Bence Okumaya Deger....

Biraz uzun bir hikaye ama gerçekten anLamLı ve güzeL okurken gözLerim doLdu

Oturuyorum gözlerim kapalı,düşünüyorum bir hayal kuruyorumSeninle bizim yaşadığımız evi düşünüyorumSabah,ben erkenden uyanıyorumHazırlanıp dışarı çıkacağımHazırlık yapmamız gerek akşama misafirlerimiz varÖnce güzel bir duş alıyorum,sonra giyiniyorum Sen hala daha mışıl mışıl uyuyorsunSeni uyandırmak istemiyorumO kadar güzelsin ki bunu sana anlatamam
Dışarı çıkıyorum arabamızın anahtarları elimde,otoparka giriyorum ve yavaş vayaş arabanın yanına yanaşıp kapıyı açıyorumGüzergah en yakın marketGerekli alışverişi yapmam fazla sürmüyorGeri dönüş yoluna giriyorumBir şey mi unuttum acabaYolun kenarında bir çiçekçi varArabayı sağa çekiyorum ve çiçekçiye girerek senin için sarı bir gül alıyorumSonra tekrar arabaya, geldiğim yoldan geri dönerek tekrar eve dönüyorum Ve kapıdan içeri girerken “hayatııım” diye sesleniyorum sıcak ve marur bir sesleFakat sen halen daha güzellik uykundan uyanmamışsınÇiçeği yanıma alıyorumKüçük bir not “ uyandırmaya kıyamadım“Başucuna bırakıyorumSana bağlılığın bir ifadesiMutfağa geçip kahvaltılık bir şeyler hazırlamaya koyuluyorum“Aşkım uyandığında her şey hazır olmalı “diyorum kendi kendimeBiraz domates,peynir,salamKahvaltı sofrasının kalabalık olmasını istemiyorumOranın kalabalığı biz olmalıyızÇay evet şimdi çay hazırlanıyorHmmmBide rafadan yumurtaŞimdi olduSoframız hazırBu arada senin uyandığını farkedemiyorumOysa seni hissetmek isterdimHerşeyinleSessizce ben hazırlık yaparken sen arkadan sarılıyorsun“ Canım benim,seni seviyorum “diyorsun bana “ bendebende seni seviyorum”Mutluyuz ikimizde,çünkü mutluluğumuza gölge düşürecek hiç bir şey yaşamadık,çünkü birbirimize sevgiyle bağlıyız,çünkü bizim tek güvencemiz yine ikimizizEeee ne de olsa bu dünya bizim kendi dünyamız ve bunu biz kurdukKendimiz için,çoçuklarımız içinKimsenin mutluluğumuzu engellemesine izin veremeyizBirbirimize o kadar çok güveniyoruz ve o kadar çok bağlıyıyz ki nikah işlemlerini bile önemsemiyoruz“Off allahım biz şimdi haftaya Cuma evleniyormuyuz” diyerek birbirimize gülüyoruz,sonrada “ne gerek vardı ki biz böyle iyiydik” diyoruzBirbirimize ve kendimize güveniyoruz
Şimdi iş vakti,seni yalnız bırakmak istemiyorum Masayı toparlamak için birbirimize yardım ediyoruz“Keşke bitmeseydi”diyoruz birbirimize bakıp ama biz bunları sürekli yaşıyoruz Ben çıkış kapısına doğru yavaşça yaklaşırken sen arkamdan geliyorsunElimi tutuyorsun sürekli beni bırakmak istemez gibi bir halin varBiraz da yaramazsın tabi ama bu çekilir bi durumBana sıkıca sarılıyorsun
“- Akşama geç kalma
- Peki canım
- Biliyorsun misafirlerimiz var
- Hıhım biliyorum canım
- Seni seviyorum canım
- Bende ben de seni seviyorum
- Gitmeni istemiyorum Ne zaman bitecek bu işler Ne zaman seninle”
Elimi yüzüne uzatıyorum ve işaret parmağımla dudağını engelliyorum
“ -Şşş bana şimdi öyle bir hediye ver ki hayatımın bir anlamını olduğunu,gittiğim yerde başarılı olmak için bir sebebim olduğunu,ve kendime dikkat edip her zaman geri dönmem için mutlak bir sebep olduğunu bana unutturmasın
- İşte hediyen canım”
Yoğun bir dudak temasından sonra dışarı çıkıyorum Dış kapıdan da çıktıktan sonra yavaşça geri dönüp pencereye bakıyorumOrdan masum bir ifade ile beni izliyorsun Öeylece duruyorum bana sanki bir daha geri dönmeyecekmişim gibi bakıyorsun“Üzgünüm canım ama bizim ve çocuklarımızın geleceği için gitmem gerek “ diyorum ve hızla yola koyuluyorumOf Allahım yapılacak çok iş varAma sen hep aklımdasınDudağımda öyle bir iz bırakmışsın ki ne yapacağımı,nereye gideceğimi, kendime nasıl dikkat edeceğimi iyi biliyorumİnsanlar sokaklarda,bir adam var koşuyor sanırım işine geç kalmışBende geç kalmamalıyımŞu gaza biraz daha bassam iyi olacak Bir an önce gidip işlerimi halletmeli ve sana geri dönmeliyimNe kadar güzel bir hayat Senin aklında ben,benim aklımda senEvet bu hayatın güzelliğinin;senin için ben,benim için de sen olduğunu hatırlayarak hızımı biraz daha arttırıyorum
Evet sonundaPaydosBu günkü iş bittiAma önümde çok günler varŞimdi dönüş yolundayımFakat o da ne ?Telefon çalıyorSanırım geç kaldım

- Efendim
- Hayatım nerdesin?
- Yoldayım canım geliyorum
- Tamam canım,seni özledim ve misafirlerimiz de geldi
- Anlaşıldı komutanım
- HmmmBunun bir de cezası olacak tabi
- Anlaşıldı komutanım
- Seni bekliyoruz
- Tamam canım geliyorum
Allahım nasıl geç kalırımbir an önce gitmeliyimHızımı arttırıp vitesi yükseltiyorum Çalıştığım iş alanının sınırları içerisindeyimYol karanlıkNe bir sokak lambası ne karşıdan gelen ne de beni takip eden bir araç varDaha fazla geç kalmamalıyımBir vites daha yukarısanırım bu dört olduHmm dikkatli olmam gerekSanırım bu yoldan bir tanker geçmiş Yolda boylu boyunca uzanan bir yağ şeridi varArada bir şerit kesiliyor tekrar başlıyorAman Allahım
O hiçbir şeyden habersizdiBildiği tek şey aşkının yolda olduğu ve her an için kapıyı açabileceğiydiMisafirleri ile ilgilenmesi gerekiyorduAblası gelmişti eşiyle birlikteTatlı bir muhabbetin ortasındaydılarBirden bir kapı sesi duyar gibi olduYerinden fırladı aşkım geldi diye Ama yok! gelen kimse yoktuAblası sordu ne oldu diye“Hiiç sadece kapı açıldı sandım”ama gelen yok!Üzgün bir tavırla tekrar kalktığı koltuğa geri döndü Önündeki sehpaya gözleri daldıVe derin bir iç çekti“Off neden bu kadar geç kaldı?” İçinde nedenini anlamadığı bir endişe vardıAblası
- Neden bu kadar heyecanlısın bu akşam bakalım
- Hiiç
- Pek te hiç değilmiş gibi
- Evet
- Nedir?Bir müjdemi var yoksa
- Nerden bildin ablacım?
- Sadece tahmin ettimBende müjde vereceğim zaman böyle heyecanlanırım
- Evet bir müjdem varYani aslında bunu ona dün akşam söyliyecektim ama Söyleyemedim bu müjdeli haberi sizinle beraber vermek istedimYani en azından söylerken güçlük çekmemek için
- Nedir müjden?Bizi bekletmezsin herhalde gerçi ben tahmin eder gibi oldum ama sen yinede söyle
- Evet su bence de söyle bende meraklandım iyice
- ŞeyyBir çocuğumuz olacak
- Ne kadar güzel ama bunu ona söylemek bu kadar zormuydu?
- Heyecan ablacım heyecan
Kısa bir sessizlik oldu ve gözleri yine önündeki sehpaya daldıYine bir iç çekti ve kendi kendine
- Yolunda gitmeyen bir şeyler var
- Ne gibi?
- Bilmiyorumİçimde henüz anlam veremediğim bir hüzün var
- Sanki bir şeyler olacak gibi sankisanki
- Dert etme bu kadar Su bende bir erkeğim o da şimdi senin yanında olmak için can atıyordurSabırsızlanıyordurHatta her an için kapıdan girebilir
Yine bir sessizlik gözleri yine sehpa da bir iç çekiş daha “ Ne oldu niçin hala gelmedi? “Bir anda sehpa da odaklanarak göz bebekleri büyümeye başlarRuhunun derinliklerinden gelen o acı kalbine tıpkı bir bıçak gibi saplanıverirArtık hüzünden eser yokYüzü kasılmaya başlarEllerini titreyerek göğsüne doğru götürür ve kendine tıpkı sevgilisine sarılıyormuşcasına sıkı sıkıya sarılmaya başlar ve kısık ve hızlı bir şekilde nefes almaya başlarAblası ve eniştesi şaşkınlıktan dona kalmıştırHer şey bir anda olurAcı giderek artıyor Yüzündeki ve nefesindeki kasılma hat safhada, bu sırada ağızını sonuna kadar açıp başını yukarı kaldırıyorÇığlık atmak istiyor fakat sesi çıkmıyorGözlerindeki buğulanma yaş damlalarına dönüştü bile yavaşça yanaklarında süzülüyorAblası büyük bir refleks ile yerinde fırlayıp omuzlarından tutuyorVe geri dönüp eşine “
- Çabuk bir kolonya su falan bir şeyler getir
- Allahım Su ne oluyor
- Su yalvarırım cevap ver
- Titremeye başladı çabuk oll
- Su konuş beninle kendine gel ne olur
Ve yavaş yavaş gözleri kapanmaya başlarNefesindeki ve yüzündeki kasılma yavaşça yumuşar ve sanki son nefesini verircesine bir nefes bırakır dışarı doğruYavaşça koltuğun üzerine yığılır“İşte kolonya geldi “Ablası ne olduğunu anlamadan ellerine bileklerine alnına kolonya sürmeye onu kendine getirmeye çabalar ama nafile “ Su “ der boğuk bir sesle gözlerini açmaz açamazSağ elini hem korkuyla hemde titreyerek boynuna uzatır“ Aman Allahımmm!!!! “ Suuu!!” diye bir çığlık atar “Olamaz hayır bu olamazzz “fakat oldu O öldüNasıl yada nerde öldüğünüz önemli değildirÖnemli olan bir şey varsa o da öldükten sonra nereye gideceğinizdir
Bu arada o!O bir daha o eve hiç gelemeyecekVe belki de hatırlayacağı tek şey acı bir lastik sesiHepsi bu kadarBirbirini delicesine seven iki insan artık asla ayrılmayacaklar Hep beraber,hep birlikte olacaklarVe orda sevdiklerini sevenlerini bekleyeceklerOnlar artık sonsuza dek beraberlerVe mezar taşlarında dünya yok olana dek“Öyle birini sev ki sen ölünce o yaşamasın”Yazacak