Çemişgezek Dut Ve Peynir Festivaliyle Şenleniyor

Çemişgezek dut ve peynir festivaliyle şenleniyor

Çemişgezek, 12 yıldır dut ve peynir festivaliyle şenleniyor Tunceli'ye bağlı; ama Elazığ'a yakın ilçe ilk adımda masmavi bir gölde püfür püfür bir feribot yolculuğu vaat ediyor misafirine Sonrasında güleryüzlü bir karşılama ve dört dörtlük bir ağırlama Asırlık dut ağaçları kol kanat germiş ilçeye, köylüler çalışkan ve cömert, evler bolluk bereket



Şimdi, tam da şu an, bu satırları okuyan sevgili okur, Çemişgezek sözcüğü niye gülümsetti seni? Daha önce de bir yerlerde duymuş ve yine böyle gülümsemiştin Anlamını hâlâ bilmiyorsun, hatta belki böyle bir yer var mı yok mu onu da bilmiyorsun Şayet varsa geri kalmış bir yer olmalı, futbolun yüz karalarına; "Sen git Çemişgezekspor'da oyna!" dediklerine göre Uzak bir yer olmalı hem de, dağların ardında, unutulmuş, yolu izi olmayan bir garip belde olmalı

Boşuna dememişler; "Çok gezen bilir" diye, gittik ve gözlerimizle gördük, Çemişgezek diye bir yer var Uzak şehirlerde oturanlar, zihinlerinde nasıl bir resim çizmişlerdir bilemeyiz; ama dağların üstünde değil arasında, ortasından ırmak akan, bağlık bahçelik bir ilçe çıktı karşımıza Bu arada 'uzak' sözcüğünü Çemişgezek'e uzak düşen bütün şehirler için kullandığımızı fark etmiş olmalısınız, hep Çemişgezek 'uzak' olacak değil ya! Bugünkü zamanda uzaklık dediğin nedir ki hem; bir saat on beş dakikada Elazığ'a uçuyorsun Keban baraj gölünde sekiz dakikalık püfür püfür bir feribot yolculuğu yaptıktan sonra arabaya atlıyor ve bir saat içinde Çemişgezek'e varıyorsun İşte bu kadar uzak
Şimdi gelelim asıl meseleye, geçtiğimiz hafta sonu Çemişgezek'te ne işimiz vardı? Gerçeği niye saklayalım, hem şu enteresan isimli ilçeyi görelim dedik hem de dut ve peynir yiyelim Yurdun dört bir yanında esen festival rüzgârı tam 12 yıldır bu ilçeye de uğruyor, en leziz dutları ağaçlardan silkeliyor, şifalı keçi peynirlerini pazarlara indiriyor Hiç aklınıza gelir miydi, Çemişgezek bolluk bereketlik bir belde olsun, insanları karınca gibi oradan oraya koştursun



Çemişgezek'in Ulukale Köyü, dutun kalesi olarak biliniyor Kuru dutun, pestilin ve pekmezin iyisi burada üretiliyor

Dut ne zaman gelmiş bu ilçeye? Belediye Başkanı Metin Levent Yıldız, "Dut, Çemişgezek tarihinde hep vardı" diyor Geçen yıl açılan ve şehir halkına nefes aldıran Tekya Parkı'ndaki yaşlı dut ağaçları da böyle söylüyor zaten Bu topraklar oldum olası dut, ceviz ve badem ağaçlarını sevmiş, yöre halkını zahmete sokmadan meyvesini vermiş Çemişgezek adı da 'çemiş' denen meyve kurularından geliyor ve ilçe bugün, Selçuklu ordusuna çuvallar dolusu çemiş vermekle övünüyor Beldenin her yanında dut yetişiyor elbet; ama dutun kalesi, Ulukale köyü Pekmezler, dutlar damlarda, pestiller bahçedeki iplerde güneşleniyor İşler tamama ermiş görünüyor Malatyalı tüccarlar bugün yarın gelir, çuval çuval dut kurusu götürür ve ardından köy halkının 'kırk günlükler' dediği misafirler yollara dökülür O köyden olup da çok zaman önce başka başka şehirlere göçüp gidenlere yakıştırılan isimdir 'kırk günlükler', dut zamanı gelir, ürün ağaçlardan inip pazara çıkana kadar tam kırk gün çalışırlar

Onlar, büyükşehirlerin kuruyemişçilerinde kendi dutlarının Malatya dutu diye satıldığını da görürler; ama patent almadıkça elden ne gelir!

Çemişgezek'te kimlik siyaseti yapılmaz
Çemişgezek, asayiş problemlerinin olmadığı bir ilçe Belediye Başkanı Metin Levent Yıldız, 1970'lerde karakolun kapanması gündeme gelince, polislerin ufak tefek olayları kayıt altına alarak bu tehlikeyi savuşturduğunu söylüyor İlçenin bir hoşluğu da aşiretçilik yapılmaması Sakinlerinin yüzde altmış beşi Sünnî, yüzde otuz beşi Alevî olan belde, bu tür farklılıkların kaşındığı oyunlara da gelmemiş hiç Yeni açılan cemevinde AK Partili belediyenin de maddî desteği var İlçedeki Alevi dernekleriyle de iyi bir diyalog kurduklarını söyleyen Milletvekili Mustafa Ataş, "Aynı gemide yolculuk yapıyoruz gemiyi limana en sıhhatli şekilde götürmek hepimizin görevi Farklılıklarımız olabilir; ama müşterek yanlarımız çok daha fazla" diye konuşuyor



Milletvekili Mustafa Ataş (sağda) Cihangir Köyü'ndeki arı kovanlarını inceliyor

Terörün panzehiri Cihangir balı

Tunceli'ye bağlı; ama hem coğrafî hem kültürel açıdan Elazığ'a daha yakın Çemişgezek'te PKK'nın basmadığı köy neredeyse yok Bugün Ulukale'de bahçesinde pestil kesen kadın, 94'teki baskında canını zor kurtarmış, "Annem bayıldı, babamla birlikte onu alıp bahçelere saklandık" diyor On, on bir kişinin şehit düştüğü baskından sonra köy taşınmış ve yakın bir tepeye karakol kurulmuş Aynı sene, ilçeye bir hayli uzak Cihangir köyü de basılmış Dağlardan döne kıvrıla vardığımız bu güzel köyde, kimse yerinden kıpırdamamış o günlerde, erkekler sırayla köyü beklemiş, kaçmak bir yana başka şehirlerden nöbet tutmaya gelenler olmuş Buz gibi suyu, serin havası ve güler yüzlü insanıyla pek sevdiğimiz bu köyde bacasız dumansız bir fabrika var bugün Çiçeklerin arasına sıralanmış yüzlerce kovan, geçtiğimiz yıl altı ton bal vermiş Köylüyü arıcılığa özendiren isim AK Parti İstanbul Milletvekili Mustafa Ataş Terör korkusu yüzünden boşalan köyleri hareketlendirmek için her yaz Çemişgezek köylerinde dolaşan, halkı dinleyen ve sorunlarına çare arayan Ataş, "İstanbul'da oturan köylülerin de ayağı köyden kesilmişti Bir nesil köyü tanımadan büyüdü Biz, kopan bağları yeniden kurmak için çalışıyoruz" diyor

***
Çemişgezekli çocuklar, büyüyünce ne olmak istiyor?

Mustafa Ataş, İstanbul milletvekili; ama bu toprakların çocuğu
Çemişgezek'in Rabat köyünde doğmuş, okula gidip gelirken karlı dağlar aşmış ve üniversiteyi kazanıp İstanbul'a gittiğinde aslında nasıl bir mahrumiyet içinde yaşadığını fark etmiş: "19 yaşıma kadar köyümde musluktan su içmedim Elektrik görmedim, okul görmedim, telefonla ve arabayla tanışmadım Bizim için sıkıntı değildi gerçi, hatta itici bir güç oldu, bugünleri gördük" Milletvekili Ataş, bu yörede çok seviliyor Köylüler, tıpkı düğün konvoyunun önünü keser gibi yolunu kesiyor Ataş'ın, illâ arabadan inecek vekilleri, tokalaşacaklar, hal hatır sorup yollarına devam edecekler Sebepsiz değil elbet, kendi köyünü parke taşıyla döşetmesi, bir cami, imam lojmanı, köy odası yaptırması bir yana Çemişgezek ilçe merkezinin çehresini de epey değiştirmiş görünüyor İlçe girişine akasyalarla süslü, üç kilometrelik bir bulvar açtırmış Modern bir hastane ve lise binası yaptırmış ve daha önce Keban baraj gölünün en uzun mesafesinde bulunan Elazığ-Çemişgezek feribot iskelesini gölün en kısa mesafesine taşıtmış İşte bu yüzden Çemişgezekli çocuklar, "Büyüyünce ne olacaksın?" sorusunu, "Mustafa Ataş olacağım" diye cevaplıyor

Ülkü Özel Akagündüz