Kar Olup Düşeceğim Avuçlarında Erimek Uğruna

Kar olup düşeceğim avuçlarında erimek uğruna


Üşüyorum
Öyle bir ayaza kesti ki içim
Donar saksıdaki menekşeler koklasam
titrer bir kuşu avuçlarıma alsam
Ağlamak istesem,
çığ düşer göz pınarlarımdan
Ve
hep seni hatırlatır, üstümüze zamansız inen kar
Kar'a bulanır tüm düşünceler
İçim kar…
Dışım kar…
Hissediyorum
İncecik biz buza yatırıyorlar yüreğimi
Sızlıyor derinden bir yer
Hayalin donuyor gözbebeklerimde yavaş, yavaş
Nasıl çözülür buz tutan bir yürek ?
Bilmiyorum
Düşündüklerim
Düşündüklerimden bir tipide kayboluyorum
Kaybolmuşluğun kıyılarında,
utanıyorum
Düşünüyorum
Ah cesaret ister yapmak düşündüklerimi
Gel gör ki oda bende yok
Yoklukların kıyısına gömdüğüm düşüncelerimde
Üşüyorum
Düºünce arifelerimde,
buz tutmak bir dere kenarında,
sonra erimek ilk çıkan güneşle
karışmak toprağa
yada
sensizliğin açtığı ilk kapıda yok olmak var aslında
İlk gördüğüm kadınla yatmak,
biraz açık saçık konuşmak var
Ve
sayılmayacak kadar çok öpülmüş dudaklarındaki, ucuz şarap tadına inat,
seni anlatmak var biraz da
O kadının ğöğsünde hıckıra hıçkıra ağlayarak
Düşünmeden bu kez
"Seni özledimleri " çıkarıyorum bu gece kilitlediğim sandıktan
Bir camdan süzülen küçük su damlacıklarının
hüzün buğularına saklıyorum seni
Damlacıklar ellerin önce,
Sonra gözlerin oluyor
Ürkek,
Kırılgan,
Naif…
Bir kar tanesinin eriyişinden var ediyorum seni
Saçlarında beyaz kelebekler uçuşuyor lapa lapa
Ürker diye kelebekler,
korkuyorum saçlarını okşamaya
Her dokunuşum sana
yokluğun varlığı doğuruşu en sancılısından
Bir pervanenin ölüme kanatlanışı, mum alevlerinin en ateşli dansında
Bir ipek böceğinin kozadan çıkışı bir uçunu kemirdiği dut yaprağından
Gözlerine çektiğin sürmelerden kara geceler
Zift,
katran,
zifir koyuyorum yanlızlığın adını…
Zifir renkli odalarda mine işli buhurdanlıklarda tütsülenirken kokun,
beyaz bir ölüme uzanıp,
seni düşünmediğimde,seni düşünmediğimi düşünüyorum
Ve
yatakdaki izine sarılıp uyuyorum
Uyanıp bazen,
niyesi yok
Düşünüyorum
Buz gibi ruha sunduğun ateşten bir yüreği
Buz ve ateşin sevişmelerini
Seni
Beni
Akrebin kendini sokuşu gibi korkusuzca,
ölümüne ateş ve buz gibi dans edişimizi
Buzun her dokunuşunda ateşe,
nasıl damla damla eridiğini
Nasıl titreyip, nasıl aktığını
Nasıl yok olduğunu mutlulukla ,
şehvetle,
ihtirasla
Ve nasıl yandığını ateşten ateş
Ve nasıl yeniden var olduğunu bir göl ortasında
Biz imkansızı yaratırdık tüm sevişmelerde
Ateş de yanardı,buz da
şimdi üşüyorum
Kapat pencereleri
Boşalıyor zincirlerinden kendime verdiğim sözler
Pişmanlık fırtınaları kapıda
Kar olup düşeceğim avuçlarında erimek uğruna

Alıntıdır