shoutarou, Tachihara Ayumi, Yokoyama Mitsuteru, Chiba Tetsuya, ve Yagisawa Kimiodur
Manga Kütüphanesi
İlk adanmış Japon manga kütüphanesi Kawakamide (Okayama Bölgesi) 1988 yılının Mayıs ayında açılmıştır Barındırdığı yaklaşık 100000 manga, orjinal manga ve antika manga dergileri sergileri bu kütüphanenin övünç kaynağıdır
Japonyada manga fiyatları ve bulunabilirliği artık kütüphaneleri gereksiz kılsa da halen birkaç tane vardır Buna karşın Kore, Tayvan, Hong Kong ve Singapurda manga kiralayan kütüphaneler sürekli artmaktadır Bu kütüphaneler az sayıda batı ülkelerinde de ortaya çıkmıştır Bu kütüphaneler genellikle binlerce tankoubon, iyi satan dergilerin son sayılarını, ve arada sırada da CD ve video koleksiyonları bulundururlar Bunların çoğu birkaç sent gibi bir fiyata ödünç alınabilir ya da kütüphanede okunabilir
Mecha
(İng Mechanical) Makineler, robotlar ve diğer donanımlar için kullanılır Çoğunlukla “Dev Robotlar” anlamına gelir Mecha tasarımı anime üretimlerinde bir sanat durumuna gelmiş olsa da manganın başarısı için az önem taşır Mecha tasarımları ile tanınmış bazı çağdaş manga-kalar Nagai Gou, Nagano Mamoru ve Masamune Shirowdur
Mook
(İng magazine book) Mooklar geleneksel dergi biçiminde, dizgili, resimlendirilmiş kitapçıklardır Tokuma Shotenin yayınlanmış anime mooklarının adı “roman album”dür
Otaku
“Fanatik” Herhangi bir konuda koyu düşkün kimseyi tanımlayan, kabaca “ezik”, “fütursuz” anlamına gelen argo sözcük Buradan manga otaku yaşamı manga çevresinde dönen kişidir denilebilir Bu sözcük, hayranlar arasında zararsız yan anlamlar içerir, ancak başka durumlarda çok ters anlamlar da taşır
Sözlük anlamı ile “o-taku” “sizin eviniz”, “siz” anlamına gelen saygılı sözcüktür Buradan “evinden fazla çıkıp halkın arasına girmeyen” kişileri niteleyen bir anlam edinmiştir
“Otaku”nun argo kullanımının 80lerin başında ortaya çıkan bir manga çizeri olan Shinda Mane tarafından ortaya atıldığı sanılır Terim serbest sanatçı Nakamori Akio tarafından Manga Burikko nun 1983 Haziran sayısındaki bir yazıda açıklanmıştır Otaku, halk bilincine 1989 da anime/manga otakusu seri katil Miyazaki Tsutomunun tutuklanması ile girmiştir
Nijikon
“İki boyut tutkusu” Gerçek insanlardansa iki boyutlu kızlarla, yani anime ve manga kızlarıyla daha çok ilgilenenleri niteler
OAV (OVA)
(İng Original Video Animation) Televizyon ya da sinemada gösterilmeden, yalnız ev pazarına yönelik olarak çıkarılan animelere denir, satış amaçlı olarak televizyon ve teatral yayınlar dışında yapılmıştır Bunların çoğu 3000 yen (VHS) ya da 6000 yen (laserdisc) gibi fiyatlardan satılır
Phonecard, Teleka

Genel telefonlarda kullanılan genelde 55mm x 80 mm boyutlarındaki ucuz, tek kullanımlık kart Japonyada ve diğer ülkelerde bulunurlar Farklı ülkelerin telefon kartları genelde uyuşmaz Manga dergileri çoğunlukla tutulan mangaların resimleri ile hazırlanmış telefon kartları ile reklam yaparlar
Telefon Rehberi
Batılı manga severler, kalın ve ucuz manga dergilerine boyut ve kağıt kalitesi bakımından uyduğunu düşündükleri bu adı takmışlardır

Renga
“Ardışık resimler” Basılı, görsel anlatımının başka bir biçimidir Kağıttaki yerin kullanılışı (çoğunlukla her sayfada bir dar uzun resim) ve konuşmaların azlığı ile mangadan ayrılır (Renga, “rensai manga” (sıralı manga) anlamına gelen terimin kısaltması değildir)
Screentone
Renk geçiş desenleri basılmış saydam, yapışkan plastik tabaka Çizerler ve teknik ressamlar "screentone"u çalışmalarına gölge vermek için hızlı ve hatasız bir yöntem olarak kullanmaktadırlar Yüzlerce değişik "screentone" deseni ve rengi vardır Japonya dışında az bulunan bazı “screentone” türleri ise basılı yüzlerinin kazınmasıyla daha parlak bir renk alırlar Fiyatı bir A4 kağıdı için 500 yen kadardır Yeni çıkan manga çizimi ile ilgili kitaplarda "screentone" kullanımıyla ilgili bilgiler verilmekte 80'lerden beri birçok Shoujo ve Shounen manga bu tekniğe giderek daha da bağlı duruma geldi "Screentone" yöntemini ilk kullananlar arasında Asamiya Kia, Hagiwara Kazushi, Katsura Masakazu, Kitagawa Shou ve daha birçokları bulunmakta "Screentone" bazen aslında marka adları olan "Letratone", "Ziptone", "Zip-a-tone", "IC tone" gibi sözlerle de adlandırılıyor
Seinen-Manga (1)
Bu tür manga gençler ya da genç erkekler içindir (Başlığında “Genç” ve “Büyük” sözcüğü içeren bütün manga dergileri seinen-manga dergisidir) Bazı okuyucular 30-40 yaşlarına kadar seinen-mangaları takip etseler de asıl ulaşılmak istenen kitle 18-25 yaş arası erkeklerdir
Daha genç ve geniş bir takipçi kitlesine hitap eden shounen-manga ile karşılaştırıldığında seinen-mangada daha çok cinsellik ve şiddet, daha az güldürü vardır Shounen-mangadaki spor ve okul yaşamıyla ilgili öykülerin yerini seinen-mangada işadamları, üniversite öğrencileri ve okulu bırakanlarla ilgili öyküler almıştır Dramalar, politik temalar ve şirket hikayeleri çok tutulur Bununla birlikte az sayıda bilim kurgu, gizem ve fantazi türünden seinen-manga da vardır
Futabashanın dergisi Action ise bir çok önemli seinen-manga konusu içerir Kodasha hem Young Magazine'yi hem de “Morning and Afternoon”u satar Bunlardan birincisi çocuk suçluları anlatan sinirli hikayeleriyle tanınırken diğeri değişik karakterleri ile tanıtır ve sırasıyla otaku ve çalışanlara hitap eder Günümüzün yetenekli seinen-manga çizerleri Kawaguchi Kaiji, Hirokane Kenshi, Egawa Tatsuya ve Urasawa Naoki, kendilerinden önce gelen seinen-manga artistlerinin izinden gitmektedirler
1992 yılına gelindiğinde o zamana denk en çok satan seinen mangalar ve satış rakamları şunlardı:
Sıra İsim Cilt Satış Adedi 1 Golgo 13 1 - 86 59,000,000 2 Oishinbo 1 - 38 57,000,000 3 YAWARA! 1 - 26 32,000,000 3 Be Bop High School 1 - 21 32,000,000 5 The Silent Service 1 - 17 15,000,000 6 Kachou Shima Kousaku 1 - 17 13,000,000 6 3 x 3 Eyes 1 - 13 13,000,000 8 Crayon Shinchan 1 - 5 9,000,000 8 Shonen Ashibe 1 - 6 5000,000
Seinen-Manga (2)
Yetişkinler için cinsel içerikli manga "H-manga" ile aynı anlama gelir Önceden 14 yaşındaki çocukların bile satın alabildiği "Seinen Komikku" bir ev hanımının içeriğini erotik bulması sonucu 1991 Ocak ayında Hentai mangaları arasındaki yerini aldı

Sensei
Bir konuda usta olan kişi Genellikle "öğretmen" anlamında da kullanılır Çoğu manga sanatçısı sensei olarak bilinir
Shoujo-manga (“Genç kız mangası”)
Shoujo-manga, genel olarak 6 ile 18 yaşları arasındaki genç kızlara yönelik manga türü olarak tanımlanır Ancak bu ayrım için anlatım, çizim, içerik gibi belirli koşullar yoktur Yayıncı şirketin, bunun kızlar için olduğunu belirtmesi yeterlidir Elbette kızların okuduğu mangalar shoujo-manga ile sınırlı değildir, tersine çoğu “Shounen Jump” gibi haftalık shounen-mangaları da okurlar
Shoujo-manga nın öncüsü Tezuka'nın “Ribon no Kishi" adlı yapıtıdır 1950li yılların ortalarında bir kız dergisinde yayınlanmış, diger çizerleri de kız okuyucular için çizmeye yöneltmiştir Bu akımdan etkilenen çizerlerin çoğu da kadın oldukları için okurlarını erkek çizerlerden daha iyi tanıdıklarına inanıp shoujo-manganın hızlı gelişimini sağlamışlardır O zamanın en ünlü shoujo-manga çizerleri; Ikeda Ryouko, Hagio Moto ve Ooshima Yumikodur Günümüzde bir çok başarılı kadın manga çizeri vardır; hatta shoujo-manga çizerlerinin çoğu kadındır Bunun yanında Wada Shinji gibi erkek shoujo-manga çizerleri ve Takahashi Rumiko gibi kadın shounen-manga çizerlerini da unutmamak gerekir
Shoujo-manga en az diğer manga türleri kadar çeşitlidir Tam olarak belirlemek zor olsa da resmi oranlara göre yüzde 15 ve yüzde 35 arası değişen büyük bir pazar payı vardır Shoujo-manganın çok çeşitli olması, belirliyici özelliklerini sınırlandırmayı zorlaştırır Aşağıdaki kurallara uymayan pek çoğu olsa da, genel bir shoujo-manga tanımı şöyle yapılabilir:
* Kavga-dövüşten çok duyguları vurgular
* Gerçekçi, sıralı anlatım az kullanılır, izlenimciliğe ve kurguya daha çok yer verilir
* Ağır bir anlatım kullanılmadığı sürece “çirkinlik”e seyrek rastlanır
* Giysilerin ayrıntılarına hatırı sayılır bir önem verilir
* Okurları bu tür mangaya daha az bağlı oldukları için az bir kısmı animeye çevrilir
Shoujo-manga hakkındaki sık rastlanan yanlış bir kanı, konuların aşk öyküleri ile sınırlı olması, kimi konulara ise asla dokunulmamasıdır Gerçekten aşk öyküleri yaygındır, ancak bunlar düşsel, bilim-kurgu, gerilim ve korku türlerini içeren geniş Shoujo-manga geleneğinin yalnızca bir parçasıdır Bazı shoujo-mangaları romantik ya da duygusal öğeler içermez, hatta bazılar erkek takipçileri amaçlayan diğer yapıtlar kadar açık ve temel içgüdülere yönelik olabilir Korku mangası pazarında shoujo-mangalar egemendir
Diğer bir yanlış kanının tersine, Sailor Moon, Magic Knight Rayearth, Akazukin Chacha ve Wedding Peach gibi erken gençlik dönemine yönelik mangalar, tipik shoujo-mangalar değil, sevimliliklerinden dolayı erkek otakular arasında da okunan, istisnai başlıklardır
Shoujo-manga okuyucuları arasında shounen-mangadan sıkılmış erkeklerden oluşan küçük bir kesim de vardır Eskiden erkeklerin bu tür mangaları okumaları yumuşaklık göstergesi olarak düşünülmüş olsa da, artık Wings, South gibi iki cinse de yönelik dergiler ve CLAMP, Kouga Yun gibi hem kızlara hem erkeklere yönelik çizerlerin artmış olmasıyla bugün durum daha farklıdır Birkaç önemli shoujo-manga dergisi şunlardır: Nakayoshi, Ribbon (altıncı sınıf altı için), Lala, Hana to Yume (gençler için), Susperia (korku), Wings (kızlar ve erkekler için), Margaret
Shounen ( “oğlan”, “gençlik”)
Ülke çapında çok satılmaya başlayan ve "telefon rehberi" biçiminde basılan ilk mangalar shounen kitlesine yönelikti Bugün shounen manga hala en büyük pazar payına sahiptir Çoğu shounen dergisi haftalık "telefon rehberleri" biçiminde satılır Bazı yetişkinler ve genç kızlar da sadık shounen manga okuyucularıdırlar

Özellikleriyle birlikte bazı önemli shounen mangalar Shounen Jump (herkes okuyabilir), Shounen Sunday (kent içinde yaşayanlara göre), Shounen Magazine (spor ağırlıklı, ayrıca Japonya'da en uzun süredir basımı yapılan manga dergisi), Shounen Champion (maçolara göre) ve Shounen Captain'dır (otakular için) Bunlardan en çok satanı Shounen Jump'tır Her hafta yaklaşık yedi milyon insan tarafından okunan 450 sayfa haftalık dergi Japonya'nın en çok okunan mangası olmuştur Günümüzde Shounen Jump'ın en yeni Japonca sayıları dünyanın dört bir yanındaki Çin mahallelerinde bile bulunabilir Shounen Jump'ın başarısı aksiyon, dram ve heyecanı bağımlılık yapan uzun dizilerde birleştirebilmesinin sonucudur Bütün mangaları üç önemli bileşeni içerir "doryoku, yuujou, shouri" (“çaba”, “dostluk”, “galibiyet”) Bu yöntem bazı diğer dergilerce de denenmiş, ama başarısız olmuştur Bu yöntemi aşırıya kaçıranlar da olmuştur Shounen Jumpın mangaları çok uzatmak ve en çetin manga-kaların bile yaratıcılık ve özgürlüklerini tüketmekte kötü bir ünü vardır Shounen Jump öncü konumunu yıllardır korumuş olsa da pazardaki payı son zamanlarda düşmeye başlamıştır

Super-Deforme
Kahramanların boyları kısaltılarak ve yüz hatları basitleştirilerek çocukça bir görüntü kazandırıldıkları karikatür sanatı Ayrıca “SD” ya da “Deforme”
Tachiyomi (“duruken okumak”, “ayakta okumak”)
Birçok kitapçı tachiyomiye kaş çatar ve müşterilerin beleş okumalarını durdurmak için önlemler alır Sık sık tachiyomiyi yasaklayan -otakulların itinayla görmezden geldiği- yazılar vardır Artık birçok kitapçı mallarını naylon poşette saklamaktadır
Tankoubon (“ayrı cilt veya kitap”)
Mangalar bir dergide dizi olarak yayınlandıktan sonra tankoubon biçiminde satılır; her tankoubon 5 ila 11 sayı içerir Çoğu manga tankoubon siyah-beyaz, 200 sayfalık ucuz baskıdır ve 400 yen dolayında bir fiyattan satılırlar Çoğunun sayfa boyutları metrik ölçülere göredir
Bazı türleri şöyledir:
Aizou-ban (özel karton kapaklı, saklamak için): 300-1200 sayfalık olur, fiyatı 600-2000 yen arasındadır
Anime-ban (renkli anime çizgi romanları): Normal tankoubon boyunda ama iki kat pahalıdır
Kaizoku-ban (korsan veya kaçak çizgiromanlar): Az çok orijinali gibidir
Wide-ban, gouka-ban (büyük basım): Yaklaşık 400-1200 sayfalık olur, fiyatı 400-1200 yen civarındadır Sayfalar orjinal basımdan daha büyük olabilir (Genelde aizou-ban ile aynı anlamda kullanılır)
Dergiler, özellikle çok sayıda basılanlar, üretim giderlerini ancak çıkarırken, tankoubon satışları kazancının büyük bölümünü sağlar Dergilerde ara sıra çıkan renkli sayfalar ve kısa öyküler de zaman zaman tankoubonlarda yer alırlar

“comics” (“komikkusu”) deyimi tankoubon ile eşanlamlı olarak kullanılır ve genelde batı çizgi romanlarını tanımlamakta kullanılmaz
Ukiyo-e ( “uçuşan dünya resimleri”)
Edo dönemi Japonyasındaki yaşamı betimleyen resimlerdir “Uçuşan dünya” başta yaşamın geçici doğasını anlatan bir budist terimdi, ama sonraları hazcı, anı yaşama saplantısı anlamına gelmeye başlamıştır Bu yüzden ukiyo-e yaşamın geçici zevklerinin resimleridir
Moronobu Hishikawa ilk ukiyo-eyi 1670de tahta kalıpla tek renk baskıyı bulduktan sonra yaptı (Moronobu ayrıca ürettiği 150 resimli kitapla da bilinir) Basım yöntemlerinin daha da gelişmesiyle bu tür baskılar 18 yüzyılın ortalarında çok tutulur oldular Pazar doydukça kalite düşüş gösterdi; ancak 19 yüzyılda Katsushika Hokusai ve Ando Hiroshige ukiyo-eyi canlı ve değişken yaklaşımlarıyla canlandırdılar Meiji döneminde ara sıra Avrupaya gönderilen malların kaplama kağıdının üzerinde de olan ukiyo-e, Manet, Degas ve Van Gogh gibi empresyonistlerin dikkatini çekmiştir
Günümüzde ukiyo-e, Japonyadan çok Batıda beğenilmektedir Ancak Muro Suehiro gibi bazı manga sanatçıları çalışmalarında güçlü bir ukiyo-e duyarlılığı sergilerler Birçok anaakım mangada ukiyo-e özellikleri görülebilir, ancak bu doğrudan etkilenmeden çok kültürel yayılmadan kaynaklanır
UFO catcher
Japonyada atari salonlarında bulunan jetonla çalışan eğlence makinası Makina içi anime ve manga kahramanlarının bebekleriyle doludur, oyuncunun kontrolündeki mekanik bir kancayla alınabilirler
Hitoshi Doi'nin UFO Catcher Arşivi:
Linkleri Üyeler Görebilir Ücretsiz Üyelik Icin Tiklayin (Click Here to Register)
Yon-koma (4-koma)
Kısa bir manga veya başka deyişle “şaka dizisi”, çoğunlukla dört karedir 4-koma mangalara gazetelerde ve çoğu manga dergisinde rastlanır Kareler dikey sıralanır ve sayfanın altında biter 4-koma mangaların konuları tipik olarak gayriciddi ve oldukça sitilizedir; ancak batılı benzerleri gibi ciddi konular da içerebilir 4-koma manga sitilindeki birçok bileşen tam sayfa mangalarda yer almıştır
70lerin sonlarında Ishii Hisaichi 4-koma mangaya getirdiği ve kısa zamanda standart olan alternatif yaklaşımıyla dikkat çekti Diğer önemli 4-koma manga sanatçıları Aihara Kouji, Akizuki Risu, Asakura Sekaiichi, Hori Nobuyuki Igarashi Mikio, Kikuni Masahiko, Nankin, Saibara Rieko, Togashi Yasutaka, Yaku Mitsuru, and Yoshida Senshadır Aylık 4-koma dergileri vardır (ör Manga Club) Sevilen 4-koma mangaların animeye çevrildikleri de olur (ör Shonen Ashibe)
Yaoi
"yama-nashi ochi-nashi imi-nashi" yani “zirvesi, çözümsüz, anlamsız” sözcüklerinin kısaltmasıdır Yaoi manganın özelliği çoğunlukla iyi bilinen öykülerdeki erkek kahramanların eşcinsel aşkını anlatmasıdır Ayrıca “shounenai” (“oğlan aşkı”) veya “shotacom” (“lolicom”un tersi) olarak bilinir Yaoi türü, gelişimi bakımından Batıdaki “slash” hayran kurgusuna benzerlik gösterir
Yaoi az çok June dergisi ile, 80lerin başında başladı (Kesin konuşmak gerekirse, June bir 'tanbi-kei' dergisidir) Bugün birkaç tane yaoi manga dergisi vardır; ancak basılmış yaoilerin büyük çoğunluğunu hala doujinshiler oluşturmaktadır Shounen futbol mangası Kaptan Tsubasanın doujinshilerinin yaoinin büyümesinde büyük ölçüde pay sahibi olduğuna inanılmaktadır Sonuçta Comiketten bir yöneticiye göre yaoi doujinshilerinin doyum noktasına ulaştığı düşünülse de, Comiket yaoi doujinshileriyle dolmuştur Ana akım yayıncılar gekiga-konulu hanım çizgiromanlarının satışındaki düşüşü kapatmak için giderek yaoi antolojilerine yönelmektedir
Nakajima Azusa (veya Masuyama Norie) yaoi/shounen ai türü üzerinde uzmanlaşmış önemli bir roman yazarı ve denemecidir


Alıntı Yaparak Cevapla
 
Üye olmanıza kesinlikle gerek yok !

Konuya yorum yazmak için sadece buraya tıklayınız.

Bu sitede 1 günde 10.000 kişiye sesinizi duyurma fırsatınız var.

IP adresleri kayıt altında tutulmaktadır. Aşağılama, hakaret, küfür vb. kötü içerikli mesaj yazan şahıslar IP adreslerinden tespit edilerek haklarında suç duyurusunda bulunulabilir.

« Önceki Konu   |   Sonraki Konu »


forumsinsi.com
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
ForumSinsi.com hakkında yapılacak tüm şikayetlerde ilgili adresimizle iletişime geçilmesi halinde kanunlar ve yönetmelikler çerçevesinde en geç 1 (Bir) Hafta içerisinde gereken işlemler yapılacaktır. İletişime geçmek için buraya tıklayınız.